Order Słonia
Order Słonia (duń. Elefantordenen) – najznamienitsze i najstarsze jednoklasowe odznaczenie Królestwa Danii. Łącznie odznaczono nim około 890 osób[1].
Historia
Początki Orderu Słonia sięgają około roku 1460, czasu powstania katolickiego Bractwa Najświętszej Marii Panny, które składało się z 50 członków obojga płci i dysponowało własną kaplicą w katedrze w Roskilde. Jego oznaką był medalion z wizerunkiem NMP, noszony na szyi na łańcuchu z figurek białych słoni – symbolu walczącego chrześcijaństwa. W roku 1508 książę Chrystian (późniejszy król Chrystian II) nadał spowiednikowi Bractwa Walkendorffowi insygnium z figurką białego słonia z wieżyczką na grzbiecie. Naszyjnik w postaci słoni i ostróg widnieje na figurze króla Jana II na jego sarkofagu z roku 1513 w katedrze w Odense.
Po Reformacji Bractwo NMP zostało rozwiązane, ale już w roku 1580 król Fryderyk II zaczął nadawać Order Słonia jako symbol zakonu rycerskiego. Jako insygnium noszono wówczas figurkę białego słonia z wieżyczką na grzbiecie zawieszoną na złotym łańcuchu. Za czasów króla Chrystiana IV w roku 1634 konfraternię Słonia połączono z bractwem (krótkotrwałego) Orderu Zbrojnego Ramienia i noszono insygnia obu orderów na podwójnym złotym łańcuchu. Za króla Fryderyka III wprowadzono używaną do dziś jasnoniebieską wstęgę i wprowadzono gwiazdę wówczas jeszcze haftowaną. Odtąd od barwy wstęgi orderowej kawalerów Orderu Słonia zwano „Błękitnymi Rycerzami”, a kawalerów Danebroga „Białymi Rycerzami”.
Pierwszy statut nadał orderowi król Chrystian V w dniu 1 grudnia 1693 (równocześnie nowy statut otrzymał także order Danebroga). Liczbę jego kawalerów (rycerzy) ograniczono do 30 (nie licząc króla i jego synów) i order można było otrzymać dopiero po ukończeniu 30 lat (osoby krwi królewskiej: 20 lat). Ponadto warunkiem nadania Orderu Słonia było uprzednie posiadanie Wielkiego Krzyża Danebroga, co ma konsekwencje do dziś, gdyż przy nadaniu Słonia osobie, która nie posiada Danebroga, dekoruje się ją Danebrogiem o tydzień wcześniej, a w dniu nadania Słonia tamten order należy zwrócić, ponieważ obok Słonia nie wolno nosić żadnych innych odznaczeń (wyjątek stanowi rodzina królewska).
Statut Chrystiana V utrzymał się aż do roku 1958, kiedy do orderu dopuszczono również kobiety i zdecydowano, że poza rodziną królewską i jej krewnymi order będzie nadawany głównie zagranicznym głowom państwa. W przeciwieństwie do szwedzkiego Orderu Serafinów Orderu Słonia nie tracą duńscy książęta krwi przy utracie praw do tronu ze względu na małżeństwo zawarte bez zgody głowy rodu.
Święto Orderu Słonia jest obchodzone 1 stycznia. Dewizą orderu są słowa MAGNANIMI PRETIUM (nagroda za męstwo)[2].
Insygnia
Insygnia jednoklasowego orderu to oznaka, noszona na łańcuchu lub na jasnoniebieskiej wstędze z lewego ramienia na prawy bok i gwiazda orderowa. Oznaką jest niesłychanie drogocenna, wysadzana kosztownymi kamieniami figurka słonia ze złota (125 g), pokryta białą emalią. Na grzbiecie słonia znajdują się kapa, wieżyczka i figurka Maura ze złotą dzidą. Na prawym boku słonia znajduje się wysadzany brylantami krzyż, na lewym monogram aktualnie panującego monarchy. Gwiazda orderowa jest srebrna, ośmiopromienna, nosi na sobie krzyż łaciński z pereł w czerwonym polu, otoczony srebrnym wieńcem laurowym. Order może być, na dowód szczególnej przychylności monarchy, nadany z brylantami, które umieszcza się na gwieździe.
Łańcuch orderu składa się z 40 członów na przemian białych słoni i wieżyczek. Na kapie słonia z łańcucha umieszczona jest litera „D” („Dania”).
Ze względu na swą rzadkość i drogocenność (insygnia duńskich orderów podlegają po śmierci odznaczonego zwrotowi do kancelarii królewskiej) Order Słonia nigdy jeszcze nie pojawił się na rynku kolekcjonerskim, niekiedy tylko dostępne są jego haftowane gwiazdy z XVIII wieku.
Odznaczeni
Spośród Polaków otrzymali order z racji pełnienia urzędu Prezydenta RP i przy okazji wizyt państwowych tylko Stanisław Wojciechowski (1923) i Lech Wałęsa (1993).
Obecnie (czerwiec 2022) Order Słonia ma 71. kawalerów i dam, łącznie z duńską rodziną królewską i jej krewnymi (20 osób).
Lista żyjących odznaczonych
Lista pełna do czerwca 2022[3][4][5]
- Z nadania Fryderyka IX:
- 1947 – Małgorzata, następczyni tronu Danii
- 1947 – Benedykta, księżniczka Danii
- 1947 – Anna Maria, królowa Grecji
- 1947 – Elżbieta, następczyni tronu Wielkiej Brytanii
- 1953 – Akihito, następca tronu Japonii
- 1958 – Harald, następca tronu Norwegii
- 1960 – Sirikit Kitiyakara, królowa Tajlandii
- 1961 – Ingolf, duński hrabia
- 1962 – Konstantyn II, król Grecji
- 1962 – Elżbieta, księżniczka Danii
- 1963 – Farah, cesarzowa Iranu
- 1963 – Irena, księżniczka Grecji
- 1963 – Michał, książę Grecji
- 1965 – Karol Gustaw, następca tronu Szwecji
- 1965 – Hitachi, książę Japonii
- 1968 – Albert, następca tronu Belgii
- Z nadania Małgorzaty II:
- 1972 – Fryderyk, następca tronu Danii
- 1972 – Joachim, książę Danii
- 1973 – Krystiana, księżniczka Szwecji
- 1973 – Sonja, księżna norweska
- 1974 – Karol, następca tronu Wielkiej Brytanii
- 1975 – Beatrycze, królowa Holandii
- 1976 – Jan, wielki książę Luksemburga
- 1978 – Valéry Giscard d’Estaing, prezydent Francji
- 1980 – Jan Karol I, król Hiszpanii
- 1980 – Zofia, królowa Hiszpanii
- 1981 – Vigdís Finnbogadóttir, prezydent Islandii
- 1984 – António Ramalho Eanes, prezydent Portugalii
- 1985 – Sylwia, królowa Szwecji
- 1986 – Husni Mubarak, prezydent Egiptu
- 1991 – Haakon, książę Norwegii
- 1992 – Mário Soares, prezydent Portugalii
- 1992 – Marta Ludwika, księżniczka Norwegii
- 1993 – Lech Wałęsa, prezydent Polski
- 1994 – Martti Ahtisaari, prezydent Finlandii
- 1995 – Paola, królowa Belgii
- 1995 – Wiktoria, następczyni tronu Szwecji
- 1995 – Aleksandra, księżna Danii
- 1996 – Ólafur Ragnar Grímsson, prezydent Islandii
- 1997 – Paweł, książę grecki
- 1997 – Guntis Ulmanis, prezydent Łotwy
- 1998 – Wilhelm Aleksander, następca tronu Holandii
- 1998 – Noor, królowa Jordanii
- 1998 – Michiko Shōda, cesarzowa Japonii
- 1999 – Fernando Henrique Cardoso, prezydent Brazylii
- 2000 – Emil Constantinescu, prezydent Rumunii
- 2000 – Petyr Stojanow, prezydent Bułgarii
- 2001 – Maha Vajiralongkorn, następca tronu Tajlandii
- 2001 – Tarja Halonen, prezydent Finlandii
- 2001 – Milan Kučan, prezydent Słowenii
- 2002 – Filip I Koburg, książę Belgii
- 2003 – Henryk, wielki książę Luksemburga
- 2003 – Maria Teresa, Wielka księżna Luksemburga
- 2004 – Ion Iliescu, prezydent Rumunii
- 2004 – Maria Elżbieta, księżna Danii
- 2004 – Naruhito, następca tronu Japonii
- 2006 – Georgi Pyrwanow, prezydent Bułgarii
- 2007 – Karolos Papulias, prezydent Grecji
- 2008 – Luiz Inácio Lula da Silva, prezydent Brazylii
- 2008 – Felipe Calderón, prezydent Meksyku
- 2008 – Maria, księżna Danii
- 2011 – Lee Myung-bak, prezydent Korei Południowej
- 2012 – Ivan Gašparovič, prezydent Słowacji
- 2013 – Sauli Niinistö, prezydent Finlandii
- 2014 – Mette-Marit, księżna Norwegii
- 2014 – Ivo Josipović, prezydent Chorwacji
- 2015 – Maksyma, królowa Holandii
- 2016 – Enrique Peña Nieto, prezydent Meksyku
- 2017 – Guðni Th. Jóhannesson, prezydent Islandii
- 2017 – Matylda, królowa Belgów
- 2018 – Emmanuel Macron, prezydent Francji
Pozostali odznaczeni
Lista pełna od 1906[5][6][7][8][9]
- Z nadania Fryderyka VIII:
- 1906 – Karol Edward, książę Saksonii-Koburg-Gotha
- 1906 – Axel, książę Danii
- 1906 – Conrad Victor Ankarcrona, dostojnik szwedzki
- 1906 – Luiza, królowa Danii
- 1906 – Eitel Fryderyk, książę pruski
- 1906 – Bernhard von Bülow, kanclerz Niemiec
- 1907 – Ludwik Ferdynand Wittelsbach, książę bawarski
- 1907 – Armand Fallières, prezydent Francji
- 1907 – Adalbert Ferdynand, książę pruski
- 1907 – Wilhelm, książę szwedzki
- 1908 – Ferdynand I, król Rumunii
- 1908 – Franciszek Ferdynand, następca tronu Austro-Węgier
- 1908 – Christian Danneskiold-Samsøe, dostojnik duński
- 1908 – Eryk, książę Danii
- 1909 – Manuel II, król Portugalii
- 1909 – Fryderyk August II, wielki książę Oldenburga
- 1909 – Władimir Frederiks, dostojnik rosyjski
- 1909 – Mikołaj Mikołajewicz, wielki książę rosyjski
- 1909 – Krzysztof, książę grecki
- 1909 – Jerzy, książę grecki
- 1910 – Albert I, król Belgii
- 1910 – Ferdynand I, król Bułgarii
- 1911 – Arvid Taube, minister szwedzki
- 1911 – Johannes Zeuthen Schroll, generał duński
- 1911 – Chakrabongse Bhuvanath, książę Syjamu (Tajlandii)
- 1911 – Viggo, książę Danii
- 1912 – Vilhelm Thomsen, naukowiec duński
- Z nadania Chrystiana X:
- 1912 – Fryderyk, następca tronu Danii
- 1912 – Kanut, książę Danii
- 1912 – August Wilhelm, następca tronu Niemiec
- 1912 – Aleksandra, królowa Danii
- 1912 – Eryk, książę Szwecji
- 1912 – Henryk, książę małżonek Holandii
- 1913 – Oskar, książę pruski
- 1913 – Theobald von Bethmann Hollweg, kanclerz Niemiec
- 1914 – Edward, następca tronu Wielkiej Brytanii
- 1914 – Artur, książę brytyjski
- 1914 – Raymond Poincaré, prezydent Francji
- 1914 – Hans Niels Andersen, duński przedsiębiorca
- 1919 – Carl Gustaf Mannerheim, regent Finlandii
- 1919 – Leopold, następca tronu Belgii
- 1920 – Albert, następca tronu Wielkiej Brytanii
- 1920 – Alexandre Millerand, prezydent Francji
- 1921 – René, książę parmeński
- 1921 – Olaf V, król Norwegii
- 1921 – Epitácio Pessoa, prezydent Brazylii
- 1922 – Humbert, następca tronu Włoch
- 1922 – Wilhelmina, królowa Holandii
- 1922 – Jerzy, książę brytyjski
- 1923 – Hirohito, następca tronu Japonii
- 1923 – Tage Reedtz-Thott, duński polityk
- 1923 – Stanisław Wojciechowski, prezydent Polski
- 1924 – Henryk, książę brytyjski
- 1924 – Adolf Fryderyk, książę meklemburski
- 1925 – Tomáš Masaryk, prezydent Czechosłowacji
- 1926 – Prajadhipok, król Tajlandii
- 1926 – Lauri Kristian Relander, prezydent Finlandii
- 1926 – Karol, książę belgijski
- 1927 – Gaston Doumergue, prezydent Francji
- 1927 – Paweł, następca tronu Grecji
- 1928 – Cyryl Romanow, książę rosyjski
- 1929 – Alfons Burbon, książę hiszpański
- 1929 – Jakub Burbon, książę hiszpański
- 1929 – Ludwik II Grimaldi, król Monako
- 1929 – Fryderyk Franciszek, książę meklemburski
- 1930 – Aleksander I Karadziordziewić, król Jugosławii
- 1930 – Berthold, margrabia badeński
- 1930 – Paribatra Sukhumbhand, książę Tajlandii
- 1930 – Purachatra Jayakara, książę Tajlandii
- 1930 – Damrong Rajanubhab, książę Tajlandii
- 1930 – Nobuhito Takamatsu, książę Japonii
- 1930 – Jan Orleański, książę francuski
- 1932 – Paul Doumer, prezydent Francji
- 1932 – Christian, książę schaumburg-lippeński
- 1932 – Fu’ad I, król Egiptu
- 1933 – Albert Lebrun, prezydent Francji
- 1933 – Gustaw Adolf, książę szwedzki
- 1933 – Karol Gustaw Olaf, książę szwedzki
- 1934 – Paweł Karadziordziewić, regent Jugosławii
- 1934 – Piotr, książę grecki
- 1935 – Karol Jan, książę szwedzki
- 1935 – Bertil, książę szwedzki
- 1937 – Reza Szah Pahlawi, szach Iranu
- 1937 – Fryderyk, książę szlezwik-holsztyński
- 1937 – Gorm Glücksburg, książę duński
- 1938 – Jerzy Glücksburg, książę duński
- 1939 – Ernest August, książę hanowerski
- 1940 – Miklós Horthy, regent Węgier
- 1940 – Flemming Glücksburg, książę duński
- 1941 – Oluf Glücksburg, książę duński
- 1945 – Bernard Montgomery, brytyjski marszałek
- 1945 – Dwight Eisenhower, amerykański generał
- 1946 – Juliana, królowa Holandii
- 1946 – Bernhard, książę małżonek Holandii
- Z nadania Fryderyka IX:
- 1947 – Ingrid, królowa Danii
- 1947 – Niels Bohr, duński fizyk
- 1950 – Winston Churchill, premier Wielkiej Brytanii
- 1950 – Juho Paasikivi, prezydent Finlandii
- 1950 – Vincent Auriol, prezydent Francji
- 1952 – Sigvard, książę Szwecji
- 1952 – Chumbhotbongs Paribatra, książę Tajlandii
- 1954 – Ásgeir Ásgeirsson, prezydent Islandii
- 1955 – Hajle Syllasje I, cesarz Etiopii
- 1955 – Szarlotta, wielka księżna Luksemburga
- 1955 – René Coty, prezydent Francji
- 1957 – Mikasa, książę Japonii
- 1957 – Urho Kekkonen, prezydent Finlandii
- 1958 – Bhumibol Adulyadej, król Tajlandii
- 1959 – Mohammad Reza Pahlawi, cesarz Iranu
- 1960 – Karolin Matylda, księżniczka Danii
- 1960 – Małgorzata, księżniczka Danii
- 1961 – Eleonora, duńska hrabina
- 1962 – Adolf Schärf, prezydent Austrii
- 1963 – Fryderyka, królowa Grecji
- 1963 – Habib Burgiba, prezydent Tunezji
- 1963 – Julius Nyerere, prezydent Tanzanii
- 1963 – Chrystian, duński hrabia
- 1964 – Antonio Segni, prezydent Włoch
- 1965 – Charles de Gaulle, prezydent Francji
- 1966 – Baldwin I, król Belgii
- 1966 – Giuseppe Saragat, prezydent Włoch
- 1967 – Henryk, książę małżonek Danii
- 1968 – Ryszard, książę niemiecki
- 1970 – Amha Selassie I, następca tronu Etiopii
- 1970 – Gustav Heinemann, prezydent Niemiec Zachodnich
- 1970 – Kristján Eldjárn, prezydent Islandii
- Z nadania Małgorzaty II:
- 1973 – Anna, księżna Danii
- 1974 – Josip Broz Tito, prezydent Jugosławii
- 1975 – Claus, książę małżonek Holandii
- 1976 – Józefina Charlotta, wielka księżna Luksemburga
- 1978 – Giovanni Leone, prezydent Włoch
- 1979 – Rudolf Kirchschläger, prezydent Austrii
- 1980 – Nicolae Ceaușescu, prezydent Rumunii (pozbawiony orderu w 1989)
- 1981 – Nagako, cesarzowa Japonii
- 1982 – François Mitterrand, prezydent Francji
- 1983 – Mauno Koivisto, prezydent Finlandii
- 1976 – Fahd, król Arabii Saudyjskiej
- 1988 – Hasan II, król Maroka
- 1989 – Richard von Weizsäcker, prezydent Niemiec
- 1989 – Birendra, król Nepalu
- 1993 – Oscar Luigi Scalfaro, prezydent Włoch
- 1994 – Lennart Meri, prezydent Estonii
- 1996 – Nelson Mandela, prezydent RPA
- 1996 – Algirdas Brazauskas, prezydent Litwy
- 1998 – Husajn, król Jordanii
- 2000 – Arnold Mærsk McKinney Møller, duński przedsiębiorca
- 2002 – Johannes Rau, prezydent Niemiec
- 2007 – Roh Moo-hyun, prezydent Korei Południowej
Przypisy
- ↑ Historien bag Elefantordenen. kongehuset.dk. [dostęp 2014-08-16]. (duń.).
- ↑ Stanisław Łoza: Ordery i odznaczenia krajowe i zagraniczne. Co wiedzieć o nich należy. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1928, s. 37
- ↑ Modtagere af danske dekorationer. kongehuset.dk. [dostęp 2018-07-24]. (duń.).
- ↑ Elefantordenen (R.E.). [w:] Ordensdetaljer [on-line]. borger.dk. [dostęp 2015-11-22]. (duń.).
- ↑ a b Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen 1559-2009. Frederiksberg, Syddansk Universitetsforlag, 2009. s. 454-457
- ↑ Lars Stevnsborg: Kongeriget Danmarks ordener, medaljer og hæderstegn. Frederiksberg, Syddansk Universitetsforlag: 2005. s. 44-48
- ↑ Louis Bobé: De Kongelige Danske Ridderordener og Medailler. T. I. Kopenhaga: Arthur Jensens Forlag, 1950, s. 105-110
- ↑ Th. Hauch-Fausbøll: De Kgl. Danske Ridderordener og Medailler. Biografisk billedgalleri. Kopenhaga, 1929. s. 64
- ↑ H.F. Grandjean: De Kgl. Danske Ridderordener. Personalhistorisk festskrift. Kopenhaga, 1903, s. 3-24
Bibliografia
- Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch sämmtlicher in Europa blühender und erloschener Orden und Ehrenzeichen. Annaberg, 1855, s. 170 (niem.)
- Paul Hieronymussem, Orders, Medals and Decorations of Britain and Europe in Colour. Nowy Jork, 1967, s. 145-146 (ang.)
- Fra Korsridder til Ridderkors. Elefantordenens og Danebrogordenens historie. Red.: Mogens Bencard, Tage Kaarsted, Uniwersytet w Odense, 1993 (duń.)
- Rolf Christensen: Danske Ordensinsignier. Den Kongelige Danske Ridderordners Insignier i Ordenskapitlets Samling. Naestved, 1998 (duń.)
- The Royal Orders of Chivalry. kongehuset.dk. [dostęp 2017-10-29]. (ang.).
- Ordener og medaljer. kongehuset.dk. [dostęp 2017-10-29]. (duń.).
- Senest tildelte ordener. kongehuset.dk. [dostęp 2017-10-29]. (duń.).
- Jens Bircherod: Breviarium Eqvestre, seu Illustrissimo & Inclytissimo Eqvestri Ordine Elephantino, 1704 (łac.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Portunes, Licencja: CC BY 4.0
Ribbon bar of the Danish Order of the Elephant
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order Słonia na małym łańcuchu orderowym
Autor: Robert Prummel, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of the Elephant, silver star with pearls
Autor: Mariusz Paździora, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zamek Frederiksborg w Hillerød
Autor: Mariusz Paździora, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tarcza herbowa prezydenta Stanisława Wojciechowskiego jako kawalera Orderu Słonia (1923) w kaplicy Orderu Słonia na zamku Frederiksborg w Hillerød (Dania).
(c) Robert Prummel z niderlandzkiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
eigen tekening.