Opactwo św. Augustyna w Canterbury
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
 Brama Abbot Fyndona ze skwerem Lady Wootton's Green na pierwszym planie. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Spełniane kryterium | Kulturowe: i,ii,vi |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 1988 |
Położenie na mapie Anglii  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
 51°16′44,000″N 1°05′13,499″E/51,278889 1,087083 | |
Opactwo św. Augustyna w Canterbury (ang. St Augustine's Abbey) – dawny klasztor benedyktynów w Canterbury, w Anglii[1]. Opactwo zostało założone w 598 roku i funkcjonowało jako klasztor do czasu jego rozwiązania w 1538 roku, podczas powstania Kościoła anglikańskiego. Od 1848 roku część terenu została przeznaczona do celów edukacyjnych, a ruiny opactwa zostały zachowane ze względu na ich wartość historyczną[2].
Wraz z katedrą i kościołem św. Marcina opactwo wpisane jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO[3].
Od założenia do rozwiązania
W 597 roku Augustyn przybył do anglosaskiej Anglii, wysłany przez papieża Grzegorza I jako misjonarz w celu nawrócenia Anglosasów[4]. Królem Kentu w tym czasie był Æthelberht. Mimo że modlił się w pogańskiej świątyni położonej na wschód od Canterbury tuż za murami miasta, Ethelbert był mężem chrześcijanki, Berthy. Zgodnie z ustnym przekazem, król nie tylko oddał swą świątynię i jej okolice św. Augustynowi na kościół i klasztor[4], nakazał także, aby kościół został wzniesiony tak, aby "charakteryzował się splendorem, i był poświęcony błogosławionym apostołom Piotrowym i Pawłowi, oraz był obdarowany rozmaitymi prezentami". Jednym z celów założenia opactwa było zapewnienie miejsca zamieszkania Augustynowi i jego bratnim mnichom. Jako drugi, zarówno król Ethelbert, jak i Augustyn przewidzieli opactwo jako miejsce pochówku opatów, arcybiskupów i królów Kentu[5].
William Thorne, XIV-wieczny kronikarz opactwa, zapisuje rok 598 jako rok założenia[5]. Budynki klasztorne najprawdopodobniej były drewniane w konstrukcji saskiej, więc można je było szybko zbudować. Jednak budowanie kamiennego kościoła, podobnego do kościołów, które Augustyn znał w Rzymie, trwało dłużej[6]. Kościół został ukończony i konsekrowany w 613 roku. Około 624 roku, w niewielkiej odległości na wschód, Eadbald, syn i następca Ethelberta, założył drugi kościół, poświęcony Świętej Marii, również jako miejsce pochówku królewskiej rodziny Kentu[7]. Opactwo stało się znane jako św. Augustyna dopiero po śmierci założyciela[8].
Dwa wieki po założeniu klasztoru, opactwo św. Augustyna było jedynym istotnym miejscem kultu w królestwie Kentu[9]. Historyk G.F. Maclear określił je jako "szkołę misyjną", w której rozkwitła "wiedza klasyczna i nauka języka angielskiego"[10]. Z biegiem czasu opactwo zgromadziło obszerną bibliotekę zawierającą zarówno książki religijne jak i świeckie. Dodatkowo posiadało skryptorium wytwarzające manuskrypty[11].
Od około 1250 roku opactwo doświadczyło okres bogactwa[12]. Boggis opisuje ten czas jako czas "światowej klasy świetności", naznaczoną "wystawnymi wydatkami" na nowe budynki, wizyty królewskie i bankiety z tysiącami gości. Te wydatki doprowadziły do wielkich długów, które, gdyby nie hojni dobroczyńcy, mogłyby doprowadzić opactwo do całkowitego bankructwa[13].
Klasztor, frater (refektarz) i kuchnia zostały całkowicie przebudowane. Została zbudowana nowa część mieszkalna opactwa. Na początku XIV wieku, dodano także w warzelnię, piekarnię, oraz nową winnicę otoczoną murem. Na wschód od kościoła zbudowano kaplicę Lady Chapel[8].
Brama Fyndona
Brama Fyndona doznała takich zniszczeń przez niemieckie bomby podczas II wojny światowej, że musiała zostać całkowicie odbudowana[14]. Brama prowadzi na mały placyk znany od czasów panowania Karola I jako Lady Wootton's Green, po wdowie po Edwardzie, lordzie Woottonie z Marley, który mieszkał w pałacu do jej śmierci w 1658 roku[15]. Na placu stoją posągi Æthelberhta króla Kent i królowej Bertha[14].
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0Rzeźba króla Æthelberta 
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0Rzeźba królowej Berthy
Godne uwagi pochówki w opactwie
- Æthelberht z Kentu, król Kentu, w kościele św. Piotra i Pawła. Jego nagrobek został później umieszczony ponad głównym ołtarzem kościoła w normańskiego
- Eadbald z Kentu, król Kentu, w kościele św. Piotra i Pawła
- Emma z Austrasii, małżonka Eadbalda, także w kościele św. Piotra i Pawła
- Justus, pierwszy biskup Rochester, czwarty arcybiskup Canterbury
Zachowane ruiny
Ruiny anglosaskiego kościoła św. Pankracego
Ruiny rotundy oraz nawy kościoła św. Piotra i Pawła
Widok katedry w Canterbury od strony ruin opactwa Augustyna
Groby Mellita, Justa z Canterbury and Wawrzyńca z Canterbury, jednych z pierwszych arcybiskupów Canterbury
Przypisy
- ↑ Saint Augustine of Canterbury, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
- ↑ "Opactwo św. Augustyna" pod adresem http://www.britainexpress.com/attractions.htm?attraction=27 . Dostęp do 13 grudnia 2013 r.
- ↑ Canterbury Cathedral, St Augustine's Abbey, and St Martin's Church. UNESCO. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
- ↑ a b Dziedzictwo chrześcijańskie w Anglii: Przewodnik Kent na stronie anglojęzycznej w Amsterdamie, 2 lipca 2013
- ↑ a b William Page, red., "Domy benedyktynów: Opactwo św. Augustyna, Canterbury" w Historia hrabstwa Kent: Tom 2 (1926), 126-133 w British History Online, dostęp 20 lipca 2013
- ↑ RJE Boggis, Historia klasztoru św. Augustyna (1901), 9-10
- ↑ SE Kelly, "Eadbald (zm. 640)," Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004.
- ↑ a b Opactwo św. Augustyna, Canterbury at sacred-destinations.com, dostęp 19 listopada 2013 r
- ↑ Boggis (1901), 19
- ↑ GF Maclear, S. Augustine's, Canterbury: jego wzrost, zniszczenie i przywrócenie (Wells Gardner, Darton & Co., 1888). tekst online.
- ↑ Judith Roebuck, St Augustine's Abbey (English Heritage, 1997), 4-5.
- ↑ Canon WF France, St Augustine's, Canterbury: A Story of Enduring Life (SPCK, 1952) 7.
- ↑ RJE Boggis, Historia klasztoru św. Augustyna (1901) 70, 85, 96, 103. Dostępne online w Książkach Google.
- ↑ a b Fyndon Gate na britainexpress.com, dostęp 15 listopada 2013
- ↑ Ewell (1896), 14-15, 19
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of the United Kingdom
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey - ruins of the rotunda and nave of the Church of Sts Peter and Paul
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey - gravesites of Mellitus, Justus and Laurence, all early Archbishops of Canterbury. Mellitus was also the first Bishop of London and Justus was the first Bishop of Rochester.
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey, Canterbury - gravesite of St Augustine, first archbishop of Canterbury
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: Casey And Sonja, Licencja: CC BY-SA 2.0
View of Canterbury Cathedral from St Augustine's Abbey
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0
Queen Bertha The statue in Lady Wootton's Gardens is of the Queen of Kent. She was Princess of the Franks and the christian daughter of Charibert King of Paris. The sculpture by Stephen Melton in 2004, unveiled 2006, source: King Ethelbert and Queen Bertha
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0
King Ethelbert. The statue of Ethelbert King of Kent, Bretwalda of the English, AD 597, married to Bertha 1450143. The view in Lady Woottons Green looking towards the City Wall and Cathedral.
Autor: Adam Bishop, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ruins of the Anglo-Saxon St Pancras church, St Augustine's Abbey, Canterbury