Orle Turniczki
Orle Turniczki (słow. Orlí vežičký[1]) – dwie turnie w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Dokładniej znajdują się w zachodniej grani Orlej Baszty (2175 m) opadającej na szeroką Granacką Przełęcz, oddzielającą jej masyw od Skrajnego Granatu, najbardziej na północ wysuniętego z Granatów[2].
W grani między Skrajnym Granatem a Orlą Basztą wyróżnia się następujące obiekty:
- Granacka Przełęcz (ok. 2145 m),
- Wielka Orla Turniczka (ok. 2160 m),
- Orla Przełączka Wyżnia,
- Mała Orla Turniczka,
- Orla Przełączka Niżnia o dwóch siodłach[2].
Południowe stoki Orlich Turniczek opadają do Dolinki Buczynowej, północne do doliny Pańszczycy. Ze wschodniego siodełka Orlej Przełączki Niżniej w kierunku doliny Pańszczycy schodzi wąska rynna[1].
Wierzchołki Orlich Turniczek są niedostępne dla turystów. Z Granackiej Przełęczy szlak Orlej Perci prowadzi północnymi stokami Wielkiej i Małej Orlej Turniczki. Odcinek ten jest eksponowany i zabezpieczony łańcuchami[3], a także czterometrową drabinką i umieszczoną za nią pojedynczą klamrą. Najtrudniejsze miejsca tego trawersu to dziura w szlaku przy zejściu z Granackiej Przełęczy i przejście okolic wspomnianej drabinki[4]. Na drugą stronę grani Orla Perć przechodzi na Orlej Przełączce Niżniej[1].
Pierwsze odnotowane wejścia:
- Wielka Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Jerzy Maślanka, 13 sierpnia 1904 r.,
- Mała Orla Turniczka – Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys, 3 sierpnia 1905 r.[1]
Szlaki turystyczne
- – czerwony (Orla Perć) przebiegający granią główną z Zawratu przez Kozi Wierch, Granaty i Buczynowe Turnie na Krzyżne.
- Czas przejścia z Zawratu na Krzyżne: 6:40 h
- Czas przejścia z Krzyżnego na Kozi Wierch (część Zawrat – Kozi Wierch jest jednokierunkowa!): 3:35 h[5]
Przypisy
- ↑ a b c d =Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Granacka Przełęcz – Wołoszyn, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 15–17 .
- ↑ a b Grzegorz Barczyk , Adam Piechowski , Grażyna Żurawska , Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5 .
- ↑ Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X .
- ↑ Orla Perć – od Skrajnego Granatu do przełęczy Krzyżne, natatry.pl [dostęp 2019-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-19] .
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.
Media użyte na tej stronie
Czerwony szlak turystyczny.
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY 3.0
Skrajny Granat, Orle Turniczki i Orla Baszta ze szlaku przez Świstówkę Roztocką
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szczyty nad Dolinką Buczynową – widok z Wyżniej Kopy.
Autor: Wielka Orla Turniczka, Licencja: CC BY 3.0
Orla Baszta (po lewej) i Wielka Orla Turniczka (po prawej)