Open Vlaamse Liberalen en Democraten
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lider | |
| Data założenia | 1992 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Członkostwo międzynarodowe | |
| Barwy | |
| Strona internetowa | |
Flamandzcy Liberałowie i Demokraci (niderl. Open Vlaamse Liberalen en Democraten, Open VLD) – belgijska i flamandzka partia polityczna o profilu liberalnym, działająca od 1992. Należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.
Historia
Ugrupowanie (jako VLD) powstało w 1992 na bazie przekształconej Partii na rzecz Wolności i Postępu, do której dołączyli liberalni politycy z innych ugrupowań. Liberałowie w 1999 odnieśli zwycięstwo w wyborach krajowych do Izby Reprezentantów, dzięki czemu na czele nowego gabinetu stanął ich przywódca Guy Verhofstadt. Utworzył on pierwszy od kilkudziesięciu lat rząd bez udziału chadeków, popierany przez socjalistów flamandzkich i walońskich oraz Partię Reformatorsko-Liberalną. Po wyborach w 2003 VLD utrzymało władzę, jednocześnie doszło do kilku rozłamów, skutkujących powstaniem niewielkich ugrupowań.
Na potrzeby wyborów w 2007 Flamandzcy Liberałowie i Demokraci zawiązali kartel wyborczy Open VLD z Apelem Liberalnym i partią Vivant. Partia pozostała w kolejnych rządach kierowanych od 2008 przez chadeków Yves'a Leterme, Hermana Van Rompuya i ponownie pierwszego z nich. Wiosną 2010 liberałowie wyszli z koalicji rządzącej, co doprowadziło do przedterminowych wyborów parlamentarnych. W głosowaniu tym partia uzyskała najsłabszy wynik wyborczy od czasu swojego powstania (13 mandatów w Izbie Reprezentantów i 4 w Senacie)[1]. W 2011 partia weszła do koalicji rządowej popierającej rząd, na czele którego stanął waloński socjalista Elio Di Rupo. W 2014 po kolejnych wyborach krajowych i kilkumiesięcznych negocjacjach liberałowie dołączyli do nowej koalicji rządowej, w ramach której premierem został Charles Michel[2], którego w 2019 zastąpiła Sophie Wilmès[3].
W 2020 ugrupowanie przystąpiło do nowej wielopartyjnej koalicji, współtworząc belgijski rząd, na czele którego stanął jeden z ich liderów – Alexander De Croo[4].
Wyniki wyborcze
Wybory do Izby Reprezentantów[5]:
- 1995: 13,1% głosów, 21 mandatów
- 1999: 14,3% głosów, 23 mandaty
- 2003: 15,4% głosów, 25 mandatów
- 2007: 11,8% głosów, 18 mandatów
- 2010: 8,2% głosów, 13 mandatów
- 2014: 9,8% głosów, 14 mandatów
- 2019: 8,5% głosów, 12 mandatów
Przewodniczący
- 1992–1995: Guy Verhofstadt
- 1995–1997: Herman De Croo
- 1997–1999: Guy Verhofstadt
- 1999–2004: Karel De Gucht
- 2004–2004: Dirk Sterckx
- 2004–2004: Karel De Gucht
- 2004–2009: Bart Somers
- 2009–2009: Guy Verhofstadt (p.o.)
- 2009–2012: Alexander De Croo
- 2012–2012: Guy Verhofstadt (p.o.)
- 2012–2020: Gwendolyn Rutten[6]
- od 2020: Egbert Lachaert[7]
Zobacz też
- Politycy partii Flamandzcy Liberałowie i Demokraci
Przypisy
- ↑ Verkiezingen 13 juni 2010 (niderl.). elections2010.belgium.be.
- ↑ Belgium agrees to form coalition government (ang.). dw.be, 7 października 2014.
- ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier (niderl.). hln.be, 27 października 2019.
- ↑ Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui (fr.). rtbf.be, 30 września 2020.
- ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium (ang.). parties-and-elections.eu.
- ↑ Leaders of Belgium (ang.). zarate.eu.
- ↑ Lachaert overtuigend verkozen tot nieuwe voorzitter Open Vld, Tommelein met 30 procent zichtbaar ontgoocheld (niderl.). hln.be, 22 maja 2020.
.svg)