Olga Danilović
.jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 stycznia 2001 |
| Gra | leworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Robert Cokan |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 WTA, 5 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 96 (8 października 2018) |
| Australian Open | 2R (2021) |
| Roland Garros | 2R (2022) |
| Wimbledon | 3Q (2019) |
| US Open | 2R (2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 1 WTA 125, 1 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 117 (24 czerwca 2019) |
Olga Danilović (ur. 23 stycznia 2001 w Belgradzie) – serbska tenisistka, triumfatorka French Open 2016, Wimbledonu 2017 i US Open 2017 w konkurencji gry podwójnej dziewcząt.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2016 roku zwyciężyła w zawodach French Open w grze podwójnej dziewcząt. Partnerowała jej Paula Arias Manjón, z którą w finale pokonała Olesię Pierwuszynę oraz Anastasiję Potapową. W 2017 roku razem z Kają Juvan zwyciężyły w rozgrywkach debla dziewcząt podczas Wimbledonu, w meczu mistrzowskim pokonując Catherine McNally i Whitney Osuigwe 6:4, 6:3. Końcowy triumf w zawodach wielkoszlemowych odniosła również w parze z Martą Kostiuk podczas US Open w tym samym sezonie, zwyciężając w ostatnim spotkaniu z deblem Lea Bošković–Wang Xiyu wynikiem 6:1, 7:5.
Kariera seniorska
W lipcu 2018 roku przegrała w eliminacjach do zawodów rangi WTA International Series w Moskwie, lecz dzięki wycofaniu się dwóch zawodniczek dostała się, po raz pierwszy w karierze, do głównej drabinki turnieju WTA. W drugiej rundzie pokonała rozstawioną z numerem ósmym Kaię Kanepi 7:6(3), 7:5, w ćwierćfinale reprezentantkę TOP 10 rankingu WTA – Julię Görges 6:3, 6:3, a w walce o finał odprawiła piątą zawodniczkę turnieju Alaksandrę Sasnowicz 6:2, 5:7, 7:5. W meczu mistrzowskim zmierzyła się z rówieśniczką – siedemnastoletnią Anastasiją Potapowa. W trzecim secie wróciła ze stanu 3:4 i 0:40, wygrywając trzy kolejne gemy i odnosząc pierwsze w karierze zwycięstwo, i to w debiucie, w turnieju WTA.
Od grudnia 2019 do kwietnia 2020 jej trenerem był Tomasz Wiktorowski[1][2].
W zawodach cyklu WTA Tour Serbka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z dwóch rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast wygrała dwa turnieje z trzech osiągniętych finałów. W deblu awansowała też do dwóch finałów w zawodach cyklu WTA 125, w jednym z nich zwyciężając.
Życie prywatne
Olga jest córką serbskiego koszykarza, Predraga Danilovicia.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | Q2 | 2R | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | Q2 | Q1 | Q1 | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | Q3 | NH | Q1 | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | Q2 | A | A | 2R | Q1 | 0 / 1 | 1 – 0 | ||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 465 | 103 | 187 | 183 | 131 | 0 / 3 | 3 – 2 | |||||||||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 689 | 167 | 240 | 434 | 258 | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||
Występy w grze mieszanej
Olga Danilović nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 2 (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 29 lipca 2018 | Moskwa | Ceglana |  Anastasija Potapowa | 7:5, 6:7(1), 6:4 |
| Finalistka | 1. | 17 lipca 2022 | Lozanna | Ceglana |  Petra Martić | 4:6, 2:6 |
Gra podwójna 3 (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 29 września 2018 | Taszkent | Twarda |  Tamara Zidanšek |  Irina-Camelia Begu Raluca Olaru | 7:5, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 7 marca 2021 | Lyon | Twarda (hala) |  Eugenie Bouchard |  Viktória Kužmová Arantxa Rus | 6:3, 5:7, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 16 lipca 2022 | Lozanna | Ceglana |  Kristina Mladenovic |  Ulrikke Eikeri Tamara Zidanšek | walkower |
Finały turniejów WTA 125
Gra podwójna 2 (1–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 czerwca 2022 | Makarska | Ceglana |  Aleksandra Krunić | Dalila Jakupović Tena Lukas | 7:5, 2:6, 5–10 |
| Zwyciężczyni | 1. | 11 września 2022 | Bari | Ceglana |  Elisabetta Cocciaretto |  Andrea Gámiz Eva Vedder | 6:2, 6:3 |
Finały turniejów rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 6 (4–2)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 20/11/2016 | Antalya | 10 000 | Ceglana | Vivien Juhaszova | 6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 26/03/2017 | Antalya | 15 000 | Ceglana |  Julia Grabher | 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 1. | 04/11/2017 | San Cugat | 25 000 | Ceglana | Marta Paigina | 6:2, 4:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 26/11/2017 | Walencja | 25 000 | Ceglana | Irina Bara | 7:5, 4:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 25/03/2018 | Pula | 25 000 | Ceglana | Federica Di Sarra | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 4. | 15/07/2018 | Versmold | 60 000 | Ceglana |  Laura Siegemund | 5:7, 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 5. | 01/09/2019 | Montreux | 60 000 | Ceglana | Julia Grabher | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna 3 (1–2)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 19/11/2016 | Antalya | 10 000 | Ceglana |  Berfu Cengiz | Tayisiya Morderger Yana Morderger | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 04/11/2017 | San Cugat | 25 000 | Ceglana |  Guiomar Maristany Zuleta de Reales |  Luisa Stefani Renata Zarazúa | 1:6, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 14/07/2018 | Versmold | 60 000 | Ceglana | Nina Stojanović | Pemra Özgen Despina Papamichail | 6:1, 2:6, 4–10 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2016 | French Open | Ceglana | Paula Arias Manjón | Olesia Pierwuszyna Anastasija Potapowa | 3:6, 6:3, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 2017 | Wimbledon | Trawiasta | Kaja Juvan |  Catherine McNally Whitney Osuigwe | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2017 | US Open | Twarda |  Marta Kostiuk | Lea Bošković Wang Xiyu | 6:1, 7:5 |
Przypisy
- ↑ Były trener Radwańskiej znalazł nową podopieczną. eurosport.tvn24.pl, 2019-12-29. [dostęp 2022-06-09].
- ↑ Jakub Niechciał: Miał zrobić z serbskiej piękności drugą Agnieszkę Radwańską. Przeszkodził im koronawirus. sportowy24.pl, 2021-12-06. [dostęp 2022-06-09].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2016-07-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2016-07-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2016-07-09] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Olga Danilovic