Ola Ullsten
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1931 Teg | |
| Data i miejsce śmierci | 28 maja 2018 Öja | |
| Premier Szwecji | ||
| Okres | od 18 października 1978 do 12 października 1979 | |
| Przynależność polityczna | Ludowa Partia Liberałów | |
| Poprzednik | Thorbjörn Fälldin | |
| Następca | Thorbjörn Fälldin | |
| Minister spraw zagranicznych Szwecji | ||
| Okres | od 12 października 1979 do 8 października 1982 | |
| Przynależność polityczna | Ludowa Partia Liberałów | |
| Poprzednik | Hans Blix | |
| Następca | Lennart Bodström | |
Ola Ullsten, właśc. Stig Kjell Olof Ullstén (ur. 23 czerwca 1931 w Teg, zm. 28 maja 2018[1][2] w Öja) – szwedzki polityk, działacz Ludowej Partii Liberałów i jej lider w latach 1978–1983, parlamentarzysta i minister, od 1978 do 1979 premier Szwecji.
Życiorys
Urodził się w miejscowości Teg, włączonej później do Umeå[2]. Kształcił się w zawodzie pracownika społecznego, który wykonywał[3]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Ludowej Partii Liberałów. Był pracownikiem frakcji poselskiej swojej partii (1957–1961) i urzędnikiem w departamencie kultury władz Sztokholmu (1962). W latach 1962–1964 publikował w dzienniku „Dagens Nyheter”. W tym samym okresie przewodniczył organizacji młodzieżowej liberałów[3][4]. W latach 1965–1984 był posłem do Riksdagu[4].
Stał się jednym z liderów szwedzkiej centroprawicy, która w 1976 przejęła władzę po wieloletnich rządach socjaldemokratów i sprawowała ją do 1982[1]. Pełnił w tym okresie szereg funkcji rządowych, w międzyczasie w 1978 stanął na czele liberałów[5]. W latach 1976–1978 był ministrem bez teki[6] odpowiedzialnym za pomoc rozwojową[4], a od 1977 również za imigrację[2]. W 1978 wykonywał obowiązki wicepremiera[5]. Gdy koalicja rządowa rozpadła się na tle sporów dotyczących energetyki jądrowej[2] (Ola Ullsten sytuował się jako jej zwolennik[1]), w październiku 1978 został premierem rządu mniejszościowego, którym kierował do października 1979[6]. Następnie do 1982 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych[6], od 1980 jednocześnie ponownie był wicepremierem[5].
W 1983 oddał przywództwo w partii, zastąpił go wówczas Bengt Westerberg[5]. Przeszedł do pracy w dyplomacji, zajmując stanowiska ambasadora Szwecji w Kanadzie (1984–1989)[4] i we Włoszech (1989–1996)[2].
Przypisy
- ↑ a b c Ola Ullsten är död: „En varm person med ett stort hjärta” (szw.). aftonbladet.se, 28 maja 2018. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ a b c d e Ullsten, Ola (ang.). rulers.org. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ a b Ola Ullsten (niem.). munzinger.de. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ a b c d Ullsten, Ola. W: Vem är det: Svensk biografisk handbok: 1993. Hans Uddling, Katrin Paabo (red.). Sztokholm: Norstedts, 1992, s. 1127. ISBN 91-1-914072-X. [dostęp 2021-07-11]. (szw.)
- ↑ a b c d Leaders of Sweden (ang.). zarate.eu. [dostęp 2020-09-23].
- ↑ a b c Members of the Swedish Government 1946– (ang.). sweden.gov.se. [dostęp 2020-09-23].
Media użyte na tej stronie
Former Swedish Prime Minister and Member of Parliament Ola Ullsten.