Olszew (gmina)

Olszew
gmina wiejska
1919-1954[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1919–39: lubelskie (II RP)
1939: warszawskie (II RP)
1945–54: warszawskie

Powiat

sokołowski

Siedziba

Olszew

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

16

brak współrzędnych
Portal Polska

Olszew – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku[2] w woj. lubelskim/warszawskim. Siedzibą władz gminy był Olszew[3].

U schyłku XIX w gmina Olszew jest wymieniona jako jedna z 12 gmin wiejskich powiatu sokołowskiego guberni siedleckiej[4]. W 1919 roku gmina weszła w skład woj. lubelskiego.

Gmina miała bardzo specyficzny zasięg terytorialny – składała się czterech enklaw rozproszonych wzdłuż granicy między gminami Kossów i Sterdyń. Była to zarazem najdalej na północ wysunięta jednostka ówczesnego województwa lubelskiego. Jej ekstremalnie peryferyjne położenie sprawiło że od gminy było dużo bliżej do Warszawy a nawet do Białegostoku aniżeli do stolicy województwa, Lublina[3]. Najprawdopodobniej dlatego 1 kwietnia 1939 roku gmina wraz z całym powiatem węgrowskim została przeniesiona do woj. warszawskiego[5].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 16 gromad[6]. 1 września 1952 roku dokonano wzajemnej wymiany części terenów gmin Olszew, Kossów i Sterdyń a część obszaru gminy Olszew przyłączono do gminy Chruszczewka,[7].

Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Po ostatniej reformie z 1 stycznia 1973, kiedy przywrócono gminy, jako jednostki administracyjne, Olszew nie odzyskał statutu gminnego[9].

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. lubelskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Istniała do 28 września 1954 roku
  3. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. powiat sokołowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 31.
  5. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  6. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  7. Dz.U. z 1952 r. nr 39, poz. 272
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  9. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).