Order Ruchu Oporu 1940–1944

Order Ruchu Oporu 1940–1944 Ordre de la Résistance 1940–1944
Awers Krzyż Orderu
Baretka
Ustanowiono	30 marca 1946
Kruszec	brąz

Order Ruchu Oporu 1940–1944 (luks. Ordre de la Résistance 1940–1944) – luksemburskie odznaczenie z okresu II wojny światowej.

Odznaczenie zostało ustanowione przez wielką księżnę Luksemburga Charlotte w dniu 30 marca 1946 roku jako odznaczenie dla wyróżnienia obywateli Luksemburga uczestniczących w walce przeciwko okupacji niemieckiej w ruchu oporu^[1].

Odznaczenie posiadało dwa stopnie: Krzyż Orderu i Medal Orderu^[1].

Zasady nadawania

Order był nadawany obywatelom Luksemburga, którzy w okresie od 10 maja 1940 do 1944 roku działali w ruchu oporu na terenie Luksemburga oraz innych państw koalicji antyhitlerowskiej. Odznaczenie nadawano osobą cywilnym, które wyróżniły się w działaniach skierowanych przeciwko okupacji niemieckiej, w organizacji ruchu oporu. W wyjątkowych przypadkach mógł być nadawany również cudzoziemcom, gdy spełniali ogólne warunki nadania i działali na terenie Luksemburga. Odznaczenie mogło być nadawane pośmiertnie.

Odznaczenie było nadawane przez Wielką Księżną na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych po zasięgnięciu opinii Kapituły Orderu utworzoną w myśl tego dekretu. W dniu 27 maja 1967^[2] zmieniono dekret o odznaczeniu, w myśl którego opinię o nadaniu odznaczenia musi opiniować Narodowa Rada Ruchu Oporu – organizacja zrzeszająca uczestników ruchu oporu w Luksemburgu. Kolejna zmiana ustawy o tym orderze miała miejsce w dniu 24 grudnia 2003 roku^[3]. Wówczas zakończono nadawanie odznaczenie drugiego stopnia – Medali Orderu, natomiast nadal możliwe jest nadawanie Krzyża Orderu.

Opis odznaki

Odznaką Orderu Ruchu Oporu 1940–1944 pierwszego stopnia jest Krzyż Orderu, który ma postać krzyża maltańskiego, w którego środku umieszczona jest duża okrągła tarcza. Między ramionami krzyża wychodzą promienie kończące się na łańcuchu, który otacza krzyż. Na awersie na tarczy znajduje się wizerunek ukoronowana głowa lwa z herbu Luksemburga. Na górze tarczy są daty 1940 i 1944, a na dole napis JE MAINTIENDRAI (pol. wytrzymaj – motto dynastii Orańskiej, z której pochodziła księżna). Na rewersie w tarczy jest natomiast duża litera R (od słowa résistance – pol. ruch oporu). Odznaka Krzyża Orderu ukoronowana jest monogramem wielką księżnę Luksemburga Charlotte.

Odznaką drugiego stopnia, czyli Medalu Orderu jest okrągły medal. Na awersie znajduje się ukoronowany stojący lew z herbu Luksemburgu. Otoczony jest on przerwanym łańcuchem. Na rewersie znajduje się monogram wielką księżnę Luksemburga Charlotte oraz daty 1940 – 1944 oraz napis JE MAINTIENDRAI.

Odznaki obu stopni wykonane są z brązu i mają naturalny kolor metalu.

Medal zawieszony jest na wstążce w kolorze czerwonym z białymi prążkami, po bokach wąskie paski koloru niebieskiego również z białymi prążkami.

Przypisy

Bibliografia

• С. В. Потрашков, И. И. Лившиц: Награды Второй мировой войны. Moskwa: Эксмо, 2008, s. 119. ISBN 978-5-699-29296-7. (ros.)

Luksemburskie odznaczenia (według daty ustanowienia) Order Korony Dębowej, 1841 Order Lwa Złotego, 1858 Order Zasługi Adolfa Nassauskiego, 1858 Medal dla Luksemburskich Ochotników Wojny 1914–1918, 1923 Krzyż Wojenny 1940-1945, 1945 Medal Wojskowy, 1945 Medal dla Luksemburskich Ochotników Wojny 1940–1945, 1945 Order Ruchu Oporu 1940–1944, 1946 Krzyż Wojenny, 1951 Order Zasługi, 1961 Medal Zasługi dla Krwiodawstwa, 1979