Okapi leśne

Okapi leśne
Okapia johnstoni[1]
(P.L. Sclater, 1901)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

żyrafowate

Rodzaj

Okapia
Lankester, 1901

Gatunek

okapi leśne

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 EN pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Okapi leśne[3] (Okapia johnstoni) – gatunek ssaka z rodziny żyrafowatych zamieszkujący centralną Afrykę. Jedyny przedstawiciel rodzaju Okapia. Mimo że ma pręgi przypominające futro zebry, jest najbliżej spokrewniony z żyrafą. Zamieszkując wyłącznie lasy Ituri usytuowane na północnym wschodzie Demokratycznej Republiki Konga, był znany tylko wśród lokalnej ludności, aż do 1900, kiedy został odkryty przez Europejczyków. Nazwa pochodzi z języka afrykańskiego plemienia Mbuba. Od 1932 roku okapi leśne jest pod ochroną.

Występowanie

Okapi leśne zamieszkują bardzo ograniczone terytorium dżungli Afryki Środkowotropikalnej w Kongo. Preferują tereny na wysokości 500–1000 m n.p.m., ale wspinają się nawet powyżej górnej granicy lasu. Ich zasięg występowania jest ograniczony reglem górnym w lasach w kierunku wschodnim, lasami bagiennymi poniżej 500 m n.p.m. na zachód, sawannami Sahelu (Sudan) na północy i otwartymi lasami na południu. Okapi leśne są najpospolitsze na obszarach Wamba i Epulu.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Okapia wywodzi się od afrykańskiej nazwy o’api, a epitet gatunkowy johnstoni nadano w uznaniu dla odkrywcy Harry’ego Johnstona, organizatora wyprawy, która pozyskała dla nauki pierwszy okaz okapi leśnego z lasów Ituri w Demokratycznej Republice Konga.

Polska nazwa zwyczajowa

W polskiej literaturze zoologicznej dla oznaczenia gatunku używana była nazwa zwyczajowa „okapi”[4][5]. Jednak w wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi przypisano oznaczenie ,,okapi leśne”, rezerwując nazwę „okapi” dla rodzaju Okapia[3].

Charakterystyka

Długi język

Okapi leśne mają rudopurpurowe lub prawie czarne grzbiety, a tylne kończyny wraz z pośladkami pokrywają poziome, białe pręgi na ciemnym tle. Podobne pasy widoczne są górnej części przednich kończyn i na ogonie. Pęciny są czarne, a nad kopytami sierść wybarwiona jest na biało. Zwierzę pokrywa krótka, gładka sierść. Kształt ciała jest podobny do żyrafy, z tym że okapi leśne ma znacznie krótszą szyję. Okapi leśne ma bardzo długi, giętki język, którym potrafi sięgać do swoich oczu. Samce okapi mają krótkie, pokryte włosami rogi[4].

Okapi leśne osiągają 2,1 m długości i 1,5 do 1,7 m wysokości w kłębie. Ogon ma długość 30 do 40 cm. Nogi są wysokie. Duże uszy. Masa ciała tych zwierząt osiąga około 250 kg[4].

Zachowanie

Okapi leśne prowadzą w dużej mierze dzienny i zasadniczo samotniczy tryb życia[4], łącząc się w pary tylko w okresie godowym. Posilają się wzdłuż ustalonych, utartych ścieżek w lesie. Żyją samotnie albo w parach matka z potomstwem. Ich zachodzące na siebie areały osobnicze obejmują terytorium kilku kilometrów kwadratowych. Występują zwykle w zagęszczeniach około 0,6 osobników na kilometr kwadratowy. Zasięg terytorium samców jest nieco większy niż samic. Nie są zwierzętami socjalnymi i wolą żyć w ustronnych obszarach, co powoduje problemy dla całej populacji z powodu ograniczania obszarów na których żyją. Ten niedobór dostępnych terenów jest spowodowany rozwijającą się aktywnością człowieka. Jednakże na wolności okapi leśne wzajemnie się tolerują i mogą paść się w grupkach przez krótki czas. Bardzo czujne, chowają się w zaroślach, trudne do wyśledzenia (również z powodu maskującego ubarwienia).

Samica

Okapi leśne stosują kilka metod komunikowania się w terenie, wliczając w to substancje gruczołów zapachowych, które posiadają na każdym kopycie. Jedną z metod jest znaczenie moczem niskich krzewów (zarówno przez samce, jak i samice) w sposób szczególnie charakterystyczny, wręcz rytualny. W czasie ruchu do przodu okraczają znajdujący się na ich drodze krzak, mieszczący się pod brzuchem (w przypadku wyższego przyginają go piersią w kierunku ruchu przepuszczając go między nogami pod brzuchem) i kilkakrotnie zatrzymując się, cofając i znowu krocząc do przodu, skrapiają go moczem. Zachowania tego nigdy nie stwierdzono u żyraf. Samce zazdrośnie strzegą swojego terytorium, ale pozwalają samicom przez nie przechodzić w drodze do miejsc żerowania.

Pożywienie

Okapi leśne żywią się liśćmi drzew, pąkami, trawami, paprotnikami, owocami i grzybami. Wiele z gatunków roślin, którymi żywią się okapi są trujące dla ludzi.

Zbadanie kału okapi wykazało, że zjadają również węgiel drzewny z drzew spalonych przez pioruny.

Rozród

Po ciąży trwającej 426–456 dni samica rodzi zwykle jedno młode,o masie ciała 16 kg przy wzroście około 80 cm. Okres porodu wypada zwykle w sierpniu lub we wrześniu[4].

Historia

Był znany od wieków starożytnym Egipcjanom. Wkrótce po jego odkryciu przez Europejczyków w Egipcie został odnaleziony wyrzeźbiony w starożytności wizerunek tego zwierzęcia[6]. Niektórzy egiptolodzy uważają, że postać Seta przedstawia człowieka z głową okapi. Przez wiele lat Europejczycy przebywający w Afryce słyszeli o zwierzęciu nazywanym afrykańskim jednorożcem.

Pigmeje polowali na okapi leśne dla ich mięsa i skór. Zwierzę zostało odkryte przez Europejczyków dopiero w 1900 roku[4] i po raz pierwszy opisane naukowo w 1901 roku przez angielskiego zoologa Philipa Sclater[1]. Pierwsze okapi leśne w niewoli przyszło na świat w ogrodzie zoologicznym w Antwerpii w 1919 roku[4].

W kulturze masowej

Przypisy

  1. a b Okapia johnstoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Okapia johnstoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c d e f g Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
  5. Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne – Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
  6. Okapi – between legend and science. nzg.ac.za. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-15)]. from Zoo-E News March 2007 Number 2.

Linki zewnętrzne

Wiadomości

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Okapi2.jpg
Autor: Raul654, Licencja: CC-BY-SA-3.0
An Okapi. Taken at Disney's Animal Kingdom by Raul654 on January 16, 2005.
Okapitongue.jpg
Autor: user Yummifruitbat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Male Okapi (Okapia johnstoni) at Bristol Zoo Gardens, Clifton, UK with tongue extended - apparently using it to scratch an itch!
Okapia johnstoni1.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Status iucn3.1 EN pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Okapia johnstoni5.ogv
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Okapi map.jpg
Autor: Jürgen, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Okapi map.