Oktawa (akustyka)

Oktawa – w akustyce jest to relacja dwóch dźwięków o stosunku częstotliwości akustycznych 2:1.

Pojęcia oktawa używa także do określenia pasma częstotliwości, którego górna i dolna granica pozostają w stosunku 2:1; oktawę stanowią trzy kolejne tercje. W tym przypadku definiuje się trzy częstotliwości charakterystyczne dla pasma oktawy:

  • – częstotliwość dolna,
  • częstotliwość środkowa,
  • – częstotliwość górna,

które pozostają w następujących zależnościach:

Zakres dźwięków słyszalnych został podzielony na jedenaście oktaw o częstotliwościach środkowych odpowiednio[1]:

Nr
oktawy
111,3 Hz16 Hz22,6 Hz
222,3 Hz31,5 Hz[2]44,5 Hz
344,5 Hz63 Hz[2]89,1 Hz
488,4 Hz125 Hz177 Hz
5177 Hz250 Hz354 Hz
6354 Hz500 Hz707 Hz
7707 Hz1000 Hz1414 Hz
81414 Hz2000 Hz2828 Hz
92828 Hz4000 Hz5657 Hz
105657 Hz8000 Hz11314 Hz
1111314 Hz16000 Hz22627 Hz

Korzystając z powyższych wzorów można obliczyć, że najniższa oktawa o częstotliwości środkowej 16 Hz rozciąga się od 11,3 Hz, a najwyższa o częstotliwości środkowej 16 kHz – do częstotliwości 22,6 kHz.

Względna szerokość pasma oktawowego wynosi 70,7% częstotliwości środkowej każdej oktawy.

Na potrzeby analizy infradźwięków i ultradźwięków używa się także podziału na oktawy poniżej i powyżej pasma słyszalnego, budowane w oparciu o ten sam schemat.

Zobacz też

Przypisy

  1. WIDMA TERCJOWE I OKTAWOWE POZIOMU CIŚNIENIA DŹWIĘKU. Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania; Zakład Wibroakustyki i Bio-Dynamiki Systemów, Ćwiczenie nr 5.
  2. a b W zakresie najniższych częstotliwości występują pewne zaokrąglenia, toteż ustalone częstotliwości środkowe oktaw 31,5 Hz (i 63 Hz) nie są dokładną wielokrotnością (i podwielokrotnością) częstotliwości 16 Hz (i 125 Hz).