Osorkon I

Osorkon I

Królewski Protokół Nomen Userkeren-MeriAmon (egip. Osorkon-ukochany-przez-Amona) Prenomen Sechem-cheper-Re Setepen-Re (egip. Potężne-są-przejawy-Re Wybraniec Re) Imię horusowe Ka-nechat-MeriRe- (egip. Byk-potężny-ukochany-przez Re)
władca starożytnego Egiptu
Dane biograficzne
Dynastia	XXII dynastia
Ojciec	Szeszonk I
Matka	Karoma I
Żona	Maatkare
Dzieci	Szeszonk II, Takelot I

Osorkon I – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXII dynastii libijskiej, prawdopodobnie panował w latach 925/24–889 p.n.e. lub 922–887 p.n.e.

Był synem Szeszonka I i Karomy I. Jego główną małżonką była Maatkare – córka Psusennesa II ostatniego władcy XXI dynastii libijskiej. W polityce wewnętrznej był wiernym kontynuatorem sprawdzonych przez swego ojca wzorców sprawowania władzy, szczodrze obdarowując kapłanów najważniejszych bóstw w: Memfis, Karnaku, Heliopolis, Hermupolis i Bubastis, skąd wywodził się jego ród i gdzie rozkazał wznieść świątynie Atuma i Bastet, patronki miasta. Okres jego panowania to czasy co najmniej stabilizacji i kontynuacji zdobyczy poprzednika oraz czasy wielu przedsięwzięć budowlanych – głównie w Dolnym Egipcie – (Bubastis, Koptos, również Abydos). W swych dążeniach utwierdził także znaczenie Herakleopolis oraz rozkazał wznieść obóz wojskowy, strzegący strategicznej drogi do Fajum.

W Karnaku, na miejsce swego brata Juputa, Wielkim Kapłanem Amona mianował swego syna Szeszonka, późniejszego Szeszonka II, którego (według Grimala) około 890 roku p.n.e. uczynił swym koregentem. Byłoby to zgodne z polityką dynastyczną, zapoczątkowaną przez Szeszonka I, potwierdzającą ciągłość dynastii: XXI i XXII – (Szeszonk II był wnukiem Psusennesa II, ze strony matki – Maatkare) oraz zażegnanie niebezpieczeństwa powstania konkurencyjnej władzy Kapłanów Amona z Karnaku. Groźba rozdziału władzy na świecką i duchowną została zażegnana na dość krótki okres – (po śmierci Szeszonka II, następcą na tronie pontyfikalnym w Tebach został jego syn Harsiese I, a nie syn panującego wówczas w Tanis, Osorkona II). Wnuczka Osorkona I, Karamama, pełniła funkcję Wielkiej Małżonki Amona – funkcję, która później będzie dawała w Egipcie, nieomal nieograniczona władzę.

Po śmierci Osorkona, władzę przejmowali kolejno dwaj jego synowie – najpierw młodszy – Takelot I, a później starszy – Szeszonk II. Według N. Grimala, Szeszonk II był jedynie współwładcą swego ojca Osorkona I i zmarł w wieku około 50 lat na kilka miesięcy przed jego śmiercią. Pochowany został w Tanis. Potwierdza to również chronologia K. Kitchen'a, na co może wskazywać brak jakichkolwiek przedmiotów (Uszebti, ceramika) z imieniem Osorkona I w nietkniętym, przebogatym grobowcu Szeszonka II w Tanis.

Bibliografia

• NicolasN. Grimal NicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA. Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518 .
• BogusławB. Kwiatkowski BogusławB., Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044 .
• Schneider Th. – Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.
• Jacq Ch. – Podróż po Egipcie faraonów, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-131-6 Nr 4380.
• Jacq Ch. – Sekrety Egiptu faraonów, Świat Książki, Warszawa 2006, ISBN 83-7391-760-8 Nr 5023.