Otto (arcybiskup Bremy)

Otto (ur. ok. 1364 r., zm. 30 czerwca 1406 r.) – biskup Verden w latach 1388–1395 oraz arcybiskup Bremy od 1395 r. z dynastii Welfów.

Życiorys

Otto był drugim synem księcia Brunszwiku i Lüneburga Magnusa II Młodszego oraz Katarzyny, córki księcia Anhalt-Bernburg Bernarda III. Bardzo młody w chwili śmierci ojca w 1373 r. został przeznaczony do stanu duchownego (starsi bracia zostali uwzględnieni w układzie między Welfami i Askańczykami zawartym wówczas w toku wojny o sukcesję w Lüneburgu). Objął godność prepozyta w Brunszwiku. Gdy jego starsi bracia oraz kuzyni pokonali ostatecznie Askańczyków w 1388 r. i odzyskali posiadłości oraz znaczenie w północnych Niemczech, Otto otrzymał nominację na biskupa Verden, jednak faktycznie zdołał objąć to stanowisko dopiero w 1394 r. Jednocześnie jego stryj Albrecht obiecał mu następstwo w znajdującej się pod jego rządami archidiecezji Bremy. I faktycznie, po śmierci Albrechta w 1395 r. objął to stanowisko. Skupiając się na rozwoju ziem arcybiskupstwa prowadził pokojową politykę, jednak w 1404 r. wysłał swoje wojska na pomoc swemu uwięzionemu bratu, Henrykowi II.

Bibliografia

• Karl Ernst Hermann Krause: Otto II.: Erzbischof O. II. von Bremen, Herzog von Braunschweig-Lüneburg. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 24. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1886, s. 686–687. [dostęp 2010-02-01]. (niem.)