Orawska Półgóra
![]() Drewniana zabudowa i nowy kościół | |||
| |||
Państwo | ![]() | ||
---|---|---|---|
Kraj | ![]() | ||
Powiat | Namiestów | ||
Starosta | Michal Strnál[1] | ||
Powierzchnia | 84,51[2] km² | ||
Wysokość | 686[3] m n.p.m. | ||
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość | 3986[4] 47,09[5] os./km² | ||
Nr kierunkowy | +421 43[3] | ||
Kod pocztowy | 029 47[3] | ||
Tablice rejestracyjne | NO | ||
![]() | |||
Strona internetowa |
Orawska Półgóra[6], dawniej Połhora[7] (słow. Oravská Polhora, do 1948 Polhora, węg. Polhora, Árvafüred, w latach 1882–1888 także Árvapolhora, łac. Pagus Polgora) – wieś (obec) na Słowacji, w kraju żylińskim, w powiecie Namiestów, najdalej na północ wysunięta miejscowość kraju. Geograficznie i historycznie należy do Orawy.
Miejscowość słynie z tradycyjnego rzeźbiarstwa ludowego – znajdują się w niej liczne, góralskie chaty.
Z uzdrowiska Słona Woda (Slaná Voda, przebywał tutaj często znany słowacki poeta Pavol Hviezdoslav) biegnie najstarszy szlak turystyczny na szczyt Babiej Góry i jeden z najstarszych w Beskidach Zachodnich. Źródło w Słonej Wodzie było znane już w średniowieczu, a w 1550 r. znalazło się na mapie Górnej Orawy (była to też pierwsza wzmianka o miejscowości).
W pobliżu wioski na przełęczy Glinne funkcjonowało w latach 1995-2007 drogowe przejście graniczne Oravská Polhora-Korbielów oraz turystyczne od 1997 r. Oravská Polhora-Zawoja-Czatoża, Oravská Polhora-Przywarówka i od 2006 r. Oravská Polhora-Moczarki, zlikwidowane po przystąpieniu Słowacji do Układu z Schengen.
Według spisu z 2001 r., niemal wszyscy mieszkańcy wsi to Słowacy – taką narodowość zadeklarowało 99,23% osób. 0,26% osób określiło się jako Czesi, a 0,09% Polacy[8].
Kultura
We wsi jest używana gwara orawska, zaliczana przez polskich językoznawców jako gwara dialektu małopolskiego języka polskiego, przez słowackich zaś jako gwara przejściowa polsko-słowacka[9].
Przypisy
- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí (słow.). Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-09].
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic: Hustota obyvateľstva - obce [om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter)] (słow.). 2022-03-31. [dostęp 2022-03-31].
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika (słow.). 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31].
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic: Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne) (słow.). 2022-03-31. [dostęp 2022-03-31].
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic: Hustota obyvateľstva - obce (słow.). 2022-03-31. [dostęp 2022-03-31].
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 265. [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne świata.
- ↑ Oravská Polhora – Vybrané výsledky zo sčítania v roku 1991 a 2001 (słow.). Štatistický úrad Slovenskej republiky. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-07)].
- ↑ Júlia Dudášová-Kriššáková , Goralské nárečia z pohľadu súčasnej slovenskej jazykovedy, Prešov: Vydavateľstvo Prešovskej univerzity v Prešove, 2016, s. 24-29, ISBN 978-80-555-1714-8 (słow.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Caroig, Licencja: CC BY-SA 3.0
Contour map of districts in the Žilina Region, Slovakia, the same boundaries as File:Žilina Region demis background map.png
Autor: Pudelek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Oravská Polhora (Orawska Półgóra) w zimie. Drewniany dom góralski i nowy kościół