Optyka aktywna

Widok teleskopu NTT w Obserwatorium La Silla (Chile)

Ten artykuł od 2020-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Optyka aktywna – technologia wykorzystania teleskopów typu reflektor. Technikę tę zaczęto rozwijać w latach 80. XX w. i obecnie jest dość często już stosowana w teleskopach o lustrach pierwotnych większych niż 8 m. Optyka aktywna powoduje szybkie dostosowanie kształtu optycznych elementów korygujących do turbulencji w atmosferze ziemskiej, tak aby w miarę możliwości zniwelować rozmycie obrazu wywołane drganiem powietrza.

Technika ta została po raz pierwszy w pełni wykorzystana w 3,5-metrowym teleskopie ESO New Technology Telescope (NTT) w 1989 roku. W oparciu o tę technikę działa 10-metrowy teleskop Kecka. Korekta elementów aktywnych następuje 10 do 20 razy na sekundę.

Optyki aktywnej nie należy mylić z bardziej zaawansowaną technologicznie optyką adaptatywną.

Linki zewnętrzne

• Artykuł What is Active and Adaptive Optics? na stronie ESO