Okolicznik sposobu

Okolicznik sposobu – część zdania informująca o tym, w jaki sposób, w jakim kształcie lub postaci doszło do wykonania danej czynności. odpowiadająca na pytania: jak?; w jaki sposób?[1]

Rodzaje okoliczników sposobu

  • przysłówkowy – Jak się masz? Spojrzał wyzywająco.
  • przyimkowy, tworzony przy pomocy wyrażeń przyimkowych z "bez", "w", "na" – Dał sobie radę bez siekiery.
  • rzeczownikowy, wyrażony narzędnikiem – W tym mieście autobusy jeżdżą stadami.
  • wyrażenia porównawcze z "jak", "jakby", "niby", "na kształt" – Wrócili jako mistrz Polski[2].

Wyrazy z przyimkiem "jak" mogą być również przydawką: chłopak jak złoto[3] .

Przypisy

  1. ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33.
  2. ↑ Klemensiewicz 1953 ↓, s. 33-34.
  3. ↑ Bąk 1977 ↓, s. 423.

Bibliografia

  • Piotr Bąk: Gramatyka języka polskiego - zarys popularny. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1977. ISBN 83-214-0923-7.
  • Zenon Klemensiewicz: Zarys składni polskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1953.
Rodzaje okoliczników języka polskiego
Okoliczniki miejsca
  • Okolicznik lokatywny miejsca
  • Okolicznik ablatywny miejsca
  • Okolicznik allatywny miejsca
  • Okolicznik perlatywny miejsca
Okoliczniki miary
  • Okolicznik czasu
  • Okolicznik częstotliwości
  • Okolicznik prędkości
  • Okolicznik dystrybutywny
Okoliczniki pozostałe