Otieczestwiennyje zapiski

Otieczestwiennyje zapiski

Okładka pisma z 1830 r.
Częstotliwość	miesięcznik
Państwo	Imperium Rosyjskie
Adres	Petersburg
Tematyka	etnograficzna
Język	rosyjski
Pierwszy numer	1818
Ostatni numer	1884
Redaktor naczelny	Michaił Sałtykow-Szczedrin

Otieczestwiennyje zapiski (ros. Отечественные записки) – rosyjskie czasopismo, początkowo naukowe, etnograficzno-geograficzne (1818–1830), a po wznowieniu literacko-społeczne (1839–1884). Oba pisma wydawane były w Petersburgu. Pismo literackie było miesięcznikiem, prowadzonym przez Krajewskiego, a od 1868 r. przez Niekrasowa, po którego śmierci (1878) redakcję objął Michaił Sałtykow-Szczedrin.

Pismo publikowało nowe utwory czołowych rosyjskich poetów i prozaików, zwłaszcza o poglądach liberalnych lub umiarkowanych, a w drugim okresie (po 1868 r.) istnienia umiarkowanie radykalnych. Czołową postacią redakcji do 1846 r. był Wissarion Bielinski, nie tylko z racji swych recenzji literackich, ale przede wszystkim jako ideolog pisma. Do współpracowników periodyku „Otieczestwiennyje zapiski” należał m.in. Aleksander Hercen i Nikołaj Ogariow.

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, tom 8, 1966.