Orany (gmina w powiecie wileńsko-trockim)

Orany
gmina wiejska
1925–1939[1]
Herb
Herb
Państwo

 II Rzeczpospolita

Województwo

1925–26: nowogródzkie
1926–39: wileńskie

Powiat

1925–26: lidzki
1926–39: wileńsko-trocki

Siedziba

Orany

Powierzchnia (1937)

534,3[2] km²

Populacja (1931)
• liczba ludności


10030[2]

• gęstość

18,8 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny (1937)
Liczba gromad

105[2]

brak współrzędnych
Portal Polska

Orany – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1925-1939 w województwie nowogródzkim / województwie wileńskim w Polsce (obecnie na Litwie). Siedzibą władz gminy były Orany (Varėna)[3].

Gminę Orany utworzono 1 lipca 1925 roku w powiecie lidzkim w woj. nowogródzkim z części obszaru gminy Koniawa oraz z miejscowości, które stanowiły odcinek byłego pasa neutralnego, położone na prawym brzegu rzeki Uły[4]. 1 lipca 1926 roku gminę przyłączono do powiatu wileńsko-trockiego w woj. wileńskim[5]. Po manewrze tym powstała styczność pomiędzy województwami wileńskim a białostockim.

3 czerwca 1930 roku do gminy Orany przyłączono pozostały obszar zniesionej gminy Koniawa[6].

Po wojnie obszar gminy Orany został odłączony od Polski i włączony do Litewskiej SRR.

Uwaga!
Nie mylić z gminą Orany w powiecie trockim z siedzibą w Oranach (obecnie Senoji Varėna lub Stare Orany), położonych 4 km na północ od Oran[7] na prawym brzegu Mereczanki; w latach międzywojennych miejscowość ta była dużo większa od Oran na południowym brzegu (dzisiaj jest odwrotnie)[8]. W związku z demarkacją granicy z Litwą Środkową północna część gminy Orany weszła w skład Litwy Kowieńskiej, natomiast obszar wokół "południowych" Oran (należący początkowo też do gminy Orany[9]) znalazł się w strefie tzw. pasa neutralnego. Odcinek ten (bez formalnego statusu gminy) przyznano Polsce w lutym 1923 w myśl decyzji Rady Ambasadorów i dołączono do przyległego powiatu lidzkiego[10] w woj. nowogródzkim[11][12][13]. Dopiero w 1925 roku z północnej części tego obszaru (oraz z części gminy Koniawa jak wyżej) powstała nowa gmina Orany, natomiast z południowej części (na lewym brzegu Uły)[14] utworzono nową gminę Marcinkańce w powiecie grodzieńskim w woj. białostockim[4].

Przypisy

  1. W czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom I - Województwo Wileńskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. a b Dz.U. z 1925 r. nr 16, poz. 110, skorygowany przez Dz.U. z 1926 r. nr 7, poz. 53
  5. Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277
  6. Dz.U. z 1930 r. nr 42, poz. 365
  7. W 1984 obie miejscowości połączono, lecz już w 1994 ponownie rozdzielono
  8. WIG - Mapa Operacyjna Polski 1:300 000
  9. Gmina Orany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 572.
  10. Odcinek byłej gminy Orany na lewym brzegu Uły przyłączono do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim
  11. Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej: Rocznik Statystyki Rzeczypospolitej Polskiej, R. 1, cz. 2 (1920/1922) (pol.). s. 359-360. [dostęp 2010-11-21].
  12. Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej: Rocznik Statystyki Rzeczypospolitej Polskiej, R. 3 (1924) (pol.). s. przypis na s. 8. [dostęp 2010-11-21].
  13. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 23. ISBN 83-87954-66-7.]
  14. Także z lewobrzeżnej części dawnej gminy Merecz

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).