Oscar Hertwig
Oscar Hertwig (ur. 21 kwietnia 1849 w Friedberg, Hesse, zm. 25 października 1922 w Berlinie) – biolog niemiecki. Zajmował się anatomią. Brat Richarda.
Studiował w latach (1868–1872) w Jenie, Zurichu i Bonn u Ernsta Haeckela i Carla Gegenbaura. W latach (1874–1875) był asystentem Maxa Schultze w Bonn.
Od 1878 profesor w Jenie. Od 1881 profesor anatomii na uniwersytecie w Strasburgu. Od 1888 profesor biologii, histologii i embriologii na Uniwersytecie w Berlinie. W Berlinie pracował do 1921 roku. Członek Pruskiej Akademii Nauk od 1899, pionier embriologii eksperymentalnej. Badał zapłodnienie i pierwsze stadia rozwojowe zarodka[1]. Wykrył redukcję chromosomów w podziałach prowadzących do powstania komórek rozrodczych i syntetyzując ówczesną teorię stworzył jednolitą teorię kariokinezy. Wraz z bratem Richardem opracował metodę pobudzania jaj jeżowców pod wpływem bodźców fizykochemicznych, co zapoczątkowało rozwój embriologii eksperymentalnej. Autor podręczników embriologii.
Napisał szereg prac z zakresu embriologii, anatomii, m.in.: "Lb. dar Entwicklungsgeschichte des Menschen und der Wirbeltiere" (1886, 7 wyd. 1902), "Die Zelle und die Gewebe" (1892 i 1898), "Allgemeine Biologie", 7 wyd. 1923), "Das Werden der Organismen. Eine Widerlegung von Darwins Zufallstheorie" (1916).
Przypisy
- ↑ Dawid Myśliwiec: Przepis na człowieka. Warszawa: Altenberg, 2020, s. 45. ISBN 978-83-952354-9-8.
Bibliografia
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga
- Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN
Media użyte na tej stronie
Porträt von Oskar Hertwig, am Mikroskop sitzend. Aufgenommen von Nicola Perscheid, 1906.[1]