Order Alcántara

Zakon Alcántara
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	Suarez i Gomez z Salamanki
Data założenia	1156
Data zatwierdzenia	29 grudnia 1177

Order Alcántara
(c) Robert Prummel z niderlandzkiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0 Awers
Baretka
Ustanowiono	1835 (jako odznaczenie)

Order Alcántara (hisz. Orden de Alcántara) – założony jako zakon rycerski w 1156 przez dwóch braci-rycerzy Suareza i Gomeza Berrintes (Barricutes) pod nazwą Zakonu św. Juliana z Pereiro^[1][2][3] z Salamanki. Po zdobyciu Alcántary i przeniesieniu tam siedziby w roku 1218, do 1835 funkcjonował pod nazwą Zakon Alcántara. Później przekształcony w rycerski order zasługi wojskowej^[4][5].

Jako zakon

W 1176 król Leónu Ferdynand II wziął zakon pod swoją opiekę, stając się jego wielkim protektorem. Rok później, w 1177, zakon został zatwierdzony jako zakon rycerski przez papieża Aleksandra III. W 1183 zakon otrzymał zmodyfikowaną do swoich potrzeb regułę benedyktyńską i czarny strój zakonny^[6].

W 1218 doszło do faktycznej unii z Kalatrawensami, na mocy której bracia z Zakonu św. Juliana z Pereiro otrzymali zamek Alcántara. Spowodowało to zmianę nazwy zakonu, a od tej pory mistrz Zakonu Kalatrawy miał prawo wizytować domy zakonne Alcántary. Rycerze z Alcántary przejęli wówczas także regułę cysterską i biały strój zakonny Calatravy. Ciemnozielony krzyż wzorowany na krzyżu Calatravy był przez nich noszony od 1411 na lewej piersi.

Rycerze zakonni uczestniczyli w licznych wojnach z Maurami, ale także wspierali królów Leónu i Kastylii w walce z ich chrześcijańskimi przeciwnikami, np. z władcami Portugalii. Przyniosło to zakonowi liczne przywileje, nadania ziemskie i zdobycze wojenne. W chwili połączenia zakonu z koroną hiszpańską w 1494 do zakonu należało m.in. 37 komandorii oraz 53 miast i wsi. Jak i inne zakony rycerskie w Hiszpanii epoki rekonkwisty zakon stał się więc potężną, bogatą i wpływową instytucją.

W 1540 zezwolono członkom zakonu na zawieranie małżeństw^[6].

Jako order

Zakon został zniesiony w 1835 i przekształcony w odznaczenie (order rycerski), które można otrzymać za zasługi wojskowe, po wykazaniu hiszpańskiego szlachectwa. Przejściowo został zniesiony przez republikańskie władze w 1872 i przywrócony w 1874 przez Alfonsa XII^[5].

Jego obecnym wielkim mistrzem jest Filip VI Burbon, Król Hiszpanii, zaś Prezydentem Rady Czterech Orderów i Wielkim Komandorem – Karol, Książę Obojga Sycylii, Parmy i Kalabrii.

Zobacz też

• Wielcy mistrzowie zakonu Alcántara

Przypisy

Hiszpańskie odznaczenia (według rangi) Order Złotego Runa Order Królowej Marii Luizy Order św. Ferdynanda Medal Wojskowy Krzyż Wojenny Medal Armii Medal Morski Medal Lotniczy Krzyż Zasługi Wojskowej Krzyż Zasługi Morskiej Krzyż Zasługi Lotniczej Order św. Hermenegilda Krzyż za Długoletnią Służbę Order Karola III Order Izabeli Katolickiej Order Zasługi Cywilnej Order Alfonsa X Mądrego Order Krzyża św. Rajmunda z Penafort Order Cisneros Order św. Jakuba od Miecza Order Kalatrawy Order Alcántary Order Montesy Order Siekiery † Order Królewski Hiszpanii † Order Alfonsa XII † Order Dobroczynności † Order Jarzma i Strzał † Medal Kampanii w Rosji †

Falerystyka Rodzaj odznaczenia Order krzyż medal gwiazda odznaka dystynktorium Elementy insygniów Godło łańcuch orderowy gwiazda orderowa rozetka galonik okucie wstęga orderowa Formy zredukowane Cywilna: miniaturka orderowa mundurowa: baretka Lista odznaczeń w Afryce Ameryce Południowej Ameryce Północnej i Środkowej Australii i Oceanii Azji Europie Lista baretek w Afryce Ameryce Południowej Ameryce Północnej i Środkowej Australii i Oceanii Azji Europie organizacjach międzynarodowych Prawo Komisja Heraldyczna kapituła orderu odznaczenie państwowe order domowy order kobiecy polski system orderowo-odznaczeniowy (lista) polskie odznaczenia resortowe polskie odznaczenia samorządowe