Otto Graf Lambsdorff

Otto Graf Lambsdorff
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia20 grudnia 1926
Akwizgran
Data i miejsce śmierci5 grudnia 2009
Bonn
Minister gospodarki RFN
Okresod 7 października 1977
do 17 września 1982
Przynależność politycznaFDP
PoprzednikHans Friedrichs
NastępcaManfred Lahnstein
Minister gospodarki RFN
Okresod 4 października 1982
do 27 czerwca 1984
Przynależność politycznaFDP
PoprzednikManfred Lahnstein
NastępcaMartin Bangemann
Przewodniczący FDP
Okresod 1988
do 1993
Przynależność politycznaFDP
PoprzednikMartin Bangemann
NastępcaKlaus Kinkel
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Zasługi RFN

Otto Graf Lambsdorff (ur. 20 grudnia 1926 w Akwizgranie, zm. 5 grudnia 2009 w Bonn[1][2]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Wolnej Partii Demokratycznej (FDP) i jej lider w latach 1988–1993, poseł do Bundestagu, minister gospodarki (1977–1984, z krótką przerwą w 1982).

Życiorys

Kształcił się w szkołach w Berlinie i Brandenburgu an der Havel[1]. W okresie II wojny światowej żołnierz Wehrmachtu[1]. Został poważnie ranny, co skutkowało amputacją części jednej z nóg[3]. Wzięty do niewoli, zwolniony w 1946[1]. Po maturze w Unnie studiował prawo oraz nauki polityczne na uniwersytetach w Bonn i Kolonii. Zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia, uzyskał także doktorat z zakresu prawa. Podjął praktykę w zawodzie adwokata[1].

W 1951 wstąpił do Wolnej Partii Demokratycznej, stopniowo awansował w partyjnej strukturze. W 1972 po raz pierwszy wybrany na posła do Bundestagu, mandat deputowanego odnawiał w kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 1998[1]. Od października 1977 do września 1982 był ministrem gospodarki w drugim i trzecim rządzie Helmuta Schmidta. W październiku 1982 powrócił na to stanowisko w nowym rządzie kierowanym przez Helmuta Kohla. Funkcję tę pełnił również w drugim gabinecie tego kanclerza do czerwca 1984[1].

Ustąpił ze stanowiska ministra w związku ze skandalem politycznym nazwanym Flick-Affäre, gdy pojawiły się wobec niego zarzuty łapówkarstwa. Ostatecznie w 1987 został uniewinniony od zarzutów korupcyjnych, wymierzono mu natomiast grzywnę za przestępstwa podatkowe związane z finansowaniem FDP[1][3][4][5].

W latach 1988–1993 był przewodniczącym Wolnej Partii Demokratycznej, po czym został honorowym przewodniczącym tego ugrupowania[1]. Wchodził w skład rady nadzorczej Lufthansy[6], w latach 1995–2006 przewodniczył Fundacji im. Friedricha Naumanna[1]. W latach 1999–2001 był komisarzem kanclerza Gerharda Schrödera do spraw powołania fundacji zajmującej się odszkodowaniami dla robotników przymusowych w III Rzeszy[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Lambsdorff, Otto Graf (niem.). helmut-kohl-kas.de. [dostęp 2020-09-24].
  2. Otto Graf Lambsdorff gestorben (niem.). welt.de, 6 grudnia 2009. [dostęp 2020-09-24].
  3. a b Reinhold Michels: Lambsdorff – der rheinische Preuße (niem.). rp-online.de, 6 grudnia 2009. [dostęp 2020-09-24].
  4. Bonn Drops Bribe Case Against an Ex-Official (ang.). nytimes.com, 28 stycznia 1987. [dostęp 2020-09-24].
  5. Kronika XX wieku. Marian B. Michalik (oprac.). Warszawa: Wydawnictwo „Kronika”, 1991, s. 1263.
  6. Lambsdorff rückt in LH-Aufsichtsrat (niem.). spiegel.de, 10 maja 1993. [dostęp 2020-09-24].

Media użyte na tej stronie

GER Bundesverdienstkreuz 7 Grosskreuz.svg
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Wielki.
Bundesarchiv B 145 Bild-F045625-0010, Bonn, Pressekonferenz CDU Bundesvorstand, Kohl.jpg
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F045625-0010 / Engelbert Reineke / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Pressekonferenz des CDU-Bundesvorstands im Tulpenfeld, Bonn (Helmut Kohl)
Otto-Graf-Lambsdorff b.jpg
Autor: siehe dort und User:Bernd vdB, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Otto Graf Lambsdorff
Bundeskanzler Helmut Schmidt.jpg
(c) Fotograf Hans Schafgans, 1977, CC BY-SA 2.0
Helmut Schmidt, Chancellor of the Federal Republic of Germany in 1977