Okolicznik przyczyny

Okolicznik przyczyny - jeden z rodzajów okolicznika w języku polskim, wyrażającą czynność uprzednią znaną przez mówiącego. Odpowiada na pytania: dlaczego? czemu? z jakiej przyczyny[1]?

Rodzaje okoliczników przyczyny

  • przysłówkowy – Stąd powstał ten kłopot.
  • przyimkowy – jest nim wyrażenie przyimkowe z "z", "dla", "z uwagi na" itp. – Kupił jej to futro dla świętego spokoju. Z braku laku dobry kit.
  • rzeczownikowy z użyciem narzędnika – Żołnierze przymierali głodem.
  • osobliwy – przy pomocy "bo" – Najstarszy, bo pochodzący jeszcze sprzed wojny egzemplarz ma muzeum we Wrocławiu[2].

Przypisy

  1. ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 34.
  2. ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 34-35.

Bibliografia

  • Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
  • Zenon Klemensiewicz: Zarys składni polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1953.
Rodzaje okoliczników języka polskiego
Okoliczniki miejsca
  • Okolicznik lokatywny miejsca
  • Okolicznik ablatywny miejsca
  • Okolicznik allatywny miejsca
  • Okolicznik perlatywny miejsca
Okoliczniki miary
  • Okolicznik czasu
  • Okolicznik częstotliwości
  • Okolicznik prędkości
  • Okolicznik dystrybutywny
Okoliczniki pozostałe