Orlicz Suchedniów

Orlicz Suchedniów

Pełna nazwa	Miejski Klub Sportowy Orlicz Suchedniów
Barwy	biało-niebieskie
Data założenia	1924
Liga	IV liga świętokrzyska
Państwo	Polska
Adres	Sportowa 5, 26-130 Suchedniów
Stadion	Stadion Miejski w Suchedniowie (pojemność 1000 osób)
Prezes	Justyna Wierzbińska
Trener	Łukasz Ubożak
Asystent trenera	Sebastian Wierzbiński
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Miejski Klub Sportowy Orlicz Suchedniów – polski klub sportowy założony w 1924 roku w Suchedniowie po połączeniu Sarmacji i Strzelca, co czyni go najstarszym świętokrzyskim klubem. Prowadzi trzy sekcje: piłki nożnej, siatkówki, i badmintona. Obecna nazwa klubu została nadana przez działaczy po raz pierwszy w 1936 roku, aby uczcić pamięć poległego legionisty, generała Gustawa Dreszera ps. Orlicz.

Historia sekcji piłkarskiej

Pierwsze mecze piłkarskie w Suchedniowie odbywały się jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości^[1]. Rywalizowały w nich zespoły, które nie były zrzeszone w żadnym związku. 1 listopada 1916 roku w strukturach ZHP powstał klub Świt. W 1924 roku po połączaniu Sarmacji i Strzelca^[2] suchedniowianie zgłosili swoją drużynę do rozgrywek, co czyni ją najstarszym klubem w obecnym województwie świętokrzyskim. Cztery lata po założeniu zespół występował w klasie A, plasując się w niej na trzecim miejscu, a w następnym sezonie zwyciężając. W spotkaniach o awans do ligi państwowej zmierzył się z Victorią Częstochowa i Wartą Zawiercie, ulegając tej drugiej po zaciętych bojach^[3]. W 1936 roku działacze klubu zmienili jego nazwę na Orlicz, aby uczcić pamięć poległego legionisty, generała Gustawa Dreszera ps. Orlicz^[1]. Następnie drużyna znalazła się w Krakowskim Okręgowym Związku Piłki Nożnej i rywalizowała w klasie B^[4].

W czasie II wojny światowej suchedniowskie boisko zostało zniszczone, a wielu zawodników zginęło na frontach, w lasach Kielecczyzny i w obozach koncentracyjnych^[5]. Życie sportowe nie zanikło jednak całkowicie – piłkarze rozgrywali mecze w ustronnych miejscach^[6]. Po ustaniu działań wojennych odbudowano obiekty sportowe, natomiast ich uroczyste otwarcie odbyło się 6 maja 1945 roku. W tym samym roku Orlicz wziął udział w eliminacjach mistrzowskich, w których wywalczył prawo gry w klasie B. Kolejny sezon klub zakończył na pierwszym miejscu w tabeli i awansował do klasy A. W 1952 roku zespół prowadzony przez Jerzego Junga sięgnął po puchar Polski na szczeblu okręgu. Sukces ten spowodował, że klub następnie wystąpił w rozgrywkach centralnych, przegrywając z Lotnikiem Warszawa 1:3^[7]. W 1953 roku Orlicz zadebiutował w III lidze^[8]. Mecze drużyny oglądało na stadionie 10 tysięcy kibiców. Pobyt wśród trzecioligowców nie trwał jednak długo – klub z dorobkiem 12 punktów (trzy zwycięstwa, sześć remisów i 13 porażek^[9]) został zdegradowany. Jedną z przyczyn spadku była słaba postawa zawodników w spotkaniach wyjazdowych. Kolejne lata przyniosły kryzys, a Orlicz w 1959 roku znalazł się w klasie B. Dwa lata później wywalczył promocję do ligi okręgowej, w której suchedniowscy piłkarze radzili sobie dobrze. W sezonie 1963/1964 piłkarz Orlicza Waldemar Kołacz został wybrany najlepszym zawodnikiem województwa kieleckiego w klasyfikacji "Tempa"^[5].

Obecna nazwa klubu została nadana na cześć generała Gustawa Dreszera ps. Orlicz

W połowie lat 60. w klubie nastąpił kolejny kryzys – przez dwa lata Orlicz występował w klasie B. Po uzyskaniu promocji do klasy A zespół występował w niej do 1973 roku. Wtedy to drużyna prowadzona przez Zdzisława Włodarczyka uplasowała się na drugim miejscu i wywalczyła awans do klasy okręgowej. W sezonie 1975/1976 w barwach suchedniowskiego zespołu zadebiutował najmłodszy wychowanek w historii klubu, Mirosław Wnuk^[10], który później reprezentował Polskę w kategoriach młodzieżowych^[11]. W 1981 roku Orlicz dotarł do finału pucharu Polski na szczeblu okręgu, a w kolejnym sezonie wystąpił na szczeblu centralnym. W pierwszej rundzie pokonał po rzutach karnych RKS Radomsko, a następnie w ten sam sposób przegrał w rezerwami Widzewa Łódź^[12]. W latach 80. drużyna zaliczana była do najlepszych w województwie kieleckim i występowała w lidze okręgowej. W 1990 roku Orlicz pod wodzą Konrada Jędryki awansował do IV ligi międzywojewódzkiej, w której rywalizował z innymi drużynami przez następne dwa sezony. Dwa lata później Orlicz uzyskał promocję, a po kolejnych trzech sezonach spadł do klasy okręgowej, by w 1996 roku ponownie awansować do IV ligi międzywojewódzkiej^[11].

W 1998 roku odbyły się jubileuszowe obchody klubu, a w ich ramach rozegrano mecz pomiędzy Orliczem a "Orłami Górskiego". Honorowym gościem był członek Klubu Wybitnego Reprezentanta Gerard Cieślik^[11]. Drużyna została odznaczona "Srebrną Odznaką Honorową PZPN"^[13]. W 2000 roku zespół awansował do nowo utworzonej IV ligi świętokrzyskiej. Również wówczas drużyna pozyskała sponsora, firmę Jezierski, która wycofała się po dwóch latach. Mimo to Orlicz należał do czołowych zespołów w lidze^[14]. W sezonie 2006/2007 suchedniowscy piłkarze dobrze radzili sobie pod wodzą nowego trenera Janusza Cieślaka i przez trzy kolejki znajdowali się na pierwszym miejscu^[15]. Ostatecznie zakończyli rozgrywki na szóstej lokacie^[16]. Trzy lata wcześniej, latem 2004 roku, Orlicz został odznaczony "Złotą Odznaką Honorową PZPN"^[13]. W sezonie 2008/2009 drużyna, w wyniku reformy^[17], znalazła się w III lidze małopolsko-świętokrzyskiej. Występowała tam do 4 sezony. W sezonie 2012/2013 Orlicz występował w IV lidze świętokrzyskiej. W sezonie 2014/2015 drużyna zajęła przedostatnie miejsce w tabeli i spadła do świętokrzyskiej klasy okręgowej.

Kadra w sezonie 2015/2016

Stan na 13 kwietnia 2016

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Mateusz Ubysz 13 3 pomocnikPO Maciej Banaczkowski 18 2 obrońcaOB Mateusz Sikora 4 2 obrońcaOB Dariusz Górecki 5 3 pomocnikPO Piotr Mądzik 10 3 pomocnikPO Łukasz Tuśnio 7 3 pomocnikPO Krzysztof Rzeszowski 5 4 napastnikNA Kamil Moskal 9 3 pomocnikPO Robert Notzel 17 3 pomocnikPO Karol Świtowski 11 4 napastnikNA Mirosław Słoń 12 1 bramkarzBR Mateusz Ubysz 13 4 napastnikNA Michał Zegadło

Nr Poz. Piłkarz 14 2 obrońcaOB Przemysław Obara 15 3 pomocnikPO Maciej Nowak 16 2 obrońcaOB Marek Banaczkowski 2 3 pomocnikPO Szymon Gryz 14 4 napastnikNA Piotr Grudniewski 14 3 pomocnikPO Piotr Gniaździński 8 2 obrońcaOB Michal Bator

Statystyki

• Najwięcej meczów: Rajmund Kabała – 379^[18]
• Najwięcej goli: Piotr Adwent – 91^[18]
• Najwyższe zwycięstwo u siebie: Orlicz Suchedniów – Orlęta Kielce 13:0 (1973)^[18]
• Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe: Stal Końskie – Orlicz Suchedniów 0:9 (1951)^[18]
• Najdłużej pracujący trener: Zdzisław Włodarczyk – 9 lat (197 meczów)^[18]

Inne sekcje

Orlicz Suchedniów posiada również inne sekcje. Zespół siatkarski (który istniał także w latach 1950-1954^[1]) występuje obecnie w III lidze^[19]. Od 1979 roku w klubie działa także sekcja badmintona. Wcześniej istniały sekcje: bokserska, brydża, hokeju na lodzie, kolarstwa, koszykówki, lekkoatletyki (najdłużej – w latach 1928-1985), szachowa^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Szymon Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. Kielce: Oficyna Poligraficzna APLA Spółka Jawna, 2008. ISBN 978-83-85953-44-9.