One of the Boys

One of the Boys – drugi album studyjny nagrany przez amerykańską piosenkarkę Katy Perry, wydany 17 czerwca 2008 nakładem wytwórni Capitol Music Group^[9]. Wydawnictwo osiągnęło światowy sukces sprzedając się w ilości 5 milionów egzemplarzy^[10]. Krążek został odznaczony przez RIAA statusem platyny za sprzedaż w Stanach Zjednoczonych w postaci miliona egzemplarzy^[11]. Dzięki albumowi Perry zdobyła dwie nominacje do Nagrody Grammy, obie w kategorii Best Female Pop Vocal Performance. Pierwszą nominację otrzymała w 2009 za utwór „I Kissed a Girl”, a drugą w 2010 za utwór „Hot n Cold”^[12][13].

Produkcja i styl

Perry wykonująca „I Kissed a Girl” w 2009.

Perry pracowała nad albumem odkąd skończyła osiemnaście lat. W tym czasie dwukrotnie zerwała kontrakt z wytwórniami płytowymi. Podczas produkcji napisała ponad siedemdziesiąt piosenek i współpracowała z wybitnymi producentami: Gregiem Wellsem, Dr. Lukiem, Maksem Martinem oraz Davidem Stewartem^[14][15]. Na albumie znalazły się trzy piosenki, które Perry napisała bez niczyjej pomocy.

Ostatecznie podpisała kontrakt z Capitol Records. Wówczas razem z Maksem Martinem napisała hity „I Kissed a Girl” oraz „Hot n Cold”, a wkrótce dołączył do nich Dr. Luke. Z Gregiem Wellsem napisała „Ur So Gay” i „Fingerprints”. Chris Anokute pomógł jej skończyć pięć piosenek, następnie wybrał sześć najlepszych, które Perry napisała w przeszłości. W ten sposób ukończono prace nad One of the Boys^[16].

Muzyczny styl albumu One of the Boys porównywany jest do stylu Avril Lavigne i Lily Allen, a sama Perry twierdzi, że podczas nagrywania albumu inspirowała się muzyką Queen, The Beach Boys, Joniego Mitchella, Cyndi Lauper, Alanis Morissette i Paula Simona^[17][18].

Rozmawiając o piosenkach na albumie Perry oznajmiła, że wydała „Ur So Gay” w celu wprowadzenia do albumu:

Perry napisała tekst do każdej piosenki na albumie, poruszając wiele ważnych dla niej tematów. Utwór „Ur So Gay” jest narzędziem zemsty przeciwko byłemu chłopakowi piosenkarki, w którym satyra i sarkazm skierowane są w kierunku metroseksualizmu^[19]. Przebój „I Kissed a Girl” porusza tematykę lesbijstwa. W „Hot n Cold” śpiewa o niezdecydowanym chłopaku oraz wzlotach i upadkach każdej pary, a w piosenkach „I’m Still Breathing” i „Thinking of You” mówi o rozpadających się związkach. „Lost” to ulubiony utwór piosenkarki, który jest po części jej biografią. W „Waking Up in Vegas” opowiada o szalonych podróżach z przyjaciółmi do Las Vegas, zaś w „Mannequin” i „If You Can Afford Me” po raz kolejny śpiewa o swoim byłym chłopaku.

Wszystkie piosenki są zaśpiewane najniższym rodzajem głosu żeńskiego – kontraltem^[20].

Promocja

Przed wydaniem albumu

Perry wykonująca „Ur So Gay” w 2008.

Przed wydaniem albumu, wokalistka została ciężko skrytykowana przez stronę The New Gay za piosenkę „Ur So Gay”. Witryna uznała jej kontekst za homofobiczny, a tekst za „powtarzanie w kółko parę gejowskich stereotypów, potępiających jej byłego chłopaka”^[21][22]. Redaktor brytyjskiego magazynu The Guardian – Jane Czyzselska nazwała piosenkę „słodkim, orzeźwiającym antidotum na lawinę z jawnie wyznawanego erotyzmu”^[23]. Perry promowała utwór w Portugalii, co wywołało oburzenie wśród Portugalczyków. Pierwszy singel, wydany w maju 2008 – „I Kissed a Girl” wywołał wielkie kontrowersje na całym świecie. Szybko stał się globalnym hitem, podbijając pierwsze pozycje w ponad 30 krajach, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii czy w Kanadzie. Do czerwca 2010 w samych Stanach Zjednoczonych utwór pobrało prawie 4 miliony osób. Pomimo homoseksualnego kontekstu piosenki Perry jest heteroseksualistką, przez co została surowo skrytykowana przez homoseksualistów, którzy twierdzili, że wykorzystała ich do zdobycia sławy^[24]. Z kolei Lokalna centrala ewangelicznych Kątów Schronień Kościoła podsumowała utwór tekstem: „Pocałowałam dziewczynę i lubiłam to. Więc poszłam do piekła”^[25][26].

Po wydaniu albumu

Na drugi singel wybrano „Hot n Cold”. Wydany we wrześniu 2008 utwór, dotarł do trzeciego miejsca w Stanach Zjednoczonych. Do czerwca 2010 pobrano go około 4,5 miliona razy, co oficjalnie czyni go jednym z dziesięciu najlepiej sprzedających się w historii utworów w formie cyfrowej^[27]. Kolejny singel – ballada „Thinking of You” początkowo miał zostać wydany jako pierwszy singel, jednak ze względu na gwałtowny wzrost popularności „I Kissed a Girl” plany te zostały zmienione. Premiera pierwszej wersji teledysku odbyła się pod koniec kwietnia 2008, ale wkrótce została usunięta z YouTube. Drugą wersję teledysku, wyreżyserowaną przez Melinę Matsoukas nakręcono w grudniu 2008^[28]. Premiera miała miejsce 23 grudnia 2008^[29]. „Thinking Of You” nie poprzedził sukcesów poprzednich singli, do sierpnia 2010 pobrano go niecałe milion razy. Ostatni, czwarty singel z albumu to „Waking Up in Vegas”. Teledysk nagrano i wydano w marcu 2009, jego reżyserem był Joseph Kahn. Utwór cieszył się dużą popularnością w Stanach Zjednoczonych, Australii i w Kanadzie. Do sierpnia 2010 pobrało go 1,8 miliona osób^[30].

Hello Katy Tour

23 stycznia 2009 wokalistka wyruszyła w swoją pierwszą światową trasę koncertową – Hello Katy Tour. Podczas pobytu Perry w Ameryce Północnej, Europie, Azji oraz w Australii i Oceanii odbyło się 89 koncertów^[31]. Jako support w Europie pojawił się popularny zespół 3OH!3, a w Stanach Zjednoczonych The Daylights. Ostatni koncert miał miejsce 28 listopada 2009 w Austrii.

Odbiór

Krytyka

Album zebrał negatywne opinie od większości krytyków. Metacritic, który na podstawie 18 recenzji zliczył średnią, przyznał płycie słaby wynik 47%^[6]. Pomimo wielu niekorzystnych słów na temat krążka, pojawiały się także w mniejszym stopniu pozytywne. Jedną z nich One of the Boys otrzymał od magazynu Billboard, który porównał go do albumów Alanis Morissette i stwierdził, że jest pełen potencjalnych hitów^[32]. Blender pochwalił Perry za niebanalne teksty piosenek i udaną próbę eksperymentu z nową falą popularności syntho popu^[33].

Częściej album otrzymywał niekorzystne bądź neutralne recenzje. Stephen Thomas Erlewine z AllMusic przyznał płycie trzy i pół gwiazdki na pięć, nazywając ją fałszywą oraz niedojrzałą pod względem tekstów piosenek i wizerunku. Dodatkowo stwierdził, że Perry jest groteskowym przykładem nędzy muzycznej panującej w XXI wieku^[4]. Slant Magazine skrytykował wokalistkę za niewykorzystanie szansy współpracy z Dr. Lukiem czy Glenem Ballardem, a także za użycie fałszywego wizerunku lesbijki w „I Kissed a Girl” w celu zdobycia popularności^[7]. Spin określił album nudnym i ponurym, a The New York Times wprost odradził zakupu krążka^[34][35]. Według magazynu Rolling Stone Perry ma serce stworzone do muzyki, jednak nie potrafiła tego udowodnić na One of the Boys. Wśród najlepszych utwór wymienił „Thinking of You i „Mannequin”^[36]. PopMatters uznał, że dobre utwory Katy są proste i bez sensu, mając na myśli głównie „Hot n Cold” i „Ur So Gay”^[37].

Sukces komercyjny

Płyta zadebiutowała na dziewiątej pozycji na liście Billboard 200 z 47 tysiącami sprzedanych kopii w pierwszym tygodniu i pozostał tam przez 84 tygodni^[38]. Do 2011 album rozszedł się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy w samych Stanach Zjednoczonych, co dało mu w tym kraju status platyny^[39]. W Kanadzie zadebiutował na dziesiątym miejscu, ale później awansował jeszcze na szóste. W marcu 2010 krążek otrzymał tam status podwójnej platyny^[40]. W Wielkiej Brytanii One of the Boys zadebiutował na jedenastej pozycji i pokrył się platyną. Dotarł także do miejsca jedenastego w Australii, gdzie odznaczył się podwójną platyną^[41].

Lista utworów

Notowania i certyfikacje

Notowania

Listy (2008-2009) Najwyższe pozycje Australia (ARIA Charts)[42] 11 Austria (Ö3 Austria Top 40)[43] 6 Belgia (Ultratop Flandria)[44] 24 Belgia (Ultratop Walonia)[45] 23 Czechy (Czech Albums Chart)[46] 33 Dania (Tracklisten)[47] 4 Europa (European Top 100 Albums) 10 Finlandia (Finnish Albums Chart)[48] 13 Francja (SNEP)[49] 10 Grecja (Greek Albums Chart)[50] 11 Hiszpania (PROMUSICAE)[51] 51 Holandia (MegaCharts)[52] 32 Irlandia (IRMA)[53] 10 Kanada (Canadian Albums Chart)[54] 6 Meksyk (AMPROFON)[55] 9 Niemcy (Media Control Charts)[56] 7 Norwegia (VG-Lista)[57] 7 Nowa Zelandia (RIANZ)[58] 17 Portugalia (AFP)[59] 18 Szwajcaria (Schweizer Hitparade)[60] 6 Szwecja (Sverigetopplistan)[61] 19 USA (Billboard 200)[54] 9 USA (Rock Albums)[54] 3 Węgry (MAHASZ)[62] 37 Wielka Brytania (UK Albums Chart)[63] 11 Włochy (FIMI)[64] 23

Notowania końcowo-roczne Notowania (2009) Pozycja Niemcy (Media Control Charts)[65] 46 Szwajcaria (Schweizer Hitparade)[66] 32 Notowania (2010) Pozycja Australia (ARIA Charts)[67] 94 Certyfikacje Państwo Dostawca Status Australia ARIA 2× Platyna[41] Austria IFPI Platyna[68] Belgia BEA Złoto[69] Brazylia ABPD Platyna[70] Dania IFPI Złoto[71] Europa BEA Platyna[72] Francja BEA Platyna[73] Irlandia IRMA Platyna[74] Kanada CRIA 2× Platyna[40] Niemcy BVMI Złoto[75] Nowa Zelandia RIANZ Złoto[76] Szwajcaria IFPI Złoto[77] Szwecja IFPI Złoto[78] USA RIAA Platyna[79] Wielka Brytania BPI Platyna[80]

Historia wydania

Region	Data	Format
USA	17 czerwca 2008	CD Digital download
Europa	25 lipca 2008	CD Digital download

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Okładka