Ok55-3
| ||
| Producent | ZNTK Wrocław | |
| Lata budowy | 1959 | |
| Układ osi | 2-3-0 | |
| Wymiary | ||
| Masa pustego parowozu | 78,4 t | |
| Długość z tendrem | 19 760 mm | |
| Wysokość | 4 630 mm | |
| Średnica kół napędnych | 1 750 mm | |
| Średnica kół tocznych | przód: 850 mm tył: - | |
| Napęd | ||
| Trakcja | parowa | |
| Typ tendra | 32D55 | |
| Ciśnienie w kotle | 12 atm | |
| Powierzchnia przegrzewacza | 68 m2 | |
| Powierzchnia rusztu | 3,92 m2 | |
| Średnica cylindra | 2 x 575 mm | |
| Skok tłoka | 630 mm | |
| Parametry eksploatacyjne | ||
| Prędkość konstrukcyjna | 100 km/h | |
Portal  Transport szynowy | ||
Ok55-3 – parowóz zbudowany dla PKP w ZNTK Wrocław.
W roku 1952 na 2 egzemplarzach Ok22 zamontowano dużo nowocześniejszy i wydajniejszy kocioł z amerykańskiego Tr203. Te 2 eksperymentalne parowozy otrzymały na PKP oznaczenie Ok203, a w końcu w 1959 wraz z trzecim egzemplarzem, zbudowanym od podstaw, oznaczono je jako Ok55. Ten zbudowany w jednej sztuce w ZNTK Wrocław parowóz miał w intencji swojego konstruktora, inż. Józefa Fijałkowskiego, służyć w przyszłości jako podstawowy parowóz osobowy PKP. Pomimo wielu zalet eksploatacyjnych tej nowoczesnej konstrukcji nie został skierowany do produkcji, gdyż PKP podjęło decyzję o zaprzestaniu zakupów nowych parowozów. W 1970 roku został przemianowany na Ok22 i przydzielony był do DOKP Gdańsk (MD Gdańsk Zaspa, Kościerzyna i Lębork). 18 grudnia 1978 ostatnie pomorskie Ok22 zostały skreślone z ewidencji, a żaden egzemplarz Ok55 się do dziś nie zachował.
Bibliografia
Kolejowa Strona Przepisowa (pol.). 2008. [dostęp 2011-03-08].