Olha Sawczuk
Państwo | Ukraina |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 20 września 1987 Donieck |
Wzrost | 177 cm |
Masa ciała | 68 kg |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2004 |
Zakończenie kariery | 30 sierpnia 2018[1] |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 3 ITF |
Najwyżej w rankingu | 79 (19 maja 2008) |
Australian Open | 3R (2006) |
Roland Garros | 2R (2007) |
Wimbledon | 1R (2006, 2008) |
US Open | 1R (2006, 2007, 2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 4 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu | 33 (23 października 2017) |
Australian Open | 2R (2009–2011, 2016–2018) |
Roland Garros | QF (2017) |
Wimbledon | 2R (2010, 2013, 2015, 2017) |
US Open | 2R (2011, 2014–2016) |
Olha Mykołajiwna Sawczuk, ukr. Ольга Миколаївна Савчук, ros. Ольга Николаевна Савчук (Olga Nikołajewna Sawczuk) (ur. 20 września 1987 w Makiejewce) – ukraińska tenisistka, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Olha Sawczuk status profesjonalny uzyskała w 2004 roku. Będąc na 527. miejscu w rankingu zagrała w pierwszym zawodowym turnieju WTA – w Taszkencie. W pierwszej rundzie pokonała Anne Kremer, w drugiej Jewgienię Liniecką, by w ćwierćfinale przegrać z Meghann Shaughnessy. Jeszcze w tym samym roku poległa w eliminacjach w Hajdarabadzie i wygrała drugi wówczas w karierze turniej ITF w Mińsku. W 2005 zwyciężyła w kolejnym turnieju ITF odbywającym się w Bromma. W finale pokonała Finkę Emmę Laine. W Estoril zagrała w turnieju głównym dzięki wygranym kwalifikacjom. W pierwszej rundzie pokonała Włoszkę Flavię Pennettę, lecz w drugiej przegrała z Marianą Diaz-Olivą z Argentyny. Wyczyn z Estoril powtórzyła jeszcze dwa razy. W pozostałych turniejach przegrywała albo w pierwszej rundzie lub w eliminacjach (w tym w Wimbledonie i w US Open). W 2006 zadebiutowała w Wielkim Szlemie – w Australian Open – dochodząc do trzeciej rundy. Musiała przebijać się przez kwalifikacje. W drugiej rundzie pokonała Jelenę Janković. W lutym w turnieju w Antwerpii, grając jako kwalifikantka, po raz drugi w karierze doszła do ćwierćfinału. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w dotychczasowej karierze – 92. miejsce. W kolejnych turniejach nie szło jej już tak dobrze – przegrywała w pierwszych rundach. Sezon 2006 zakończyła na 99. pozycji. W 2007 przegrała w pierwszej rundzie Australian Open i doszła do półfinału w Bengaluru, przegrywając z Marą Santangelo. W pierwszym turnieju na kortach ziemnych – w Budapeszcie doszła do ćwierćfinału. Rok 2008 rozpoczęła od porażki w 1. rundzie Australian Open z Agnieszką Radwańską.
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra podwójna 10 (4-6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 5 października 2008 | Taszkent | Twarda | Raluca Olaru | Nina Bratczikowa Kathrin Wörle | 5:7, 7:5, 10–7 |
Finalistka | 1. | 21 lutego 2010 | Bogota | Ceglana | Anastasija Jakimawa | Gisela Dulko Edina Gallovits | 2:6, 6:7(6) |
Zwyciężczyni | 2. | 13 kwietnia 2014 | Katowice | Twarda (hala) | Julija Bejhelzimer | Klára Koukalová Monica Niculescu | 6:4, 5:7, 10–7 |
Zwyciężczyni | 3. | 2 listopada 2014 | Ningbo | Twarda | Arina Rodionowa | Han Xinyun Zhang Kailin | 4:6, 7:6(2), 10–6 |
Finalistka | 2. | 8 marca 2015 | Kuala Lumpur | Twarda | Julija Bejhelzimer | Liang Chen Wang Yafan | 6:4, 3:6, 4–10 |
Finalistka | 3. | 19 lipca 2015 | Båstad | Ceglana | Tatjana Maria | Kiki Bertens Johanna Larsson | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 4. | 2 sierpnia 2015 | Baku | Twarda | Witalija Djaczenko | Margarita Gasparian Aleksandra Panowa | 3:6, 5:7 |
Finalistka | 5. | 7 stycznia 2017 | Shenzhen | Twarda | Raluca Olaru | Andrea Hlaváčková Peng Shuai | 1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 4. | 14 stycznia 2017 | Hobart | Twarda | Raluca Olaru | Gabriela Dabrowski Yang Zhaoxuan | 0:6, 6:4, 10–5 |
Finalistka | 6. | 18 lutego 2017 | Doha | Twarda | Jarosława Szwiedowa | Abigail Spears Katarina Srebotnik | 3:6, 6:7(7) |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 29/06/2003 | Elektrostal | ITF | 10 000 | dywanowa | Jekatierina Kirjanowa | 6:3, 6:0 |
2. | 31/10/2004 | Mińsk | ITF | 25 000 | dywanowa | Anastasija Jakimawa | 6:4, 6:4 |
3. | 20/02/2005 | Bromma | ITF | 25 000 | twarda | Emma Laine | 6:1, 6:2 |
Przypisy
- ↑ Retired players since 2015 (ang.). Międzynarodowa Federacja Tenisowa, 2019-07-04. [dostęp 2019-07-13].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 16 stycznia 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 16 stycznia 2014].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 16 stycznia 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii