Ostrewka (stojak)
Ostrewka – sękata tyka ułatwiająca ustawianie kop lub kopek siana i jego suszenie[1].
Do uzyskania ostrewki naturalnej służy najczęściej młody, uschnięty świerk tzw. susyca, z którego obcinany jest wierzchołek a gałęzie skracane są do długości ok. 40 cm. Zdejmowana jest także kora i usuwane są cieńsze gałązki oraz igliwie. W przypadku braku w pobliżu odpowiedniego surowca naturalnego, ostrewkę można zrobić przez wywiercenie otworów w gładkim okrąglaku i wciśnięcie w nie oddzielnie wystruganych wałków.
Ostrewki były i są charakterystycznym elementem pejzażu górskich i podgórskich polan. Po sezonie sianokosów ustawiane są na skraju polany pod rozłożystym drzewem lub zwożone do zagrody i składowane w miejscu zabezpieczonym przed opadami atmosferycznymi.
Ostrewkami nazywali też pierwsi grotołazi drewniane drabinki, ułatwiające pokonywanie uskoków i sztolni w jaskiniach.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ ostrewka – Wielki słownik W. Doroszewskiego PWN, sjp.pwn.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Wojciech Pysz, Original uploader was Wp at pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ostrewka - konstrukcja do suszenia siana. Beskid Sądecki, 1975 r.