Ostrowo (powiat pucki)

Artykuł

54°49′31″N 18°14′42″E

- błąd

38 m

WD

54°53'N, 18°15'E

- błąd

21152 m

Odległość

3 m

Ostrowo
wieś
Ilustracja
1. Centrum Ostrowa, 2. Plaża, 3. Krzyż i Kaplica Parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, 4. ulica Zabytkowa, 5. Maszoperie niewodowe przy ulicy Zabytkowej
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

pucki

Gmina

Władysławowo

Sołectwo

Ostrowo

Liczba ludności (2016)

674[1]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-105

Tablice rejestracyjne

GPU

SIMC

0935080

Położenie na mapie gminy Władysławowo
Mapa konturowa gminy Władysławowo, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostrowo”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ostrowo”
Położenie na mapie powiatu puckiego
Mapa konturowa powiatu puckiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ostrowo”
Ziemia54°49′31″N 18°14′42″E/54,825278 18,245000

Ostrowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Òstrowò, niem. Ostrau[2]) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo, nad Morzem Bałtyckim[3].

Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[4]. W latach 1963–1972 część osiedla Jastrzębia Góra. W latach 1973–2014 część miasta Władysławowo.

Większość zabudowy Ostrowa to prywatne kwatery, pensjonaty i ośrodki wypoczynkowe, powstałe głównie na przełomie XX i XXI wieku.

Miejscowość jest siedzibą parafii rzymskokatolickiej, należącej do dekanatu Żarnowiec w archidiecezji gdańskiej.


Położenie

Ostrowo leży na północno-zachodnim krańcu Pobrzeża Kaszubskiego, na Kępie Ostrowskiej w sąsiedztwie pradoliny Czarnej Wody. Zabudowania miejscowości są odległe o około 1 km od Morza Bałtyckiego. Wieś graniczy od wschodniej strony z Jastrzębią Górą, od południa ze Sławoszynem i Mieroszynem oraz od zachodu z Karwią.

W Ostrowie zaczyna się ścieżka dydaktyczna prowadząca do rezerwatów przyrody Bielawskiego Błota.

Historia

Badania archeologiczne wykazały, że w epoce mezolitu istniało w Ostrowie obozowisko, a w epoce neolitu otwarta osada. Pierwsze rozpoznanie archeologiczne obszaru Kępy Ostrowskiej przeprowadzone zostało w okresie międzywojennym przez L. Sawickiego i J. Kostrzewskiego. Wynikiem było wydzielenie 25 stanowisk archeologicznych datowanych od mezolitu do neolitu. Dalsze prace badawcze na obszarze Kępy Ostrowskiej prowadzono w 1959 r., w latach 1974–1979 oraz okresie 1981-1983[5]. W ich efekcie zarejestrowano liczne stanowiska archeologiczne. Po raz pierwszy wymieniane w 1381, a w 1400 posiadało prawo polskie. Jednego zbrojnego na wypadek wojny mieli dostarczać mieszkańcy osady za czasów panowania krzyżackiego. 7 września 1552 król Zygmunt August nadał nowy przywilej dla Ostrowa: prawo połowu ryb w Jeziorze Ostrowskim i w Bałtyku. W późniejszym czasie Ostrowo było wsią starościańską, a po rozbiorze Polski od 1772 w rękach rządu pruskiego. Miało wtedy powierzchnię 10,5 włóki. W pierwszej połowie XIX wieku przeszło na własność 3 czynszowników[6].

Z dniem 01.01.2015 samorząd Władysławowa utworzył jednostkę pomocnicząsołectwo „Ostrowo”[7]. Sołectwo Ostrowo ma największą spośród jednostek pomocniczych Władysławowa powierzchnię i wynosi ona 1025,3 ha[1].

Przy drodze wojewódzkiej 215 znajdują się dwa kąpieliska nadmorskie[8]. W 2012 kąpielisko Ostrowo (wejście nr 35) spełniało wytyczne wymogi jakościowe dla wody w kąpielisku Unii Europejskiej[9].

Religia

13 czerwca 2001 ustanowiono parafię rzymskokatolicką pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. W dniu 15 czerwca 2004 rozpoczęto prace ziemne przy budowie kościoła parafialnego. Pierwszą mszę w niewykończonym jeszcze kościele odprawiono 14 czerwca 2009[10].

Turystyka

Szlaki piesze

Szlaki rowerowe

Szlaki konne

Galeria

Zdjęcia z 2016 roku:

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Władysławowo – Dla turysty. wladyslawowo.pl, 2016-12-31. [dostęp 2021-01-10]. (pol.).
  2. Fryderyk Lorentz, „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazw obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 0)
  4. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  5. DETEKT – Wykopaliskowe badania archeologiczne we Władysławowie – Ostrowie, gm. Władysławowo, woj. pomorskie, detekt.com.pl [dostęp 2017-06-02] (pol.).
  6. Wojciech Czerwiński, Władysławowo, Krajowa Agencja Wydawnicza Gdańsk, 1988 rok, s. 31–32.
  7. Uchwała Nr XVIII/209/04 Rady Miejskiej Władysławowa z dnia 28 kwietnia 2004 r. ws. statutu sołectwa (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2004 r. Nr 109, poz. 1923).
  8. Uchwała Nr XXV/211/2012 Rady Miejskiej Władysławowa z dnia 25 kwietnia 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2012 r. poz. 1677).
  9. Bathing water quality – data viewer. European Environment Agency. [dostęp 2013-06-09]. (ang.).
  10. Parafia Niepokalanego Poczęcia N.M.P w Ostrowie » Nasza Parafia istnieje od 24 czerwca 2001, parafiaostrowo.pl [dostęp 2017-11-25] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.92 N
  • S: 53.40 N
  • W: 16.65 E
  • E: 19.75 E
Powiat pucki location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu puckiego, Polska
POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
Szlak rowerowy czarny.svg
Czarny szlak rowerowy
Władysławowo (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Władysławowo, Polska
Szlak konny.svg
Szlak konny - znak
Kolaż Ostrowa (powiat pucki) 2022.jpg
Autor: Karol Szejner, Licencja: CC BY-SA 4.0
1. Centrum Ostrowa, 2. Plaża, 3. Krzyż i Kaplica Parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, 4. ulica Zabytkowa (Centrum Ostrowa), 5. Maszoperie niewodowe przy ulicy Zabytkowej