Osuszacz ziębniczy

Ten artykuł od 2014-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji: Usunąć powiązania do ilustracji w tekście. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Osuszacz ziębniczy

Osuszacz ziębniczy – urządzenie służące do usuwania wilgoci z powietrza. Następuje to poprzez schłodzenie powietrza do temperatury bliskiej temperaturze zamarzania wody, które powoduje skroplenie zawartej w powietrzu wilgoci. Skroplona wilgoć następnie jest zbierana w tzw separatorze wody i odprowadzana na zewnątrz osuszacza. Medium schładzającym jest czynnik ziębniczy.

Występują dwa podstawowe rodzaje tych urządzeń:

• osuszacze ziębnicze powietrza atmosferycznego,
• osuszacze ziębnicze sprężonego powietrza.

Osuszacze ziębnicze powietrza atmosferycznego

Osuszacze ziębnicze powietrza atmosferycznego stosowane są tam, gdzie poziom wilgotności powinien być kontrolowany lub gdzie nie powinno się dopuszczać do skraplania pary wodnej. Urządzenia te są w szczególności przeznaczone do zastosowania w pomieszczeniach gdzie przechowywane są archiwa, magazynowane papiery i inne materiały higroskopijne, firm branży mleczarskiej i przetwórstwa mięsa, pomieszczeń podziemnych, piwnic oraz hal przemysłowych i produkcyjnych, gdzie występują wysokie poziomy wilgotności.

Osuszacze ziębnicze sprężonego powietrza

Osuszacz ziębniczy sprężonego powietrza usuwa wilgoć z powietrza pod ciśnieniem. Jest to bardzo często stosowany element układu uzdatniania powietrza wytwarzanego przez sprężarkę. Jest stosowany w przemysłowych lub warsztatowych aplikacjach, które wymagają odpowiednio osuszonego sprężonego powietrza.

Konstrukcja

Obieg czynnika ziębniczego

Obieg czynnika ziębniczego

• Separator czynnika ziębniczego (9). Gwarantuje, że czynnik ziębniczy wyłącznie w stanie gazowym dostaje się do sprężarki czynnika – w postaci ciekłej mógłby go uszkodzić.
• Sprężarka czynnika ziębniczego (4). Doprowadza czynnik ziębniczy (w postaci gazowej) do wysokiego ciśnienia i podnosi jego temperaturę
• Skraplacz (6)
• Wentylator skraplacza. Schładza czynnik ziębniczy, który przechodzi ze stanu gazowego w ciecz – w tym stanie jest bardziej efektywny w odprowadzaniu ciepła.
• Filtr czynnika (7). Zabezpiecza zawór rozprężny przed zanieczyszczeniami.
• Zawór rozprężny (8). Redukuje ciśnienie czynnika ziębniczego, a tym samym obniża jego temperaturę i zwiększa właściwości chłodzące; czynnik ziębniczy jest już w zasadzie cieczą, z domieszką gazów szczątkowych.
• Obejście gorącego gazu (5). Reguluje ilość czynnika ziębniczego przechodzącego przez wymiennik ciepła powietrze/czynnik ziębniczy, zapewniając stabilność ciśnieniowego punktu rosy i eliminując możliwość zamarzania kondensatu.

Obieg powietrza

• Wlot powietrza. Gorące nasycone powietrze ze sprężarki wlatuje do osuszacza, następnie w wymienniku ciepła jest schładzane. Poprzez obniżenie temperatury powietrza wlotowego zmniejsza się obciążenie obiegu czynnika ziębniczego.
• Wymiennik ciepła powietrze/czynnik ziębniczy (2). Ciepło przekazywane jest ze sprężonego powietrza do zimnego czynnika ziębniczego, wymuszając kondensację pary wodnej znajdującej się w sprężonym powietrzu. Im bardziej skuteczna jest wymiana ciepła, tym chłodniejsze staje się powietrze i tym więcej pary wodnej ulega kondensacji.
• Wymiennik ciepła powietrze / powietrze (1). Podgrzanie wychodzącego sprężonego powietrza zapobiega kondensacji w sieci sprężonego powietrza
• Separator wody (3). Odbiera i odprowadza kondensat ze sprężonego powietrza; im wydajniejsza jest separacja, tym stabilniejszy jest ciśnieniowy punkt rosy.
• Spust kondensatu
• Wylot powietrza