Okolicznik czynnika towarzyszącego

Okolicznik czynnika towarzyszącego – jeden z rodzajów okolicznika. Odpowiada na pytanie w jakich okolicznościach?. Zwany inaczej okolicznikiem okoliczności towarzyszącej lub okolicznikiem akcesoryjnym.[1] Czasem trudny do odróżnienia od okolicznika sposobu.

Rodzaje okolicznika czynnika towarzyszącego i przykłady

z + narzędnik
  • Wojsko maszerowało ze śpiewem.
  • Rozstaję się z tobą z żalem.
  • Artysta śpiewał z towarzyszeniem orkiestry.
  • Wracał do domu z duszą na ramieniu.
  • Uczniowie przyglądali się nauczycielowi z uwagą i słuchali go ze zrozumieniem.
  • Opowiem wam o niej z radością. Przedstawienie rozpoczęło się z opóźnieniem.
w + miejscownik
  • Zmarł w sile wieku.
  • W zamyśleniu oderwał od niej wzrok.
  • Jak wam się chodzi w tych butach?
  • Dlaczego odjechałaś w takim pośpiechu?
  • Obudził się w dobrym humorze. Od dłuższej chwili siedzieli w milczeniu.
  • Marek od wczoraj leży w gorączce.
przy + miejscownik
  • Maszerowali przy dźwiękach marsza.
  • Podśpiewywał przy goleniu.
  • Franek lubił słuchać radia przy pracy.
  • Dawno nie rozmawiali przy obiedzie.
nad + miejscownik
  • Zasnął nad książką.
wśród + dopełniacz
  • Szli wśród burzy i piorunów.
  • Atakowali wśród gradu kul.
przysłówek z po
  • Szukał pantofli po ciemku.

Czasami wśród okoliczników czynnika towarzyszącego omawia się również części zdania wyrażone imiesłowem przysłówkowym, np. "Mama sprząta, śpiewając". Lepiej jednak zdania tego typu traktować jako złożone, a imiesłów uznać za ośrodek równoważnika podrzędnego zdania okolicznikowego czynnika towarzyszącego.

Przypisy

  1. Okolicznik akcesoryjny, [w:] Zenon Ludwik Klemensiewicz, ZARYS SKŁADNI POLSKIEJ, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.