Oscar Berger
| ||
Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1844 Ziębice | |
Data i miejsce śmierci | 19 lipca 1885 Szczawno-Zdrój | |
Zawód, zajęcie | lekarz, fizjolog, elektroterapeuta. |
Oscar Berger (ur. 24 listopada 1844 w Ziębicach, zm. 19 lipca 1885 w Szczawnie-Zdroju) – niemiecki lekarz, fizjolog i elektroterapeuta.
Studiował na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie, Uniwersytecie Wiedeńskim i Śląskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma we Wrocławiu. W 1867 roku został doktorem medycyny, od 1869 roku praktykował we Wrocławiu. W 1873 roku został Privatdozentem na Uniwersytecie we Wrocławiu, gdzie jako pierwszy wykładał neurologię (w 1878 roku został profesorem neurologii na Uniwersytecie Wrocławskim). Był neuropatologiem; w badaniach i leczeniu wykorzystywał, jako jeden z pierwszych, prąd elektryczny (m.in. w diagnostyce syfilisu i wiądu rdzenia). Znaczące są także jego psychofarmakologiczne próby leczenia chorób układu nerwowego.[1]
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 66.
Bibliografia
- Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 137-138. [1]
Linki zewnętrzne
- Berger, Oscar JewishEncyclopedia.com
- Oskar Berger w bazie Who Named It (ang.)