Oleg Bakłanow

Oleg Bakłanow

Оле́г Бакла́нов

Pełne imię i nazwisko	Oleg Dmitrijewicz Bakłanow
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1932 Charków
Data i miejsce śmierci	28 lipca 2021 Moskwa
sekretarz KC KPZR
Okres	od 1988 do 1991
Przynależność polityczna	KPZR
Odznaczenia

Oleg Dmitrijewicz Bakłanow ros. Оле́г Дми́триевич Бакла́нов (ur. 17 marca 1932 w Charkowie, zm. 28 lipca 2021 w Moskwie^[1]) – radziecki inżynier i polityk, Bohater Pracy Socjalistycznej (1976).

Absolwent charkowskiej rzemieślniczej szkoły łączności i Wszechzwiązkowego Zaocznego Instytutu Energetyki, od 1962 pracował jako inżynier w fabryce, w 1972 został dyrektorem fabryki w Charkowie. Od kwietnia 1975 do listopada 1976 był dyrektorem generalnym zjednoczenia produkcyjnego „Monolit”, od listopada 1976 do 8 kwietnia 1983 zastępcą ministra, a od 8 kwietnia 1983 do 18 lutego 1988 ministrem przemysłu budowy maszyn Związku Radzieckiego. Od 18 lutego 1988 do sierpnia 1991 sekretarz KC KPZR. Nadzorował pracę kompleksów militarno-przemysłowych. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Obrony przy prezydencie ZSRR Gorbaczowie do sierpnia 1991, kiedy to został aresztowany za współprzywództwo PKSW. W lutym 1994 uzyskał ułaskawienie na mocy uchwały Dumy Państwowej^[2].

Odznaczenia i nagrody

• Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (12 sierpnia 1976)
• Order Lenina (12 sierpnia 1976)
• Order Rewolucji Październikowej (26 kwietnia 1971)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 26 lipca 1966 i 25 marca 1974)
• Order „Znak Honoru” (29 lipca 1960)
• Nagroda Leninowska (1982)

I medale.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=13542 (ros.)