Opad promieniotwórczy

Ten artykuł od 2014-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Opad promieniotwórczy (ang. nuclear fallout) – opad na ziemię pyłów promieniotwórczych. Jeden ze śmiercionośnych efektów wybuchu jądrowego (obok promieniowania cieplnego, fali uderzeniowej i promieniowania jonizującego), może też być wynikiem awarii w systemach zawierających materiały promieniotwórcze, a także w wyniku celowego rozproszenia w wyniku działania brudnej bomby.

Oddziaływanie opadu jest długotrwałe (do kilku dni), w odróżnieniu od pozostałych, prawie natychmiastowych efektów wybuchu jądrowego. Jest to również efekt o najdalszym zasięgu, gdyż wiatr może przenosić pył promieniotwórczy setki kilometrów od miejsca wybuchu zanim spadnie on na ziemię. Pewna część silnych eksplozji w tym szczególnie przeprowadzonych w atmosferze, może nawet wejść do stratosfery i rozprzestrzenić się po całej kuli ziemskiej, powodując globalny opad promieniotwórczy.

Opad promieniotwórczy wywołuje promieniotwórcze skażenie terenu.

Czarny deszcz

Chmura burzy ogniowej nad Hiroszimą, podczas jej formowania się zaczął padać czarny deszcz

Krótko po atakach na Hiroszimę i Nagasaki odnotowano opady deszczu na obszarach do kilkunastu kilometrów od hipocentrów. Ponieważ większość tych opadów zawierała sadzę i pył zostały one nazwane „czarnymi deszczami”. Powszechnie sądzono, że miały one właściwości radioaktywne i kontakt z nimi znacząco zwiększył liczbę ofiar i chorych na chorobę popromienną, ale badania naukowców z 2014 nie potwierdziły tych informacji[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ritsu Sakata, Eric J. Grant, Kyoji Furukawa, Munechika Misumi, Harry Cullings, Kotaro Ozasa, Roy E. Shore. Long-Term Effects of the Rain Exposure Shortly after the Atomic Bombings in Hiroshima and Nagasaki. „Radiation Research”. 182 (6), s. 599-606, 2014. DOI: 10.1667/RR13822.1 (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Firestorm cloud over Hiroshima.jpg
For decades this image was misidentified as the mushroom cloud of the bomb that formed at c.8:16. However due the clouds much greater height and time of day, it was identified in March 2016 as the cloud created by the firestorm that engulfed the city, a fire that reached its peak intensity some 3hrs after the bomb. The image with the incorrect description featured prominently in the Hiroshima Peace Museum up to 2016, though not cited, it had initially been misattributed and presented to the public by the US, with the popular world touring 1955 The Family of Man exhibition. Earlier estimates derived solely from the quantity of fuel in the city, and more recently on the height of the Pyrocumulonimbus cloud both point at approximately 1000 times the equivalent energy of the bomb having been released by this firestorm. During the birthing of this cloud, 20 mins after detonation soot filled black rain began to fall on survivors. Climate scientists suggest that 100 of these identical firestorm clouds could cause 1-2 celsius of "catastrophic" global cooling, which is termed a small "nuclear winter".