Oriens
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Wydawca | Wydawnictwo Księży Jezuitów w Krakowie |
Tematyka | religijna |
Pierwszy numer | |
Ostatni numer | |
Redaktor naczelny | |
Liczba stron | 32 |
Oriens – polskojęzyczne czasopismo propagujące Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego, wydawane w latach 1933–1939 w Krakowie, a potem w Warszawie pod redakcją jezuity Jana Urbana jako dwumiesięcznik.
Pismu nadano charakter popularnonaukowy, a jego zadaniem było tworzenie w społeczeństwie dobrej atmosfery wokół rytu greckiego (bizantyjsko-słowiańskiego) w obrębie Kościoła katolickiego. Konieczność akcji propagandowej wynikała z niechęci polskiego społeczeństwa wobec idei neounijnej, którą posądzano o próbę rusyfikacji ludności kresowej. Pismo poruszało tematykę historyczną, ekumeniczną oraz teologiczną i miało przekonywać o poparciu Watykanu dla kościołów wschodnich oraz korzyściach płynących dla Polski z popierania tego wyznania.
Pierwszy numer wydano w styczniu 1933 roku, a ostatni ukazał się w lipcu 1939 roku, łącznie wydano 40 numerów. Czasopismo liczyło 32 strony, drukowano je na wysokiej jakości papierze oraz bogato ilustrowano.
Bibliografia
- Adam Radosław Suławka: Dookoła akcji unijnej. Dwumiesięcznik „Oriens” (1933–1939) jako pismo propagujące neounię w II Rzeczypospolitej (pol.). Histmag.org. [dostęp 2012-12-14].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).