Okręty podwodne typu XVIII
| ||
Rodzaj okrętu | SS | |
---|---|---|
Kraj budowy | ![]() | |
Zbudowane | dwie | |
Użytkownicy | ![]() | |
Uzbrojenie: | ||
23 torpedy 533 mm | ||
Wyporność: | ||
• na powierzchni | 1485 ton | |
• w zanurzeniu | 1652 ton | |
Długość | 71,50 m | |
Szerokość | 8,00 m | |
Napęd: | ||
Turbiny Waltera o mocy 15000 KM | ||
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu | 17,0 węzłów 24,0 węzłów | |
Zasięg: | ||
• na powierzchni | W wynurzeniu:5200 mili z prędkością 12 węzłów W zanurzeniu:250 mili z prędkością 20 węzłów |
Okręty podwodne typu XVIII – eksperymentalny typ niemieckich oceanicznych okrętów podwodnych. Udane testy eksperymentalnych okrętów klasy XVII napędzanych nowym rodzajem napędu – napędem Waltera, doprowadziły do przekonania o możliwości stworzenia nowego rodzaju okrętu oceanicznego o całkowicie nowych możliwościach bojowych. Znaczna prędkość okrętu w zanurzeniu dawała szansę wyjścia na pozycję bojową nawet bez obecności eskorty, a także łatwiejszego unikania przeciwnika.
Pod koniec 1942 roku Hellmuth Walter przygotował plany nowego rodzaju okrętów oceanicznych – typu XVIII. 4 stycznia 1943 roku stocznia Deutsche Werke otrzymała kontrakt na budowę dwóch prototypów według tego projektu. Okręty otrzymały numery U-796 i U-797.
W czerwcu 1943 pojawiła się koncepcja przedstawiona przez prof. Oelfkena o wykorzystaniu kadłuba okrętów typu XVIII do budowy elektrycznego U-Boota typu XXI. W rezultacie 28 marca 1944 roku zaniechano budowy U-796 i U-797.
Bibliografia
- V.E. Tarrant Ostatni rok Kriesgmarine, maj 1944 – maj 1945, wyd. Oskar, Warszawa 2001