Operacja Alberyk

Operacja Alberyk

I wojna światowa, front zachodni
Mapa przedstawiająca zmiany linii frontu w wyniku operacji Alberyk
Czas	9 lutego – 20 marca 1917
Miejsce	Pikardia
Terytorium	Francja
Przyczyna	niekorzystne pozycje niemieckich wojsk
Wynik	udany odwrót
Strony konfliktu
Cesarstwo Niemieckie  Australia  Wielka Brytania  Francja
Dowódcy
Erich Ludendorff Ruppert Maria Wittelsbach Fritz von Below Robert Nivelle Douglas Haig Hubert Gough Henry Rawlinson
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°30′00,0000″N 2°49′59,9880″E/49,500000 2,833330

Operacja Alberyk (niem. Unternehmen Alberich) – operacja wojskowa przeprowadzona przez Niemców na froncie zachodnim podczas I wojny światowej, mająca na celu wycofanie się znacznych sił niemieckich z niebezpiecznego rejonu nad Sommą i Oise^[1].

Przyczyny operacji

Wywiad niemiecki dowiedział się o planowanej ofensywie wojsk francusko-brytyjskich na froncie zachodnim. W związku z tym 4 lutego 1917 został wydany rozkaz przeprowadzenia wycofania znacznych sił z rejonu nad rzekami Sommą i Oise. Operację nazwano od imienia Alberyk, karła z sagi o Nibelungach^[2].

Operacja

Zdjęcie lotnicze linii Hindenburga w Bullecourt, 1920

Pierwsze plany operacji powstały już w 1916 r. Pozycje niemieckie wysunięte na froncie między Soissons i Arras wystawione były na dogodnym do prowadzenia walki dla Francuzów i Brytyjczyków terenie. Z powodu groźby ofensywy oddziały niemieckie przeformowano w rejon linii Hindenburga pomiędzy Arras a Missy. Wojska niemieckie wycofując się paliły własne składy, niszczyły mosty, linie kolejowe i przesiedlały mieszkańców (taktyka spalonej ziemi). Pozostawiając zniszczenia, teren praktycznie został zamieniony w pustynie. Francuzi, zajmując te tereny, zmuszeni byli do okopywania się od nowa i budowania infrastruktury, by móc prowadzić wojnę.

W wyniku operacji Alberyk wojska niemieckie skróciły sobie front o 70 kilometrów, do którego wystarczyło 21 dywizji, a nie jak do tej pory 29. Pozostałe 8 dywizji przeznaczono na wzmocnienie odwodów^[3].

Skutki

Opinia publiczna w Niemczech operację przyjęła z dużym niezadowoleniem uznając, że zamiast iść na Paryż wojska niemieckie się wycofują. Przeciwne nastroje panowały w państwach ententy. Operacja została doskonale zrozumiana przez generała Roberta Nivelle’a, który w związku tym kilkukrotnie przekładał termin ofensywy. Operacja Alberyk była jedną z przyczyn niepowodzenia ofensywy Nivelle’a w związku ze skuteczną obroną nowych pozycji przez Niemców^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Janusz Pajewski: Pierwsza wojna światowa 1914-1918. Warszawa: PWN SA, 2005, s. 465–476. ISBN 83-01-14162-X.