Operacja „Przywrócić nadzieję”
| wojna domowa w Somalii | |||
 Śmigłowiec Bell 212 amerykańskiej piechoty morskiej nad Mogadiszu podczas operacji „Przywrócić nadzieję” | |||
| Czas | 9 grudnia 1992 – 4 maja 1993 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | Mogadiszu | ||
| Terytorium |  Somalia | ||
| Przyczyna | kradzież pomocy humanitarnej, która miała trafić do Somalijczyków | ||
| Wynik | przekazanie pomocy humanitarnej Somalijczykom | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Operacja „Przywrócić nadzieję” (ang. Operation Restore Hope) – nazwa operacji humanitarnej, prowadzonej od 9 grudnia 1992 roku do maja 1993 roku w Mogadiszu. Głównym celem operacji było zabezpieczenie dostaw humanitarnych i ich dystrybucja wśród mieszkańców Somalii.
Przyczyny i przygotowania do operacji
W wyniku kradzieży żywności przez milicję Mohameda Farraha Aidida zmarło około 500 tys. Somalijczyków[3]. Pomysł na operację wojskową, zabezpieczającą rozdział żywności powstał w ONZ. Prezydent Stanów Zjednoczonych George H.W. Bush wahał się z przyjęciem propozycji i przeprowadzeniem misji[4]. Działanie militarne wydawało się wówczas jedynym rozwiązaniem, które mogło zabezpieczyć organizację pomocy humanitarnej. 3 grudnia 1992 roku uchwalono Rezolucję Rady Bezpieczeństwa nr 794, która upoważniła państwa członkowie do podjęcia wszelkich działań w celu stworzenia odpowiednich i bezpiecznych warunków dla operacji humanitarnej w Somalii[5].
Przebieg
Operacja pod kryptonimem „Przywrócić nadzieję”, z mandatem Rady Bezpieczeństwa ONZ, rozpoczęła się 9 grudnia 1992 roku lądowaniem na plażach niedaleko Mogadiszu jednostek amerykańskiej piechoty morskiej[4]. Misję podzielono na dwa etapy. W pierwszym etapie wojsko miało przejąć kontrolę nad lotniskami, portami i drogami w celu dokonania bezpiecznego rozładunku i dystrybucji pomocy humanitarnej. W drugiej części misji armia ONZ miała przywrócić funkcjonowanie państwa i doprowadzić do pogodzenia skłóconych frakcji politycznych, aby powstał rząd jedności narodowej[5].
Do przeprowadzonych zadań powołano siły UNITAF, w skład których weszło ok. 37 tys. żołnierzy spośród 24 państw[5]. W operacji wzięli udział żołnierze z Arabii Saudyjskiej, Australii, Belgii, Botswany, Egiptu, Francji, Grecji, Indii, Kanady, Kuwejtu, Maroko, Niemiec, Norwegii, Nowej Zelandii, Pakistanu, Stanów Zjednoczonych, Szwecji, Tunezji, Turcji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Zimbabwe i Zjednoczonych Emiratów Arabskich[6]. Większość żołnierzy pochodziła ze Stanów Zjednoczonych. Żołnierzy rozmieszczono w środkowej i południowej Somalii, obejmując w ten sposób około 40% powierzchni państwa.
W grudniu 1992 roku powołano wojskowe centrum operacyjne CMOC (Civil-Military Operations Center). Głównym zadaniem CMOC stała się koordynacja wojsk i organizacji humanitarnych w celu sprawnego i bezpieczeństwa przekazania pomocy humanitarnej dla Somalijczyków[5].
3 marca 1993 roku Sekretarz Generalny ONZ przedstawił sprawozdanie zalecające przekształcenie UNITAF do UNOSOM II[5]. Operacja zakończyła się 4 maja 1993 roku.
Ocena operacji
Różnie ocenia się wynik operacji[3][4][1].
Niektórzy uważają wynik operacji za sukces, ponieważ żywność trafiła do potrzebujących. Siły pokojowe przywróciły do funkcjonowania 107 posterunków policji oraz przeszkoliły i powołały do służby 6737 policjantów[5]. Siły ONZ przyczyniły się do powołania sądów w ośmiu regionach i 26 dystryktach[5]. Przeszkolono również 311 pracowników sądów oraz około 700 pracowników więziennych[5].
Z drugiej strony interwencję uważa się za porażkę, gdyż w wyniku złej koordynacji działań oraz zbyt dużej pewności siebie amerykańskich dowódców zginęło wielu żołnierzy (głównie amerykańskich). Podczas operacji zginęło 43 wojskowych z USA[1]. Siły pokojowe nie pokonały wszystkich frakcji w Somalii, nie namówiły skłóconych ugrupowań politycznych do współpracy oraz nie doprowadziły do zaprowadzenia porządku i bezpieczeństwa, przez co druga część operacji zakończyła się niepowodzeniem. Amerykańska opinia publiczna zniechęciła się do angażowania się w tego rodzaju działania[4]. Decyzję o wycofaniu wojsk podjął nowy prezydent USA, Bill Clinton.
„Bieg po kawałek chleba”
Jednym z symboli operacji „Przywrócić nadzieję” stało się zdjęcie zrobione przez francuskiego fotoreportera Joël Robine’a. „Bieg po kawałek chleba” przedstawia małego chłopca biegnącego z chlebem oraz francuskiego legionistę pilnującego konwoju z pomocą humanitarną. Zdjęcie uhonorowano nagrodą World Press Photo of the Year w kategorii „Children’s Award” (tłum. nagroda dzieci) za 1992 rok[7].
Przypisy
- ↑ a b c American War and Military Operations Casualties: Lists and Statistics (ang.). Congressional Research Service, 2015-01-02. [dostęp 2016-01-18].
- ↑ United Nations Operation in Somalia (UNOSOM) 1992 (ang.). awm.gov.au. [dostęp 2016-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-09)].
- ↑ a b Operation Restore Hope (ang.). globalsecurity.org. [dostęp 2016-01-15].
- ↑ a b c d Dariusz Stokwiszewski: Interwencja międzynarodowa w Somalii w latach 1991–1994 (pol.). Stosunki Międzynarodowe, 2010-09-10. [dostęp 2016-01-15].
- ↑ a b c d e f g h Współpraca cywilno-wojskowa w ramach wielonarodowych misji wojskowych. W: pod redakcją: Robert Kłosowicz, Andrzej Mania: Problem upadku państw w stosunkach międzynarodowych. UJ, 2012-09-01, s. 255–256. [dostęp 2016-01-19].
- ↑ UNITED NATIONS OPERATION IN SOMALIA I (ang.). un.org. [dostęp 2016-01-23].
- ↑ Children’s Award, prize singles (ang.). World Press Photo. [dostęp 2016-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-24)].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Ethiopia
.svg)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Aerial view, right side profile, of a US Marine helicopter as it flies over a MOGADISHU residential area on a patrol mission to look for signs of hostilities. This mission is in direct support of Operation Restore Hope.
