Orawicko-Witowskie Wierchy

Orawicko-Witowskie Wierchy
Ilustracja
Magura Witowska i Przysłop Witowski (za Furkaską)
MegaregionRegion karpacki
ProwincjaKarpaty Zachodnie
PodprowincjaCentralne Karpaty Zachodnie
MakroregionObniżenie Orawsko-Podhalańskie
MezoregionPogórze Spisko-Gubałowskie
Mikroregion(y)Pogórze Skoruszyńskie
Zajmowane
jednostki
administracyjne
Słowacjapowiat Twardoszyn
Polskapowiat tatrzański

Orawicko-Witowskie Wierchy (słow. Oravická Magura), nazywane też Pasmem Orawicko-Witowskim lub Magurą Witowską – znajdująca się na granicy polsko-słowackiej część Pogórza Skoruszyńskiego położona między doliną Siwej Wody i Doliną Czarnego Dunajca a Bramą Orawską, doliną Cichej Wody Orawskiej, Kotliną Orawicką i Doliną Orawicką[1]. Do Pogórza Skoruszyńskiego włączana jest w podziale fizyczno-geograficznym Polski według Jerzego Kondrackiego[2]. Słowacy nie wyróżniają takiej jednostki. Orawicko-Witowskie Wierchy w ich podziale są częścią Skoruszyńskich Wierchów, te zaś należą do Wewnętrznych Karpatach Zachodnich (Vonkajšie Západné Karpaty)[3].

Orawicko-Witowskie Wierchy zbudowane są z warstw fliszu karpackiego (tzw. fliszu podhalańskiego)[2]. Jest to ciąg wzniesień przebiegający z północnego zachodu na południowy wschód, od północnej strony opadający do Kotliny Nowotarskiej, od południa do Rowu Podtatrzańskiego. Większa ich część znajduje się na Słowacji[1]. Najwyższe wzniesienia to Magura Witowska (1232 m) i Przysłop Witowski (1164 m), od którego w północnym kierunku odchodzi boczny grzbiet zwany Hurchocim Wierchem[4].

Przez grań główną Orawicko-Witowskich Wierchów przechodzi Wielki Europejski Dział Wodny między zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku oraz granica polsko-słowacka. Spływające z wzniesień potoki zasilają Orawicę, jej dopływ Cichą Wodę Orawską, potok Jelešna (wszystkie w zlewni Morza Czarnego) oraz Czarny Dunajec (w zlewni Bałtyku). Wzniesienia są porośnięte lasem, ale znajdują się na nich liczne i nadal użytkowane polany[4].

W grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów kolejno znajdują się:

  • Przysłop Witowski (Príslop, 1164 m),
  • Magura Witowska (Magura, 1232 m),
  • przełęcz 963 m,
  • Maśniakowa (Mašnáková, 972 m),
  • Beskid (Bieskid, 906 m)[5].

Inne wzniesienia: Bučinka (919 m), Bučník (958 m), Krúpová (1064 m)[4].

Szlaki turystyczne

szlak turystyczny czarny Witów – MnichówkaUrchoci Wierch – Przysłop Witowski – Magura Witowska. Czas przejścia na Przysłop Witowski 2h, ↓ 1:25 h
Szlak niebieski Orawice – Magura Witowska. Czas przejścia 1:35 h, ↓ 1:10 h
Szlak żółty Orawice – Mašnáková – Sucha Góra Orawska

Przypisy

  1. a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ​ISBN 83-71-04-009-1
  2. a b Jerzy Kondracki|Karpaty. Wyd. II poprawione, Warszawa: WsiP, 1989, ​ISBN 83-02-04067-3
  3. Dušan Kočický, Boris Ivanič: Geomorfologické členenie Slovenska. [dostęp 2019-11-12].
  4. a b c Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2019-11-13].
  5. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [dostęp 2019-07-02].

Media użyte na tej stronie

Stripe-marked trail blue.svg
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - blue.
Stripe-marked trail yellow.svg
Stripe-marked trail on the trail in the Czech Republic - yellow.
POL Szlak czarny.svg
Czarny szlak turystyczny.
Furkaska T30-1.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Widok z Bobrowca