Okrągła (województwo świętokrzyskie)

Okrągła

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Połaniec
Sołectwo	Okrągła
Wysokość	184,8 m n.p.m.
Liczba ludności (2021)	141[1]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	28-230[2]
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	0803727[3]
Położenie na mapie gminy Połaniec Okrągła
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Okrągła
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Okrągła
Położenie na mapie powiatu staszowskiego Okrągła
50°27′54″N 21°18′45″E/50,465000 21,312500

Okrągła – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Połaniec^[3][4].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

W latach 1867-1954 w granicach administracyjnych gminy Tursko (natenczas dzieliła się na: wieś, osadę i leśniczówkę); a w granicach obecnej gminy Połaniec dopiero od 1 stycznia 1973 roku po reaktywacji gmin w miejsce gromad.

Historia

Wieś wymieniana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich pod koniec XIX wieku.

OKRĄGŁA, wieś i osada, powiat sandomierski, gmina Tursko, parafia Połaniec, odległość od Sandomierza 37 wiorst. Wieś ma 21 domów, 121 mieszkańców, ziemi 329 mórg (ogółem); osada 1 dom, 3 morgi.

Bronisław Chlebowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego...], t. VII^[5].

Okrągła w 1867 roku wchodził w skład gminy Tursko, z urzędem gminy w Strużkach. Sądem okręgowym dla gminy był IV Sąd Okręgowy w Staszowie (tam też była stacya pocztowa). Gmina miała 8 781 mórg rozległości ogółem (w tym 5 083 mórg włościańskich) i 4 613 mieszkańców (w tym 1,4 proc. pochodzenia żydowskiego, tj. 63 żydów)^[6].

W 1895 roku ówczesna parafia Połaniec należała do ówczesnego dekanatu sandomierskiego i liczyła wówczas 5 514 dusz^[7].

Demografia

Współczesna struktura demograficzna wioski Okrągła na podstawie danych z lat 1995-2009 według roczników GUS, z prezentacją danych z 2002 roku^[8]:

Tabela 1.1 Poziom populacji wioski w przedziałach wiekowych

WYSZCZEGÓLNIENIE					J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w przedziałach wiekowych w 2002 roku)
						OGÓŁEM	0-9	10-19	20-29	30-39	40-49	50-59	60-69	70-79	80+
I.	OGÓŁEM				os.	147	18	22	18	24	12	22	14	13	4
	–	odsetek			%	100	12,3	14,8	12,3	16,3	8,2	15	9,6	8,8	2,7
	1.	WEDŁUG PŁCI
		A.	Mężczyzn		os.	76	12	14	6	13	8	8	8	4	3
			–	odsetek	%	51,7	8,2	9,4	4,1	8,8	5,5	5,5	5,5	2,7	2
		B.	Kobiet		os.	71	6	8	12	11	4	14	6	9	1
			–	odsetek	%	48,3	4,1	5,4	8,2	7,5	2,7	9,5	4,1	6,1	0,7

Rysunek 1.1 Piramida populacji – struktura płci i wieku wioski

Tabela 1.2 Poziom populacji wioski w grupach wiekowych

WYSZCZEGÓLNIENIE						J. m.	POPULACJA MIESZKAŃCÓW (w grupach wiekowych w 2002 roku)
							OGÓŁEM	Mężczyzn	Kobiet
I.	OGÓŁEM					os.	147	76	71
	–	odsetek				%	100	51,7	48,3
	1.	W WIEKU
		A.	Przedprodukcyjnym			os.	36	24	12
			–	odsetek		%	24,5	16,3	8,2
		B.	Produkcyjnym			os.	83	40	43
			–	odsetek		%	56,5	27,2	29,3
			a.	mobilnym		os.	51	25	26
				–	odsetek	%	34,7	17	17,7
			b.	niemobilnym		os.	32	15	17
				–	odsetek	%	21,8	10,2	11,6
		C.	Poprodukcyjnym			os.	28	12	16
			–	odsetek		%	19	8,2	10,8

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Okrągłej zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[9]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada POŁANIEC
Okrągła	Okrągła-Gajówka Piaski	Chłopski Las — las Choinki — pole, las Górki — pole Kalugi — pole, łąka, mokradła Kardasiowa Góra — pole, ogrody Ługi — pole Pasterniki — pole Piaski — pole Pod Osieckim Gościńcem — pole Przymiarki — pole, łąki Smarkatka — część drogi Wądoły — pole, łąka

Przypisy

Bibliografia

1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.