Oszczep (przyrząd sportowy)

Oszczep w locie na zawodach Bislett Games w Oslo (2008)

Oszczep – broń sportowa używana w lekkoatletyce przy rozgrywaniu rzutu oszczepem. Oszczep składa się z metalowego trzonu, ostro zakończonego grotu oraz osznurowania. Trzon oszczepu ma przekrój okrągły, a jego największa średnica znajduje się przy osznurowaniu. Grot ma około 25–30 centymetrów długości i waży około 80 gramów. Osznurowanie (stanowiące środek ciężkości oszczepu) znajduje się mniej więcej w ⅛ jego długości i ma długość około 15 centymetrów. Długość oszczepu dla mężczyzn wynosi od 260 do 270 centymetrów. Sprzęt taki waży 800 gramów. Kobiety od wieku juniorskiego używają oszczepów 600-gramowych o długości od 220 do 230 centymetrów. Takich oszczepów używają także młodzicy. Juniorzy młodsi korzystają ze sprzętu ważącego 700 gramów, a juniorki młodsze sprzętu o masie 500 gramów. Do celów treningowych produkowane są także oszczepy o innych masach np. 300, 400 czy 500 gramów. Przed II wojną światową używano oszczepów drewnianych. W okresie powojennym zaczęto tworzyć oszczepy aerodynamiczne. Pierwszy taki sprzęt stworzył amerykański oszczepnik Franklin Held.

Zobacz też

• Oszczep (broń)

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Sportu, tom I. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1984. ISBN 83-217-2565-1.
• Janusz Rozum: Nowe przepisy IAAF (pol.). Polski Związek Lekkiej Atletyki. [dostęp 2011-10-29].