Oktawian Nawrot

Oktawian Dariusz Nawrot (ur. 9 lipca 1976 w Sławnie^[1]) – polski prawnik i filozof^[2], doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, sędzia Sądu Najwyższego. W latach 2012–2018 prodziekan ds. studenckich i nauki Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego.

Życiorys

Profesor nadzwyczajny w Katedrze Teorii i Filozofii Państwa i Prawa Uniwersytetu Gdańskiego. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień szeroko rozumianej filozofii i teorii prawa, w tym logiki prawniczej, a także etycznych i prawnych implikacji rozwoju biologii i medycyny oraz praw człowieka.

Członek i ekspert wielu zespołów, w tym: Zespołu do Spraw Molekularnych Badań Genetycznych i Biobankowania (lata 2011–2012)^[3], Zespołu do Spraw Badań Naukowych w Biomedycynie (lata 2013–2014) oraz przewodniczący Zespołu do spraw ochrony praw człowieka w kontekście rozwoju nauk biologicznych i medycznych^[4] przy Ministrze Nauki i Szkolnictwa Wyższego (lata 2016–2018). W kadencji 2016–2018 członek Rady Narodowego Centrum Nauki^[5].

Laureat wielu nagród i wyróżnień m.in. Nagrody Naukowej Miasta Gdańska „Młody Heweliusz”, wyróżnienie w konkursie „Państwa i Prawa” na najlepsze rozprawy habilitacyjne, stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.

W 2018 r. zgłosił swoją kandydaturę na sędziego Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego^[6]. Krajowa Rada Sądownictwa przedstawiła Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie go do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych uchwałą nr 331/2018 z 28 sierpnia 2018. Mimo że uchwała ta została zaskarżona do sądu administracyjnego, 10 października 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego^[7] w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych^[8], gdzie mimo zgłaszanych przez przedstawicieli środowiska prawniczego kontrowersji związanych z nominacją w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego rozpoczął orzekanie^{[9] [10][11]} w sprawach z zakresu prawa publicznego i skarg nadzwyczajnych^[12]. Uchwała KRS nr 331/2018 z 28 sierpnia 2018 w zakresie, w jakim zawierała wniosek o powołanie określonych w niej osób do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publiczny, została uchylona przez wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2021. W uzasadnieniu NSA stwierdził, że „skutki wydanego w sprawie orzeczenia nie odnoszą się do ustrojowej ważności oraz skuteczności prezydenckich aktów powołań na urząd sędziego Sądu Najwyższego dokonanych na podstawie rekomendacji przedstawionych przez KRS kontrolowaną uchwałą. W aktualnym stanie prawnym akty te bowiem, nie podlegają sądowej weryfikacji i nie są wzruszalne” (II GOK 10/18)^[13]. W wyroku z dnia 8 listopada 2021 w sprawie Dolińska-Ficek i Ozimek przeciwko Polsce Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał, że Izba Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych nie jest niezawisłym i bezstronnym sądem ustanowionym ustawą w rozumieniu art. 6 ust. 1 EKPC, gdyż „na procedurę powoływania sędziów nadmiernie wpłynęły organy władzy ustawodawczej i wykonawczej”^[14].

W styczniu 2019^[15] oraz w styczniu 2022^[16] zgromadzenie sędziów Sądu Najwyższego orzekających w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych wybrało go jednym z trzech kandydatów na prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą tej izby.

Był sędzią-sprawozdawcą m.in. w sprawie I NSW 84/20^[17], w której połączono rozpoznanie 4086 protestów wyborczych przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2020. Sąd Najwyższy uznał, że protesty te nie spełniały warunków formalnych i pozostawił je bez dalszego biegu, co było jednym z powodów wątpliwości co do dokonanej na tej podstawie uchwały w sprawie ważności wyboru Prezydenta RP^[18].

Publikacje

Jest autorem, współautorem, redaktorem lub współredaktorem przeszło 130 publikacji naukowych z zakresu filozofii prawa, praw człowieka, prawa medycznego i bioprawa, w tym 11 książek^[19]. Publikuje w takich czasopismach jak: „The International Journal of Human Rights”, „Przegląd Sejmowy”, „Państwo i Prawo”, „Life Sciences, Society and Policy”, „Zeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowych” i „Forum Prawnicze”.

Publikacje książkowe:

• Hevelius. Science – Technology – Philosphy, book 2, Gdańsk 2004 (redaktor i współautor).
• Między filozofią a przyrodoznawstwem. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Ludwikowi Kostro, Gdańsk 2006 (współredaktor i współautor).
• Nienarodzony na ławie oskarżonych, Toruń 2007 (autor).
• Prawo cywilne, Część ogólna. Kazusy, Warszawa 2010 (współautor).
• Ludzka biogeneza w standardach bioetycznych Rady Europy, Warszawa 2011 (autor).
• Konwergencja czy dywergencja kultur i systemów prawnych?, Warszawa 2012 (współredaktor).
• Klauzula sumienia w państwie prawa, Sopot 2015 (redaktor i współautor).
• Temida w dobie rewolucji biotechnologicznej. Wybrane problemy bioprawa, Gdańsk 2015 (współredaktor).
• Human being v. Person. Medically assisted procreation in the bioethical standards of the Council of Europe, Gdańsk 2016 (autor).
• Wprowadzenie do logiki dla prawników, Warszawa 2020 (wyd. 5) (autor).
• Kodeks Etyki Lekarskiej. Komentarz, Sopot 2021 (redaktor i współautor).

Przypisy

Bibliografia

• Biogram na stronie internetowej Uniwersytetu Gdańskiego
• miasto.gazeta.pl