Olha Bohomołeć

Olha Bohomołeć
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1966
Kijów

Zawód, zajęcie

lekarka, wykładowczyni akademicka, piosenkarka, działaczka społeczna

Olha Bohomołeć w Muzeum Ukraińskiej Ikony Domowej

Olha Wadymiwna Bohomołeć, ukr. Ольга Вадимівна Богомолець (ur. 22 marca 1966 w Kijowie[1]) – ukraińska lekarka, wykładowczyni akademicka, działaczka społeczna, piosenkarka i polityk, założycielka i naczelny lekarz Instytutu Dermatologii i Kosmetologii w Kijowie, posłanka do Rady Najwyższej.

Życiorys

Rodzina

Urodziła się w rodzinie o tradycjach lekarskich, zapoczątkowanych jeszcze w połowie XIX wieku. Korzenie tej rodziny sięgają czernihowskiej gałęzi dawnego litewsko-ruskiego rodu pieczętującego się herbem Pomian[2]. Jej rodzice pracowali jako profesorowie nauk medycznych. Olha Bohomołeć ma czworo dzieci – syna i trzy córki[1].

Działalność zawodowa

W 1989 ukończyła studia na wydziale lekarskim Państwowego Instytutu Medycznego w Kijowie[1] (przemianowanego później na Narodowy Uniwersytet Medyczny im. Ołeksandra Bohomołcia – jej pradziadka[3]). W latach 1993–1994 kształciła się w zakresie dermatologii Stanach Zjednoczonych na University of Pennsylvania oraz w Bernard Ackerman's Institute of Dermatopathology w Filadelfii. W 2002 na macierzystej uczelni uzyskała stopień naukowy doktora[1].

Podjęła pracę w zawodzie lekarki, po powrocie z USA założyła własną klinikę medycyny laserowej, przekształconą następnie w instytut dermatologii i kosmetologii, objęła w tej jednostce stanowisko naczelnego lekarza. Od grudnia 2004 do października 2005 pełniła funkcję osobistego lekarza prezydenta Ukrainy[1]. Jest autorką ponad 70 prac naukowych głównie z zakresu dermatologii oraz twórczynią dziewięciu patentów wynalazczych w tej dziedzinie medycyny. Uzyskała członkostwo w międzynarodowych organizacjach zrzeszających specjalistów z zakresu dermatologii[4]. Została również profesorem w katedrze dermatologii i wenerologii Narodowego Uniwersytetu Medycznego.

Działalność twórcza i społeczna

Olha Bohomołeć jest również znana jako piosenkarka, wykonująca piosenki z tekstami ukraińskich poetów (m.in. Liny Kostenko) i własnymi[1][4]. Jest laureatką ukraińskiego konkursu śpiewającej poezji Oberih[4], występowała także na międzynarodowych konkursach piosenki w tym w Sopocie[3], wykonywała koncerty także w Stanach Zjednoczonych, Francji, Szwecji, Niemczech i Polsce.

Od 2004 organizuje wystawy ukraińskich ikon domowych z jej własnej kolekcji. Jest również założycielką Kompleksu Historyczno-Kulturalnego „Zamek Radomyśl” (2007), obejmującego m.in. Muzeum Ukraińskich Ikon Domowych, znajdującego się w gmachu starej papierni i twierdzy w mieście Radomyśl w obwodzie żytomierskim. Zaangażowała się również w kampanie społeczne przeciwko nielegalnym pracom budowlanym, niszczącym historyczne i kulturowe zabytki Ukrainy.

Działalność polityczna

W latach 2006–2008 zasiadała w kijowskiej radzie miejskiej z ramienia Bloku Nasza Ukraina[1].

W trakcie wydarzeń Euromajdanu znalazła się wśród najaktywniejszych organizatorów szpitali polowych[3], została także kierownikiem stworzonego przez siebie centrum koordynacji dla osób rannych w trakcie protestów[5]. Po odsunięciu od władzy Wiktora Janukowycza wysunięto jej kandydaturę na urząd wicepremiera ds. pomocy humanitarnej[3]. Olha Bohomołeć nie przyjęła tej nominacji[6].

26 marca 2014 zadeklarowała zamiar wystartowania jako kandydatka niezależna w wyborach prezydenckich[7]. W głosowaniu z 25 maja 2014 zajęła 8. miejsce wśród 21 kandydatów z wynikiem około 1,9% głosów[8]. We wrześniu 2014 objęła społeczne stanowisko doradcy prezydenta Petra Poroszenki[1]. Przyjęła również propozycję kandydowania z listy prezydenckiej w wyborach parlamentarnych w październiku tegoż roku, uzyskując w rezultacie mandat posłanki VIII kadencji[9]. W 2019 ponownie była kandydatką w wyborach prezydenckich, w pierwszej turze z 31 marca otrzymała poniżej 0,2% głosów[10].

Przypisy

  1. a b c d e f g h Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
  2. Історія роду. bogomolets.kiev.ua. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
  3. a b c d Tomasz Bielecki: Nowy rząd Ukrainy – sylwetki kandydatów. wyborcza.pl, 27 lutego 2014. [dostęp 2014-11-05].
  4. a b c Біографія. bogomolets.kiev.ua. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
  5. Медики на Майдані: рятують, опиняються в реанімації. radiosvoboda.org, 19 lutego 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
  6. Bogomolets refused to take the position of Vice Prime Minister for Humanitarian Affairs. auditor.com.ua, 27 lutego 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ang.).
  7. Ольга Богомолец собирается баллотироваться в президенты Украины. segodnya.ua, 26 marca 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ros.).
  8. Poroshenko wins presidential election with 54.7% of vote – CEC. nrcu.gov.ua, 29 maja 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ang.).
  9. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2014-11-05]. (ukr.).
  10. Serwis CVK – Wybory 2019. [dostęp 2019-04-02]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Olga Bogomolets.jpg
Autor: Юрий Рудницкий, Licencja: CC BY-SA 3.0
Olha Bohomlets - singer and doctor.
Museum of icons4.jpg
Autor: Пресс-служба Ольги Богомолец, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ольга Богомолец проводит экскурсию по залам созданного ею музея