Opłata paliwowa

Opłata paliwowa – należność pobierana w Polsce w wyniku wprowadzania na rynek krajowy paliw silnikowych oraz gazu wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych przystosowanych technicznie do zasilania tym paliwem[1]. Wpływy z opłaty paliwowej w 80% zasilają Krajowy Fundusz Drogowy, a w 20% Fundusz Kolejowy.

Obowiązek uiszczania opłaty paliwowej ciąży na:

  • producencie paliw silnikowych lub gazu,
  • importerze paliw silnikowych lub gazu,
  • podmiocie dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym paliw silnikowych lub gazu,
  • innym podmiocie podlegający na podstawie przepisów o podatku akcyzowym obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku akcyzowego od paliw silnikowych lub gazu[2].

Podmioty, na których ciąży obowiązek zapłaty opłaty paliwowej obowiązane są składać informację o opłacie paliwowej właściwemu naczelnikowi urzędu celnego oraz obliczać i wpłacać opłatę paliwową w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek zapłaty. Wpłaty powinny być uiszczane na wyodrębniony rachunek bankowy izby celnej właściwej dla dokonywania wpłat kwot z tytułu zapłaty podatku akcyzowego[3].

Podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty paliwowej są – z mocy ustawy – z tego obowiązku zwolnione w wypadku, gdy wynika to z umów międzynarodowych dotyczących międzynarodowego transportu drogowego[4].

Podstawą obliczenia opłaty paliwowej w przypadku paliw silnikowych lub gazu jest ilość paliw lub gazu, od których należy zapłacić podatek akcyzowy. Do 2005 roku stawka opłaty paliwowej utrzymywała się na stałym poziomie i wynosiła 105 zł za tonę paliwa silnikowego lub gazu. Obecnie ulega ona podwyższeniu w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego[5]. Stawka opłaty paliwowej jest ogłaszana przez ministra właściwego do spraw transportu w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Przypisy

  1. Art. 37h ustawy z 27 października 1994 o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 659).
  2. Art. 37j ustawy z 27 października 1994 o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.
  3. Art. 37o ust. 1 ustawy z 27 października 1994 o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.
  4. Art. 37j ust. 2 ustawy z 27 października 1994 o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.
  5. Art. 37m ustawy z 27 października 1994 o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym.

Linki zewnętrzne