Orzeszków (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1937–1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1937–1938: łódzkie | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Orzeszków (od 1973 Uniejów) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1937–1954 w województwie łódzkim i poznańskim. Przed wojną siedzibą władz gminy był Orzeszków[2], a po wojnie Kościelnica[3].
Gmina Orzeszków powstała 1 października 1937 roku w powiecie tureckim w województwie łódzkim z obszaru zniesionych gmin Skotniki (w całości), Kościelnica (częściowo) i Biernacice (częściowo)[4]. Gminę utworzono w związku z reformą gminną przeprowadzoną na terenie powiatu tureckiego w 1937 roku, polegającą na zniesieniu 16 gmin wiejskich, a w ich miejsce utworzeniu 7 nowych[4]. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem tureckim przeniesiono do województwa poznańskiego[5]. 1 kwietnia 1939 roku do gminy Orzeszków przyłączono z powiatu kolskiego część obszaru zniesionej gminy Koźmin (gromadę Lekaszyn)[6].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 24 gromad: Brzeziny, Brzozówka, Czekaj, Czepów Dolny, Człopy, Domanin, Felicjanów, Góry, Kościelnica, Kuczki, Lekaszyn, Orzeszków, Orzeszków-Kolonia, Ostrosko, Rożniatów, Rożniatów-Kolonia, Skotniki, Spicimierz, Stanisławów, Wielenin, Wielenin-Kolonia, Wieścice, Wilamów i Zieleń[7].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Orzeszków nie przywrócono, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Uniejów[9].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ a b Dz.U. z 1937 r. nr 48, poz. 374
- ↑ Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
- ↑ Dz.U. z 1939 r. nr 28, poz. 190
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).