Opactwo św. Augustyna w Canterbury

Opactwo św. Augustyna w Canterbury[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Brama Abbot Fyndona ze skwerem Lady Wootton's Green na pierwszym planie.
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Spełniane kryterium

Kulturowe: i,ii,vi

Numer ref.

496-002

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1988
na 12. sesji

Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opactwo św. Augustyna w Canterbury”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Ziemia51°16′44,000″N 1°05′13,499″E/51,278889 1,087083

Opactwo św. Augustyna w Canterbury (ang. St Augustine's Abbey) – dawny klasztor benedyktynów w Canterbury, w Anglii[1]. Opactwo zostało założone w 598 roku i funkcjonowało jako klasztor do czasu jego rozwiązania w 1538 roku, podczas powstania Kościoła anglikańskiego. Od 1848 roku część terenu została przeznaczona do celów edukacyjnych, a ruiny opactwa zostały zachowane ze względu na ich wartość historyczną[2].

Wraz z katedrą i kościołem św. Marcina opactwo wpisane jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO[3].

Od założenia do rozwiązania

W 597 roku Augustyn przybył do anglosaskiej Anglii, wysłany przez papieża Grzegorza I jako misjonarz w celu nawrócenia Anglosasów[4]. Królem Kentu w tym czasie był Æthelberht. Mimo że modlił się w pogańskiej świątyni położonej na wschód od Canterbury tuż za murami miasta, Ethelbert był mężem chrześcijanki, Berthy. Zgodnie z ustnym przekazem, król nie tylko oddał swą świątynię i jej okolice św. Augustynowi na kościół i klasztor[4], nakazał także, aby kościół został wzniesiony tak, aby "charakteryzował się splendorem, i był poświęcony błogosławionym apostołom Piotrowym i Pawłowi, oraz był obdarowany rozmaitymi prezentami". Jednym z celów założenia opactwa było zapewnienie miejsca zamieszkania Augustynowi i jego bratnim mnichom. Jako drugi, zarówno król Ethelbert, jak i Augustyn przewidzieli opactwo jako miejsce pochówku opatów, arcybiskupów i królów Kentu[5].

William Thorne, XIV-wieczny kronikarz opactwa, zapisuje rok 598 jako rok założenia[5]. Budynki klasztorne najprawdopodobniej były drewniane w konstrukcji saskiej, więc można je było szybko zbudować. Jednak budowanie kamiennego kościoła, podobnego do kościołów, które Augustyn znał w Rzymie, trwało dłużej[6]. Kościół został ukończony i konsekrowany w 613 roku. Około 624 roku, w niewielkiej odległości na wschód, Eadbald, syn i następca Ethelberta, założył drugi kościół, poświęcony Świętej Marii, również jako miejsce pochówku królewskiej rodziny Kentu[7]. Opactwo stało się znane jako św. Augustyna dopiero po śmierci założyciela[8].

Dwa wieki po założeniu klasztoru, opactwo św. Augustyna było jedynym istotnym miejscem kultu w królestwie Kentu[9]. Historyk G.F. Maclear określił je jako "szkołę misyjną", w której rozkwitła "wiedza klasyczna i nauka języka angielskiego"[10]. Z biegiem czasu opactwo zgromadziło obszerną bibliotekę zawierającą zarówno książki religijne jak i świeckie. Dodatkowo posiadało skryptorium wytwarzające manuskrypty[11].

Od około 1250 roku opactwo doświadczyło okres bogactwa[12]. Boggis opisuje ten czas jako czas "światowej klasy świetności", naznaczoną "wystawnymi wydatkami" na nowe budynki, wizyty królewskie i bankiety z tysiącami gości. Te wydatki doprowadziły do wielkich długów, które, gdyby nie hojni dobroczyńcy, mogłyby doprowadzić opactwo do całkowitego bankructwa[13].

Klasztor, frater (refektarz) i kuchnia zostały całkowicie przebudowane. Została zbudowana nowa część mieszkalna opactwa. Na początku XIV wieku, dodano także w warzelnię, piekarnię, oraz nową winnicę otoczoną murem. Na wschód od kościoła zbudowano kaplicę Lady Chapel[8].

Brama Fyndona

Brama Fyndona doznała takich zniszczeń przez niemieckie bomby podczas II wojny światowej, że musiała zostać całkowicie odbudowana[14]. Brama prowadzi na mały placyk znany od czasów panowania Karola I jako Lady Wootton's Green, po wdowie po Edwardzie, lordzie Woottonie z Marley, który mieszkał w pałacu do jej śmierci w 1658 roku[15]. Na placu stoją posągi Æthelberhta króla Kent i królowej Bertha[14].

Godne uwagi pochówki w opactwie

  • Æthelberht z Kentu, król Kentu, w kościele św. Piotra i Pawła. Jego nagrobek został później umieszczony ponad głównym ołtarzem kościoła w normańskiego
  • Eadbald z Kentu, król Kentu, w kościele św. Piotra i Pawła
  • Emma z Austrasii, małżonka Eadbalda, także w kościele św. Piotra i Pawła
  • Justus, pierwszy biskup Rochester, czwarty arcybiskup Canterbury

Zachowane ruiny

Przypisy

  1. Saint Augustine of Canterbury, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-03] (ang.).
  2. "Opactwo św. Augustyna" pod adresem http://www.britainexpress.com/attractions.htm?attraction=27 . Dostęp do 13 grudnia 2013 r.
  3. Canterbury Cathedral, St Augustine's Abbey, and St Martin's Church. UNESCO. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  4. a b Dziedzictwo chrześcijańskie w Anglii: Przewodnik Kent na stronie anglojęzycznej w Amsterdamie, 2 lipca 2013
  5. a b William Page, red., "Domy benedyktynów: Opactwo św. Augustyna, Canterbury" w Historia hrabstwa Kent: Tom 2 (1926), 126-133 w British History Online, dostęp 20 lipca 2013
  6. RJE Boggis, Historia klasztoru św. Augustyna (1901), 9-10
  7. SE Kelly, "Eadbald (zm. 640)," Oxford Online Dictionary of National Biography, 2004.
  8. a b Opactwo św. Augustyna, Canterbury at sacred-destinations.com, dostęp 19 listopada 2013 r
  9. Boggis (1901), 19
  10. GF Maclear, S. Augustine's, Canterbury: jego wzrost, zniszczenie i przywrócenie (Wells Gardner, Darton & Co., 1888). tekst online.
  11. Judith Roebuck, St Augustine's Abbey (English Heritage, 1997), 4-5.
  12. Canon WF France, St Augustine's, Canterbury: A Story of Enduring Life (SPCK, 1952) 7.
  13. RJE Boggis, Historia klasztoru św. Augustyna (1901) 70, 85, 96, 103. Dostępne online w Książkach Google.
  14. a b Fyndon Gate na britainexpress.com, dostęp 15 listopada 2013
  15. Ewell (1896), 14-15, 19

Media użyte na tej stronie

United Kingdom adm location map.svg
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of the United Kingdom
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of UNESCO.svg
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Staugustinescanterburyrotundaandnave.jpg
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey - ruins of the rotunda and nave of the Church of Sts Peter and Paul
Gravesites of Mellitus, Justus and Laurence at St. Augustine's Abbey.jpg
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey - gravesites of Mellitus, Justus and Laurence, all early Archbishops of Canterbury. Mellitus was also the first Bishop of London and Justus was the first Bishop of Rochester.
Staugustinescanterburygraveaugustine.jpg
Autor: Ealdgyth, Licencja: CC BY-SA 3.0
St Augustine's Abbey, Canterbury - gravesite of St Augustine, first archbishop of Canterbury
View of Canterbury Cathedral from St Augustine's Abbey.jpg
Autor: Casey And Sonja, Licencja: CC BY-SA 2.0
View of Canterbury Cathedral from St Augustine's Abbey
Queen Bertha - geograph.org.uk - 1450143.jpg
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0
Queen Bertha The statue in Lady Wootton's Gardens is of the Queen of Kent. She was Princess of the Franks and the christian daughter of Charibert King of Paris. The sculpture by Stephen Melton in 2004, unveiled 2006, source: King Ethelbert and Queen Bertha
King Ethelbert - geograph.org.uk - 1451281.jpg
(c) Gordon Griffiths, CC BY-SA 2.0
King Ethelbert. The statue of Ethelbert King of Kent, Bretwalda of the English, AD 597, married to Bertha 1450143. The view in Lady Woottons Green looking towards the City Wall and Cathedral.
St Augustine Canterbury St Pancras church2.JPG
Autor: Adam Bishop, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ruins of the Anglo-Saxon St Pancras church, St Augustine's Abbey, Canterbury
Augustine Abbey.jpg
Great Gate of St. Augustine's Abbey, taken Sep 2002