Ostatnia kwadra

Ostatnia kwadra Księżyca (obserwator na półkuli północnej Ziemi)

Ostatnia kwadra (również: trzecia kwadra[1]) – w astronomii, faza Księżyca, w której Ziemia, Księżyc i Słońce tworzą ze sobą kąt prosty a Księżyc w tym czasie zbliża się do nowiu. W tym momencie, dla obserwatorów na Ziemi widoczna jest jako oświetlona tylko zachodnia[a] część widocznej strony Księżyca. Podczas kwadr Słońce oświetla część powierzchni Księżyca zwróconą w stronę Ziemi[b] pod małym kątem, więc jego formy morfologiczne w tym obszarze są wówczas bardzo dobrze widoczne. Najlepsze warunki do obserwacji tych struktur są przy granicy między oświetloną i nieoświetloną częścią Księżyca (terminator)[2]. Faza ta ma miejsce 21 dnia czterotygodniowego cyklu. Cień, zasłaniający prawą połowę księżycowej tarczy, będzie się teraz przesuwał w lewo i po siedmiu dniach Księżyc znajdzie się w nowiu[3].

Podczas ostatniej kwadry (oraz pierwszej) amplituda pływów morskich jest obniżona i określane są one jako pływy kwadraturowe[2].

Uwagi

  1. Zachodnia część z punktu widzenia położenia na Księżycu; wschodnia część tarczy Księżyca dla obserwatora patrzącego z Ziemi.
  2. To znaczy obszaru, nad którym Ziemia jest w zenicie oraz innych na tym samym południku.

Przypisy

  1. Słownik. PTMA Białystok, 2006. [dostęp 2013-12-11].
  2. a b Przemysław Rudź: Atlas nieba. Bielsko Biała: Wydawnictwo Pascal, 2008, s. 106–108. ISBN 978-83-7513-658-6.
  3. Wojciech Rutkowski, Michał Matraszek: Ostatnia kwadra Księżyca w grudniu. Klub Astronomiczny Almukantarat, 2003-12-01. [dostęp 2013-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)].

Media użyte na tej stronie

HalfMoon.jpg
Autor: Torsten Edelmann (wonderplanets.de), Licencja: CC BY-SA 2.5
Half moon taken with SCT C9.25 and Toucam. Mosaic made of 43 single images.