Oroczanie
Ten artykuł od 2022-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Miejsce zamieszkania | |
---|---|
Język | |
Grupa |
Oroczanie (nazwa własna Nani) – autochtoniczna tunguska grupa etniczna ze wschodniej Syberii (Rosja).
Nie należy mylić tego narodu z noszącymi podobne miana ludami tunguskimi; Orokowie (nazwa własna ulta, ulcha), zamieszkują północny Sachalin, zaś Orocy – północne Chiny.
Populacja Oroczan liczy 686 osób (rosyjski spis powszechny z 2002 r.); zamieszkują oni głównie w Kraju Chabarowskim.
Używają języka oroczańskiego, należącego do grupy mandżurskiej języków tungusko-mandżurskich, choć w ostatnich latach jest on szybko wypierany przez rosyjski i obecnie jedynie mniejszość (ok. 17%) Oroczan posługuje się rodzimym językiem.
Zmiany populacji Oroczan
rok | liczba Oroczan (dane spisowe) |
---|---|
1897[1] | 2407 |
1926 | 645 |
1959 | 782 |
1970 | 1089 |
1979 | 1198 |
1989 | 915 |
2002 | 686 (w Rosji + ok. 288 na Ukrainie) |
Tradycyjnymi zajęciami tego ludu są myślistwo i rybołówstwo oraz zbieractwo.
Tradycyjną religią Oroczan był szamanizm, obecnie zachowały się tylko jego przeżytki, a formalnie naród ten w większości wyznaje prawosławie i buddyzm.
Przypisy
- ↑ razem z Udyhejczykami, liczba samych Oroczan jest nieznana