Ostronos atlantycki

Ostronos atlantycki
	Isurus oxyrinchus
	Rafinesque, 1810
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Nadgromada	żuchwowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Rząd	lamnokształtne
Rodzina	lamnowate
Rodzaj	Isurus
Gatunek	ostronos atlantycki
Synonimy
	Isurus spallanzani Rafinesque, 1810; Squalus (Lamna) cepedii Lesson, 1831; Lamna oxyrhina G. Cuvier & Valenciennes w Agassiz, 1835; Oxyrhina gomphodon Müller & Henle, 1839; Oxyrhina glauca Müller & Henle, 1839; Lamna latro Owen, 1853; Isuropsis dekayi T.N. Gill, 1862; Carcharias tigris Atwood, 1869; Lamna guentheri J.A. Murray, 1884; Lamna huidobrii Philippi, 1887; Isurus mako Whitley, 1929; Isurus bideni Phillipps, 1932; Isurus tigris africanus J.L.B. Smith, 1957;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Zasięg występowania

Ostronos atlantycki^[17], ostronos pacyficzny^[18], rekin ostronosy^[19], ostronos^[19] (Isurus oxyrinchus) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny lamnowatych (Lamnidae).

Występowanie

Szczęka I. oxyrinchus

We wszystkich wodach ciepłych wszechoceanu. W strefie otwartego morza, unika wód płytkich.

Cechy morfologiczne

Osiąga maksymalnie do 3,2 m długości i masę ciała do 400 kg. Ciało wrzecionowate, silnie wydłużone, głowa duża spiczasta. Uzębienie w obu szczękach w postaci bardzo wąskich, spiczastych zębów. Płetwa grzbietowa podwójna, druga znacznie mniejsza. Płetwy piersiowe krótkie. Płetwa ogonowa w kształcie półksiężyca.

Grzbiet i boki metalicznie niebieskie. Strona brzuszna biaława, spód głowy czysto biały.

Odżywianie

Żywi się rybami ławicowymi, a także pojedynczymi dużymi rybami i głowonogami.

Rozród

Osiąga dojrzałość płciową przy długości około 2 m. Ryba jajożyworodna. W miocie rodzi się od 6 do 10 młodych, mający w momencie urodzenia 60–70 cm długości.

Przypisy

↑ Isurus oxyrinchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 12, ryc. xiii (fig. 1). (wł.).
↑ C.S. Rafinesque: Indice d’ittiologia Siciliana, ossia, Catalogo metodico dei nomi Latini, Italiani, e Siciliani dei pesci, che si rinvengono in Sicilia: disposti secondo un metodo naturale: eseguito da un appendice che contiene la descrizione di alcuni nuovi pesci siciliani: illustrato da due piance. Messina: Presso Giovanni del Nobolo, con approvazzione, 1810, s. 45, 60. (łac.).
↑ R.-P. Lesson: Zoologie. W: L.-I. Duperrey (red.): Voyage autour du monde: exécuté par ordre du roi, sur la corvette de Sa Majesté, la Coquille, pendant les années 1822, 1823, 1824, et 1825. T. 2. Cz. 1. Paris: Arthus Bertrand, 1830, s. 93. (fr.).
↑ L. Agassiz: Recherches sur les poissons fossiles. T. 3. Neuchatel: Petitpierre, 1833–1843, s. 87. (łac.).
↑ Müller i Henle 1839 ↓, s. 68, ryc. (28).
↑ Müller i Henle 1839 ↓, s. 69, ryc. (29).
↑ R. Owen: Descriptive catalogue of the osteological series contained in the museum. Cz. 1: Pisces, Reptilia, Aves, Marsupialia. London: Taylor and Francis, 1853, s. 96. (ang.).
↑ T.N. Gill. Squalorum generum novorum descriptiones diagnosticae. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 409, 1862. (łac.).
↑ N.E. Atwood. Description of a shark, Carcharias tigris Atwood. „Proceedings of the Boston Society of Natural History”. 12, s. 268, 1869. (ang.).
↑ J.A. Murray. A contribution to the knowledge of the marine fauna of Kurrachee. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth series. 13, s. 349, 1884. (ang.).
↑ R.A. Philippi. Historia natural: sobre los tiburones i algunos otros peces de Chile. „Anales de la Universidad de Chile”. 71, s. 548 (16), ryc. 3 (fig. 1), 1887. (hiszp.).
↑ G.P. Whitley. Studies in ichthyology. No. 3. „Records of the Australian Museum”. 17 (3), s. 101, 1929. (ang.).
↑ W.J. Phillipps. Notes on new fishes from New Zealand. „The New Zealand Journal of Science and Technology”. 13 (4), s. 227, fig. 2, 1932. (ang.).
↑ J.L.B. Smith. Sharks of the genus Isurus Rafinesque, 1810. „Ichthyological Bulletin”. 6, s. 96, ryc. 1 (fig. 1), 1957. (ang.).
↑ C.L.C.L. Rigby C.L.C.L. i inni, Isurus oxyrinchus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-23] (ang.).
↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973
↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską Isurus glaucus)
↑ ^a ^b Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Barlin: Veit, 1839, s. i-xxii, 1-200. (niem.).
Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
Isurus oxyrinchus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 28 lipca 2009]

[itis-1] Isurus oxyrinchus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Rafinesquea-2] C.S. Rafinesque: Caratteri di alcuni nuovi generi e nuove specie di animali e piante della Sicilia: con varie osservazioni sopra i medesimi. Palermo: Per le stampe di Sanfilippo, 1810, s. 12, ryc. xiii (fig. 1). (wł.).

[Rafinesqueb-3] C.S. Rafinesque: Indice d’ittiologia Siciliana, ossia, Catalogo metodico dei nomi Latini, Italiani, e Siciliani dei pesci, che si rinvengono in Sicilia: disposti secondo un metodo naturale: eseguito da un appendice che contiene la descrizione di alcuni nuovi pesci siciliani: illustrato da due piance. Messina: Presso Giovanni del Nobolo, con approvazzione, 1810, s. 45, 60. (łac.).

[Lesson-4] R.-P. Lesson: Zoologie. W: L.-I. Duperrey (red.): Voyage autour du monde: exécuté par ordre du roi, sur la corvette de Sa Majesté, la Coquille, pendant les années 1822, 1823, 1824, et 1825. T. 2. Cz. 1. Paris: Arthus Bertrand, 1830, s. 93. (fr.).

[Agassiz-5] L. Agassiz: Recherches sur les poissons fossiles. T. 3. Neuchatel: Petitpierre, 1833–1843, s. 87. (łac.).

[CITEREFMüllerHenle1839[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6352979_68],_ryc._[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6353166_(28)]-6] Müller i Henle 1839 ↓, s. 68, ryc. (28).

[CITEREFMüllerHenle1839[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6352980_69],_ryc._[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6353168_(29)]-7] Müller i Henle 1839 ↓, s. 69, ryc. (29).

[Owen-8] R. Owen: Descriptive catalogue of the osteological series contained in the museum. Cz. 1: Pisces, Reptilia, Aves, Marsupialia. London: Taylor and Francis, 1853, s. 96. (ang.).

[Gill-9] T.N. Gill. Squalorum generum novorum descriptiones diagnosticae. „Annals of the Lyceum of Natural History of New York”. 7, s. 409, 1862. (łac.).

[Atwood-10] N.E. Atwood. Description of a shark, Carcharias tigris Atwood. „Proceedings of the Boston Society of Natural History”. 12, s. 268, 1869. (ang.).

[Murray-11] J.A. Murray. A contribution to the knowledge of the marine fauna of Kurrachee. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth series. 13, s. 349, 1884. (ang.).

[Philippi-12] R.A. Philippi. Historia natural: sobre los tiburones i algunos otros peces de Chile. „Anales de la Universidad de Chile”. 71, s. 548 (16), ryc. 3 (fig. 1), 1887. (hiszp.).

[Whitley-13] G.P. Whitley. Studies in ichthyology. No. 3. „Records of the Australian Museum”. 17 (3), s. 101, 1929. (ang.).

[Phillipps-14] W.J. Phillipps. Notes on new fishes from New Zealand. „The New Zealand Journal of Science and Technology”. 13 (4), s. 227, fig. 2, 1932. (ang.).

[Smith-15] J.L.B. Smith. Sharks of the genus Isurus Rafinesque, 1810. „Ichthyological Bulletin”. 6, s. 96, ryc. 1 (fig. 1), 1957. (ang.).

[iucn-16] C.L.C.L. Rigby C.L.C.L. i inni, Isurus oxyrinchus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-23] (ang.).

[KRR-17] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973

[KRR/s-18] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską Isurus glaucus)

[Rutk-19] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne