Okręty podwodne typu XIV
| ||
 | ||
| Kraj budowy |  III Rzesza | |
|---|---|---|
| Stocznia | Deutsche Werke (U-459 do U-464) i Friedrich Krupp Germaniawerft (U-487 do U-490) | |
| Zbudowane | 10 | |
| Użytkownicy | Kriegsmarine | |
| Służba w latach | 1941-1944 | |
| Stracone | 10 | |
| Uzbrojenie: | ||
| 2 x 37 mm działka przeciwlotnicze i 2 x 20 mm działka przeciwlotnicze | ||
| Załoga | 53 oficerów i marynarzy | |
| Wyporność: | ||
| • na powierzchni | 1695 ton | |
| • w zanurzeniu | 1963 ton | |
| Zanurzenie testowe | próbne 120 m, niszczące (wyliczone) 240 m | |
| Długość | 75 metrów | |
| Szerokość | 9,35 metrów | |
| Napęd: | ||
| 2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne Siemens, 2 wały napędowe | ||
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu | 14,9 węzłów (27,6 km/h) 6,2 węzłów (11,5 km/h) | |
| Zasięg: | ||
| • na powierzchni | pow.: 12.350 Mm@10 w. zan.: 55 Mm@4 w. | |
Okręty podwodne typu XIV – zaopatrzeniowe okręty podwodne wykorzystywane podczas II wojny światowej przez niemiecką Kriegsmarine. Popularnie zwane mlecznymi krowami (niem. "Milchkuh" lub "Milchkühe" l.mn.)
Dostarczały paliwo, amunicję i części zamienne dla U-Bootów operujących daleko od baz w Europie. Pozwalało to na wydłużenie czasu, jaki zaopatrywane okręty mogły spędzić w morzu (rejsy z i do miejsc działania wypełniały około 2/3 misji okrętu). Mleczne krowy posiadały również warsztaty umożliwiające przeprowadzanie na morzu nawet skomplikowanych napraw. Nie były uzbrojone w torpedy, montowano na nich jedynie uzbrojenie przeciwlotnicze. Wybudowano łącznie tylko 10 takich jednostek. Marynarki wojenne sprzymierzonych intensywnie polowały na te okręty; co było ułatwione dzięki konieczności radiowego zaaranżowania spotkania z zaopatrywanym okrętem i w efekcie doprowadziło do zagłady wszystkich tego typu jednostek[1].
Los jednostek
| Dowódcy | Los okrętu | |
|---|---|---|
| U-459 | Georg von Wilamowitz-Möllendorf | Samozatopiony(?) po uszkodzeniu przez samoloty 24 lipca 1943 w Zatoce Biskajskiej |
| U-460 | Friedrich Schäfer, Ebe Schnoor | Zatopiony przez samolot z lotniskowca eskortowego USS "Card" (CVE-11) 4 października 1943 na Atlantyku |
| U-461 | Wolf-Harro Stiebler | Zatopiony przez samolot Short Sunderland 30 lipca 1943 w Zatoce Biskajskiej |
| U-462 | Bruno Vowe | Zatopiony przez samolot Handley Page Halifax i slupy: HMS „Kite”, „Wild Goose”, „Woodcock” i „Woodpecker” 30 lipca 1943 w Zatoce Biskajskiej |
| U-463 | Leo Wolfbauer | Zatopiony przez samolot Handley Page Halifax 16 maja 1943 w Zatoce Biskajskiej |
| U-464 | Otto Harms | Zatopiony przez łódź latającą PBY Catalina 20 sierpnia 1942 na południe od Islandii |
| U-487 | Helmut Metz | Zatopiony przez samolot z lotniskowca eskortowego USS "Core" (CVE-13) 13 lipca 1943 na Atlantyku |
| U-488 | Erwin Bartke, Bruno Studt | Zatopiony 26 kwietnia 1944 przez niszczyciele USS "Barber", USS "Frost", USS "Huse" i USS "Snowden" na zachód od Wysp Zielonego Przylądka |
| U-489 | Adalbert Schmandt | Zatopiony przez samolot Short Sunderland 5 sierpnia 1943 na południe od Islandii |
| U-490 | Wilhelm Gerlach | Zatopiony przez amerykańskie niszczyciele 12 czerwca 1944 na Atlantyku |
Przypisy
- ↑ Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press, 1995, s. 343. ISBN 978-1-55750-263-6.
Bibliografia
- Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. [T. 1], Myśliwi 1939-1942. Warszawa: Wyd. Magnum, 1998. ISBN 83-85852-26-3.
- John F. White: "Mleczne krowy" - podwodne zaopatrzeniowce atlantyckich wilczych stad : 1941-1945. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2001. ISBN 83-11-09353-9.
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007. ISBN 1-8510-9563-2.
Media użyte na tej stronie
.svg)
U-boat Warfare 1939-1945
U-boat Losses: U 459, a Type XIV supply submarine known as a "Milch Cow", sinking after being attacked by Vickers Wellington aircraft.