Olivier Véran

Olivier Véran
ilustracja
(c) Matthieu Riegler, CC-by
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1980
Saint-Martin-d’Hères

Zawód, zajęcie

polityk, lekarz

Stanowisko

minister solidarności i zdrowia (od 2020)

Olivier Véran (ur. 22 kwietnia 1980 w Saint-Martin-d’Hères[1]) – francuski polityk, lekarz i samorządowiec, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, w latach 2020–2022 minister solidarności i zdrowia, od 2022 minister delegowany.

Życiorys

Absolwent studiów medycznych w Grenoble, doktoryzował się w 2008. Uzyskał specjalizację w zakresie neurologii[2]. Ukończył również Instytut Nauk Politycznych w Paryżu[3]. W latach 2005–2012 pracował jako nauczyciel akademicki, praktykę lekarską podjął w ramach szpitala uniwersyteckiego w Grenoble[2]. Był pierwszym wiceprzewodniczącym i rzecznikiem prasowym branżowej organizacji związkowej Inter-syndicat national des internes[3].

Związany z Partią Socjalistyczną. W latach 2012–2015 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym XIV kadencji jako zastępca poselski pełniącej wówczas funkcje rządowe Geneviève Fioraso[1]. W 2015 został wybrany na radnego nowo utworzonego regionu Owernia-Rodan-Alpy[3]. W 2017 dołączył do LREM Emmanuela Macrona, z ramienia tej formacji w tymże roku uzyskał mandat deputowanego do niższej izby francuskiego parlamentu w departamencie Isère[1].

W lutym 2020 został ministrem solidarności i zdrowia w drugim gabinecie Édouarda Philippe’a, zastępując w nim Agnès Buzyn[4]. Pozostał na tym stanowisku również w powołanym w lipcu 2020 rządzie Jeana Castex[5]. Dołączył do powstałego w tym samym roku ruchu Territoires de progrès, skupiającego lewicowych stronników prezydenta[6].

W maju 2022 w gabinecie Élisabeth Borne przeszedł na niższą funkcję rządową, został wówczas ministrem delegowanym przy premierze do spraw relacji z parlamentem i demokracji[7]. W tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[8]. W lipcu 2022 w wyniku rekonstrukcji gabinetu objął stanowisko ministra delegowanego przy premierze odpowiedzialnego za odnowę demokracji, został także rzecznikiem prasowym rządu[9].

Przypisy

  1. a b c Olivier Véran na stronie Zgromadzenia Narodowego XV kadencji (fr.). [dostęp 2020-02-18].
  2. a b Olivier Véran, suppléant (fr.). genevieve-fioraso.com. [dostęp 2020-02-18].
  3. a b c Mon parcours (fr.). olivier-veran.fr. [dostęp 2020-02-18].
  4. Elections municipales à Paris: Agnès Buzyn désignée candidate LRM en remplacement de Benjamin Griveaux (fr.). lemonde.fr, 16 lutego 2020. [dostęp 2020-02-18].
  5. Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex (fr.). lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-06].
  6. Neïla Latrous: L’aile gauche de la majorité se structure en parti pour donner de la voix (fr.). francetvinfo.fr, 25 listopada 2020. [dostęp 2021-11-30].
  7. Annonce de la composition du Gouvernement (fr.). elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20].
  8. Olivier Véran réélu en Isère lors du second tour des élections législatives 2022 (fr.). lemonde.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19].
  9. La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne (fr.). gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04].

Media użyte na tej stronie

Olivier Véran - Juillet 2012.jpg
(c) Matthieu Riegler, CC-by
Olivier Véran, Suppléant de Geneviève Fioraso pour les élections législatives française de 2012 pour la 1ere circonscription de l'Isère. Ici présent au défilé du 14 Juillet à Grenoble.
Édouard Philippe 2019 (cropped).jpg
Autor: Jacques Paquier, Licencja: CC BY 2.0
Édouard Philippe lors de l'inauguration du Tribunal de Paris le 1 Avril 2019.
Portrait Jean Castex (cropped).jpg
Autor: Florian DAVID, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jean Castex, Premier ministre, lors de la déclaration de politique générale le 15 juillet 2020 à l'Assemblée nationale.