Omdlenie sytuacyjne

Omdlenie sytuacyjne – omdlenie o charakterze odruchowym, związane z sytuacjami, jak mikcja, defekacja, kaszel, ból, gra na instrumentach dętych, podniesienie ciężaru, obfity posiłek^[1] i występujące bezpośrednio po tych czynnościach.

U podstaw wystąpienia omdlenia sytuacyjnego leży odruch związany z podrażnieniem przez ból lub inny bodziec fizyczny lub psychiczny nerwu błędnego, który doprowadza do zwolnienia szybkości akcji serca lub wręcz asystolii^[2], co powoduje spadek rzutu minutowego serca, pogorszenie przepływu krwi przez mózg i doprowadza do wystąpienia omdlenia.

O rozpoznaniu tej postaci omdlenia decyduje wywiad. Celem wykluczenia innych postaci omdleń neurokardiogennych wykonuje się test pochyleniowy. Pomocne może być także wykonanie próby Valsalvy w pozycji leżącej i stojącej^[3].

Omdlenia sytuacyjne występują przede wszystkim w starszym wieku. Z uwagi, że wystąpienie omdlenia zagrożone jest ryzykiem upadku i urazu, postępowanie z osobami cierpiącymi na omdlenia sytuacyjne powinno być ukierunkowane na minimalizowanie ryzyka uszkodzeń ciała^[4]. Wśród metod zapobiegawczych zwraca się uwagę na:

• unikanie sytuacji doprowadzających do omdlenia (np. unikanie obfitych posiłków)
• skuteczne zapobieganie zaparciom
• unikanie wypijania dużej ilości płynów przed spoczynkiem nocnym^[5]

leczenie farmakologiczne:

Midodryna- Midodryna działa przez pobudzanie receptorów alfa-1 adrenerginczych, zwężając tym samym naczynia krwionośne i zwiększając ciśnienie.

Bibliografia

• Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 444. ISBN 83-7430-031-0.

Przypisy